บทที่ 23 ปองร้าย
บทที่ 23 ปองร้าย
จ้าวชิงหยิงเห็นหน้าค่าตาคนที่มา แม้แต่ตัวนางเองยังไม่รู้ตัว แววตาของนางค่อยๆเย็นชาลง
นางคิดคนที่มาจะเป็นใครได้อีกล่ะ?
“แม่นางจ้าว” โจวเฉินทั่นเข้ามาในกระโจม แต่อยู่ที่หน้าต่างพูดกับจ้าวชิงหยิง “เสด็จพ่อทรงรับสั่งให้ข้ามารับเจ้ากลับไป”
จ้าวชิงหยิงหันไปมองฝนตกโปรยๆ ฝนรอบ