ตอนที่9 เจ้าหญิง

ตอนที่9 เจ้าหญิง ความรู้สึกเช่นนี้ราวกับนางได้มายังโลกที่ไม่คุ้นเคยอย่างสิ้นเชิง….. ไม่ว่าในกรณีใดความตื่นตัวและทักษะการประเมินที่แม่นยำของสายลับกำลังบอกนาง เมื่อความแข็งแกร่งฟื้นฟูขึ้นมา ทักษะในการรับมือและหลบหนีพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับอันตราย เพียงแต่เรื่องราวยังไม่กระจ่างจึงไม่เหมาะที่จะลงมือผลีผลาม ดังนั้นนางจึงแสร้งทำเป็นหมดสติ เรื่องราวที่เกิดขึ้นต่อเนื่องหลายวันมานี้ ทำให้นางตื่นตระหนกรุนแรง! ทุกวันจะมีแพทย์เฉพาะทางมาช่วยวินิจฉัยอาการป่วยของนาง อีกทั้งยังป้อนน้ำแกงโอสถแสนขมให้กับนางอีกด้วย…. และในทุกวันจะมีคนรับใช้มาปรนนิบัติป้อนข้าวป้อนน้ำ ผลัดเปลี่ยนเสื้อชำระร่างกายนาง…. ไม่มีศัตรู! ไร้การข่มขู่ต้อนให้จนมุม! ยิ่งปราศจากการทรมานที่เขย่าขวัญผู้คน! นางเพลิดเพลินกับการต้อนรับที่ประหนึ่งกับ…..เจ้าหญิง ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเกินกว่าขอบเขตการจินตนาการของซินเหยา นางสับสนโดยสมบูรณ์ “ฉันอยู่ที่ไหนกันเนี่ย?” นางตระหนักว่าหากต้องการจะเข้าใจสภาพแวดล้อมของตน หนทางเพียงหนึ่งเดียวนั้นก็คือการเรียนรู้ภาษาของคนแปลกหน้าเหล่านั้น! นางเป็นอัจฉริยะที่มีความสามารถทางภาษา ยามที่แสร้งหลับก็พยายามลอกเลียนอย่างตั้งใจ ศึกษา เรียนรู้คำพูดของทุกคน ครึ่งเดือนให้หลัง นางก็เชี่ยวชาญพื้นฐานทักษะทางภาษาของโลกนี้ นางยังทราบถึงข้อเท็จจริงอย่างช้าๆ ตื่นตระหนกไร้ที่เปรียบ กับความจริงอันน่าเหลือเชื่อ นางข้ามโลกมา! คาดไม่ถึงว่านางได้กลายเป็นผู้เดินทางข้ามโลกที่นิยมกันมากที่สุดในยุคปัจจุบัน! นี่ใช่โลก(เดิม)ของนางหรือไม่นางไม่แน่ใจ หนึ่งเดียวที่นางพอจะมั่นใจก็คือ นางอาศัยอยู่ในช่วงยุคสมัยที่ไม่ปรกติไม่ใช่ยุคคริสตศักราชแต่เป็นยุคสมัยราชวงศ์เทียนส้ง อำนาจทางการเมืองของประเทศนี้ขับเคลื่อนด้วยราชวงศ์เทียนส้ง เป็นประเทศที่อุดมสมบูรณ์อย่างมากมาย อาณาเขตกว้างใหญ่ กองทัพเต็มประสิทธิภาพ กว่าหนึ่งร้อยปีที่แล้ว จักรพรรดิหลายพระองค์แห่งราชวงศ์เทียนส้งริเริ่มศึกสงครามต้าซิ่งตระเตรียมไพร่พล ทหาร ม้า เข้าตียึดผืนแผ่นดินใหญ่ ร้อยกว่าปีที่ผ่านมานี้ ประเทศล้วนไร้การศึกสงคราม เศรษฐกิจและวัฒนธรรมภายในประเทศได้รับความก้าวหน้ามหาศาลการพัฒนาการยิ่งยวด ในโลกนี้การให้ความสำคัญด้านการทหารเปรียบเป็นกระแสลมขับเคลื่อน กำลังการทหารอันเกรียงไกรคือรากฐานการปกป้องประเทศอันมีประสิทธิภาพ ไม่ว่าบุรุษหรือสตรี ทุกคนล้วนต้องร่ำเรียนวิชายุทธ์ แม้กระทั่งเด็กเล็กปฐมวัยสามขวบล้วนต้องฝึกฝน ที่ประเทศเช่นนี้จึงปรากฏผู้เชี่ยวชาญด้านวิชาการต่อสู้นับไม่ถ้วน ที่ได้รับการขนานนามมีชื่อเสียงมากที่สุดคือสามตระกูลแห่งวิชาการต่อการต่อสู้ จวนจื่อจินโจว๋อ๋อง ตระกูลเปียวฉีป๋ายโหว* จวนเฉิงเซี่ยงถางเปิ่น* (โหว* บรรดาศักดิ์ขุนนางจีนใราชสำนัก/ เฉิงเซี่ยง* เสนาบดี) จวนจื่อจินโจว๋อ๋องควบคุมกองกำลังทหารเสือชั้นหัวกระทิหนึ่งแสนนาย เป็นอ๋องที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งทิศเหนือ ตระกูลเปียวฉีป๋ายโหวครอบครองกำลังทหารสามแสนนาย คุ้มครองจักรวรรดิฝั่งทิศใต้ ชื่อเสียงน่าเกรงขามทั่วดินแดนเขย่าขวัญใต้หล้า จวนเสนาบดีถางเปิ่นควบคุมอำนาจทหารและทหารองครักษ์ที่คุ้มครองเมืองชั้นในหนึ่งหมื่นนาย รับผิดชอบพิทักษ์ความปลอดภัยเมืองหลวงแห่งจักรวรรดิ และในฐานะเสนาบดีที่สืบทอดสกุลถางเปิ่น จึงได้ควบคุมเส้นเลือดสำคัญทางการค้าและภาษีของพระราชสำนักทั้งหมด ร่ำรวยอิทธิพลเรืองอำนาจ สาเหตุที่สามตระกูลใหญ่มีอำนาจเกรงขามสะเทือนใต้หล้าต่อเนื่องมาหลายศตวรรษ นอกเหนือจากทรัพย์สินยศถาบรรดาศักดิ์ที่เหนือล้ำ ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือทักษะยุทธ์อันเหนือชั้น ทรัพย์สมบัติสามารถหดหาย อำนาจสามารถถดถอย ทว่าวรยุทธ์ชั้นยอดนั้นกลับมากพอที่ทำให้สามตระกูลใหญ่ยืนหยัดชั่วนิรันดร์ ห้อมล้อมอยู่ภายใต้ราชวงศ์มูหรุง ปกครองใต้หล้า ที่แท้จวนอ๋องโจว๋เฉกเช่นอำนาจฝ่ามือปิดผืนฟ้า ซินเหยาตกตะลึงอยู่เงียบๆ แล้วที่น่าตกตะลึงยิ่งไปกว่านั้นก็คือ เห็นได้ชัดว่าคนของจวนอ๋องโจว๋ได้ปฏิบัติว่านางเป็นคุณหนูเก้าที่สาบสูญไปจากจวนอ๋องเมื่อยี่สิบปีก่อน...ปี้หรง ซินเหยาแสร้งหมดสติเพื่อลอบฟังข่าวสาร ปะติดปะต่อทีละชิ้นทีละส่วนก็พอเข้าใจได้คร่าวๆ ที่แท้คุณชายสี่แห่งจวนอ๋องโจว๋ โจว๋หยุนถิงบังเอิญพบซินเหยาที่ถนน….