ตอนที่ 15 เจอจตุภูมิครั้งที่สอง

ตอนที่ 15 เจอจตุภูมิครั้งที่สอง ชวนชมขึ้นไปยังชั้น 32 ชั้นนี้กว้างขวาง ดูหรูหราอย่างมาก เลขาของผู้บริหาร MBS มีอยู่หลายคน แบ่งกันทำงาน มองไปก็เห็นมีแต่สวยๆทั้งนั้น ชวนชมสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อลดอาการตื่นเต้น ลีลี่เห็นเธอก่อนคนแรก ยิ้มแล้วเดินมาทักทายเธอ “สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าใช่คุณชวนชมหรือเปล่าคะ ฉันคือลีลี่ค่ะ” ชวนชมจับมือทักทายอย่างมีมารยาท “สวัสดีค่ะ ฉันคือชวนชม ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ!” “พูดแบบเป็นกันเองก็ได้ค่ะ ไม่ต้องเกรงใจ ฉันคือเพื่อนของกชพร ต่อไปคงได้เจอกันบ่อยๆ” ลีลี่แปลกใจมาก เธอดูเด็กมากกว่าที่คิด ในรูปว่าเด็กแล้ว ตัวจริงยิ่งเด็กเข้าไปใหญ่ ดูไร้พิษภัย ชุดทำงานก็ไม่ค่อยเข้ากันกับเธอ เธอเคยเลขาให้บริษัทใหญ่มาหนึ่งปีจริงหรือ? ผู้หญิงอีกสี่คนกำลังกระซิบกระซาบกัน พวกเธอรู้อยู่แล้วว่าจะมีคนมาแทนที่ลีลี่ ได้ยินมาว่าเคยทำงานเป็นเลขาให้บริษัท G มาหนึ่งปี แถมยังเป็นการรับเข้ามาโดยไม่ผ่านฝ่ายบุคคล ในความคิดของพวกเธอ ชวนชมน่าจะเป็นคนที่ดูมีประสบการณ์มามาก ทำไมกลายเป็นคนที่เหมือนเป็นนักศึกษาอยู่? ผู้คนมองดูชวนชมด้วยสายตาสงสัย “ท่านคะ คุณชวนชมมาแล้วค่ะ!” “เข้ามา!” เสียงต่ำดังออกมาจากในห้อง ให้ชวนชมตกใจ เสียงนี้ช่างคุ้นเคย หูฝาดแน่ๆ หูฝาด ผลักประตูเข้าไป ชวนชม ………นิ่งจนกลายเป็นหิน! นี่มันความฝันใช่ไหม! เวรกรรม! ทำไมโลกมันแคบแบบนี้……. “คือเธอ?” จตุภูมิกระพริบตา เขาไม่คิดไม่ฝันเลยว่า เลขาคนใหม่จะเป็นเธอ และไม่คิดเลยว่าจะเป็นชวนชม เหมือนเวลาหยุดเดินไปชั่วขณะ! ใบหน้าหล่อเหลาของจตุภูมิไม่แสดงอารมณ์อะไร ดูๆไปแล้วยังไงเธอก็ยังเด็กมาก มากสุดน่าจะอายุยี่สิบปี ผิวขาว ดูบริสุทธิ์ และดวงตาที่งดงาม เพื่อเป็นการพิสูจน์ความสามารถของเธอ เขาเลยโทรไปหาเดวิด พอเดวิดรู้ว่าชวนชมมาทำงานที่ MBS ก็ไม่พอใจมาก สาปแช่งให้จตุภูมิขาดทุนย่อยยับ เดวิดโมโหมาก แต่นั่นก็ถือเป็นการยืนยันแล้วว่า ความสามารถของชวนชมคือที่หนึ่ง เด็กสาวคนนี้คือเลขามือหนึ่งของลอนดอน คิดไม่ถึงเลยจริง