ตอนที่ 1 เจอกับจตุภูมิครั้งแรก(1)

ตอนที่ 1 เจอกับจตุภูมิครั้งแรก(1) ชวนชม หญิงสาวมัธยมปลายปีสอง อายุ 17 ปี ส่วนสูง 164 เซนติเมตร น้ำหนัก 48 กิโลกรัม จัดว่าเป็นสาวสวยคนหนึ่ง การไม่มีลักษณะเด่นก็ถือเป็นความเด่นอย่างหนึ่งเช่นกัน เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีเหลืองอ่อน กับกางเกงยีนที่ซักจนขาวซีด รองเท้าผ้าสีเดียว ใบหน้าสวยใสบริสุทธิ์ ดวงตากลมโต สร้างความสดใสให้แก่ผู้พบเห็น วันนี้เป็นวันเกิดของ ครรชิต แฟนของเธอ เธออยากจะทำเซอร์ไพรส์ให้เขา ในถุงนั้นมีปากกาหมึกซึมยี่ห้อดังที่เธอบรรจงเลือกมาอย่างดี ราคาสูง เธอต้องเก็บเงินถึงสองเดือนเพื่อมาซื้อปากกาแท่งนี้ ครรชิตโตกว่าเธอหนึ่งปี เป็นคนดังของโรงเรียนที่รุ่นน้องสาวๆหลายคนต่างก็อยากจะได้เป็นแฟน เมื่อเธอเดินเข้ามาในห้องก็รู้สึกไม่ค่อยดี ตรงที่วางรองเท้ามีรองเท้าแก้วส้นสูงสีแดงคู่หนึ่งอยู่ ทุกตารางบนพื้นเต็มไปด้วยผ้าคลุมไหล่สีแดง เสื้อ กระโปรง ถุงน่อง….. เสื้อเชิ้ตของผู้ชาย กางเกงขายาว….. ชุดชั้นในสีแดงวางอยู่บนกางเกงของผู้ชาย ในห้องนอนมีเสียงร้องครางและเสียงทุ้มของผู้หญิงและผู้ชายดังออกมา รายการเรียลลิตี้โชว์? ถ้าที่นี่ไม่บ้านของแฟนเธอ ชวนชมคงไปแอบดูการแสดงตรงประตูด้วยความสนใจแล้ว หนุ่มสาวคู่นี้รีบร้อนในการทำเรื่องแบบนั้น ถอดเสื้อผ้ากองเต็มพื้น ต่อให้ชวนชมที่ว่าไร้เดียงสาแล้วก็ยังรู้เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น “ครรชิต รักฉันไหมคะ?” เสียงยั่วยวนของผู้หญิงดังขึ้น นภสร? เพื่อนสนิทของเธอ? อ่อ……ช่วงนี้คงเล่นเกมมากเกินไป คงหูฝาด หูฝาด “ผมรักคุณอยู่แล้ว นภสรคุณนี่เยี่ยมที่สุด….” เสียงของครรชิตที่เต็มไปด้วยความสุข ตามมาด้วยเสียงอันสุขสมของทั้งสอง เธอเดินเข้าไปใกล้ห้องนอนทีละก้าว ทีละก้าว เสียงนั้นก็แจ่มชัดขึ้นเรื่อยๆ ประตูห้องไม่ได้ปิดสนิท เธอเลยยืนอยู่ตรงนั้น มองเห็นคนสองคนกำลังมีอะไรกันอย่างชัดเจน หลังคอของนภสรกับผมเผ้าอันยุ่งเหยิง ใบหน้าแดงก่ำ และลิปสติกสีแดงที่เปื้อนออกมา “บอกมาสิคะว่าฉันกับชวนชม ใครลีลาเด็ดกว่ากัน?” เสียงแผ่วๆจากลำคอของหญิงสาว เฮ้ๆๆ อย่ามาเทียบกัน รออีกหน่อย ถ้าฉันมีประสบการณ์แล้วล่ะก็ มาเทียบกันอีกรอบก็ยังไม่สาย! แน่นอนว่าเป็นคุณ ชวนชมหัวโบราณมาก พวกเราคบกันมาสองปี มากสุดแค่จับมือ ช่างเป็นผู้หญิงที่ทื่อๆ ไม่มีความโรแมนติก ไม่มีทางเทียบเสน่ห์ของคุณได้อยู่แล้ว…เร็วขึ้นอีก…… เหอะ ปากเหม็นแบบนี้ มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่ให้จูบ มันจะมากไปไหม! ท่านี้มันยากเกินไปไหม? เวร มันมีท่าแบบนี้ได้ยังไงเนี่ย? ชวนชมนับถือใจตัวเองจริงๆ ในเวลาแบบนี้เธอยังมายืนวิเคราะห์ท่าต่างๆของพวกเขาได้อีก “ชวน……ชวนชม………” ครรชิตเห็นชวนชมก่อน เลยรีบนำผ้าห่มมาปิดตัวเอง “ชวนชม……” นภสรอาย แต่เธอก็ยังลุกขึ้นมา ไม่สนใจว่าร่างกายของเธอจะเปลือยเปล่า หุ่นดีมาก ชวนชมแอบคิดในใจ นภสร โยนเสื้อผ้าไปให้ครรชิต แล้วเธอก็นำเสื้อเชิ้ตของครรชิตมาสวม ชวนชมยังคงใจเย็น ถึงแม้ว่าหน้าเธอจะซีด แต่แววตาของเธอมีประกายรอยยิ้มอยู่ บริสุทธิ์ อ่อนหวาน แม่บอกว่า ไม่ว่าเมื่อไหร่ ก็ต้องยิ้มเข้าไว้ มันเป็นหน้ากากที่ดีที่สุดแล้ว “ชวนชม เธอก็เห็นแล้วนี่ว่าพวกเราอยู่ด้วยกัน เพราะฉะนั้นเธอก็ควรถอยออกไป” นภสรพูดด้วยความรู้สึกหลากหลายพร้อมด้วยการจับแขนครรชิตไว้ โชว์ให้ชวนชมดูว่าเธอถือไพ่เหนือกว่า สภาพของชวนชมเป็นแบบนี้ จะไปคู่ควรกับคนที่ดีเลิศอย่าครรชิตได้อย่างไร คนอ่างนภสรต่างหากที่คู่ควร “ครรชิต ทำไมหล่ะ?” ถ้าจะนอกใจ ก็อย่ามากินกันเองกับคนใกล้ตัว โดยเฉพาะคนที่ชื่อเสียงฉาวโฉ่อย่างคนคนนี้