ตอนที่ 12 เจ้าชายขี่ม้าขาวผู้แสนดี

ตอนที่ 12 เจ้าชายขี่ม้าขาวผู้แสนดี แสงไฟโรแมนติก ร้านอาหารที่ตกแต่งอย่างสวยงาม ช่างเหมาะกับคู่รัก ชวนชมใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เอาแต่เขี่ยซอสฟัวกราส์ไปมา ภาวนาว่าอย่าได้เจอเขาอีกเลย เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ยากที่จะรับความรู้สึกได้ “ชวนชม ทำไมไม่ทานล่ะ?” เดชทัตถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ชวนชมดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว ยิ้มขอโทษ เกาจมูก ไม่ได้ตั้งใจ การกระทำทั้งหมดล้วนอยู่ในสายตาของเดชทัต น่ารักมาก ความชอบที่มีต่อเธอเพิ่มมากขึ้นไปอีก “รุ่นพี่ เรื่องครั้งนี้ต้องขอโทษด้วยนะคะ ฉันตอบตกลงไปแล้วแท้ๆ แต่กลับผิดคำพูด พี่ด่าฉันมาได้เลยค่ะ!” “เด็กโง่ พูดอะไรโง่ๆ ยังไงเธอก็ได้เจองานที่เธอพอใจแล้ว พี่ยังไม่ทันได้อวยพรเธอเลย จะว่าเธอได้ยังไง ถึงแม้จะเสียดายที่ไม่ได้ร่วมงานกัน แต่ว่า เธอชอบก็พอ เรื่องอื่นไม่สำคัญหรอก” เดชทัตพูดอย่างใจดี ชวนชมยิ่งรู้สึกผิดขึ้นไปอีก เขาใจดีแบบนี้เสมอ ใจเย็น มีทุกอย่างที่เธอต้องการ เขาเหมือนเป็นดั่งหยกขาวที่บริสุทธิ์ ผู้ชายที่ดีขนาดนี้ ทำไมเธอถึงไม่ชอบเขานะ กำลังเศร้า！ ถ้าชอบละก็ ต้องดีแน่ๆ รุ่นพี่จะต้องเป็นคนรักและสามีที่เพอร์เฟคแน่นอน ให้ตาย หัวใจโง่ๆดวงนี้ ตอนที่ควรจะเต้นกลับไม่เต้น ตอนที่ไม่ควรจะเต้นกลับเต้น โง่จริงๆเลย “ขอโทษค่ะ” ชวนชมพูด “เด็กโง่” เดชทัตยื่นมือออกมา บีบจมูกเธอ บนหน้ามีรอยยิ้ม “เธอมีความสุขก็โอเคแล้ว!” ในสายตาของเขา ชวนชมนั้นมีค่ามาก เขาแอบปกป้องดูแลเธอมาตั้งหลายปี ไม่อยากจะแยกจากเธอไป เขาอยากจะเอาสิ่งที่ดีที่สุดในโลกให้เธอ แล้วจะทำให้เธอไม่มีความสุขได้อย่างไร ชวนชมยิ้มให้หนึ่งที พร้อมทำหน้าทะเล้น เริ่มอยากอาหารมากขึ้นแล้ว จตุภูมิที่อยู่ไม่ไกลออกไป สายตาที่ไม่สามารถบอกได้ว่าเขาอยู่ในอารมณ์ไหน ตั้งแต่เข้ามาเขาก็จับตาดูพวกนั้นตลอด เดชทัต ผู้บริหารของบริษัท HY พวกเขาเป็นอะไรกัน? เขาเคยเจรจาธุรกิจกับเดชทัต ถึงแม้ว่าเดชทัตจะดูนุ่มนิ่ม แต่รอยยิ้มของเขา จะให้ความรู้สึกเย็นชา ไม่น่าเข้าใกล้ แต่ตอนนี้ กลับมีใบหน้าที่อ่อนโยน ราวกับผู้หญิงคนนั้นคือของมีค่าในมือเขา เขาเป็นผู้ชาย รู้ดีว่าสายตาแบบนั้นมันหมายความว่าอะไร ผู้หญิงคนนั้นคงเป็นคนรักของเขา อย่าบอกนะ ว่าพวกเขาเป็นแฟนกัน? พอคิดได้แบบนี้จตุภูมิก็รู้สึกไม่พอใจ ในตามีไฟแห่งความโกรธ เหมือนกับว่าสิ่งของที่มีค่าของเขาถูกขโมยไป เด็กไม่ดีคนนี้ เมื่อกี้มองหน้าเขาแบบไร้ความรู้สึก เผลอแวบเดียวยิ้มหวานเลยนะ