ตอนที่ 2 คุณธิตกรถูกจูบ

ตอนที่ 2 คุณธิตกรถูกจูบ พลอยรัตน์คือหัวหน้าฝ่ายออกแบบของบริษัทบี.จี.เจล สไปรต์เป็นเด็กที่ฝึกงานกับเธอ ตระกูลบี.จี.เจลทำเรื่องเกี่ยวกับเพชรพลอยผู้ที่มีหุ้นส่วนในบริษัทนั้นพูดคุยกันก็ตัดสินใจจะทำให้แบรนด์ของตัวเองดัง ครั้งนี้ที่พลอยรัตน์มาที่งานก็เพื่อที่จะรู้จักกับคนมีอำนาจและฐานะ ที่เกี่ยวกับเพชรพลอยงานโชว์เพชรพลอยยังไม่จบลง พลอยรัตน์ก็เชิญตระกูลพิชามญชุ์ไปกินข้าวด้านนอก ตระกูลนี้คือตระกูลเก่าแก่ในเมืองเอ ภายใต้นั้น ทำธุรกิจแทบจะทุกอย่าง เพราะลูกหลานเยอะความชอบแต่ละคนก็ต่างกันแถมเก่งทุกคน คนธรรมดาไม่มีใครกล้าหาเรื่อง คนที่พลอยรัตน์เชิญคือคุณชายสาม ตระกูลพิชามญชุ์ เป็นคนที่มีอำนาจสูงใหญ่ แต่เขาเป็นแค่พี่น้องของตระกูล ถึงแม้จะเป็นอย่างนี้ พลอยรัตน์ก็เห็นความสำคัญที่จะร่วมงานกับเขา อยากจะดึงให้ตระกูลของเขามาลงทุน บนโต๊ะกินข้าว พลอยรัตน์ดึงให้สไปรต์ไปนั่งดื่มข้างๆสไปรต์ตกใจไปหมด ที่จริงแล้วทั้งคืนนี้เธอนั้นก็อยู่ในโหมดตกใจตลอด เริ่มตั้งแต่แรกพลอยรัตน์ก็ไม่ชอบเธออยู่แล้ว แต่ครั้งนี้กลับซื้อกระโปรงสั้นที่เผยหน้าอกสีดำให้เธอใส่แถมยังพาเธอมางานโชว์เพชรพลอยนี้อีกเธอรู้สึกประหลาดใจมากถึงแม้ว่าจะประหลาดใจ แต่ก็ถูกความดีใจในใจนั้นมองข้ามไป เธอมีความรู้สึกที่พิเศษต่อเครื่องเพชรพลอย ความรู้สึกพิเศษแบบนี้ไม่ใช่ความรู้สึกที่อยากจะเอามาเป็นสิ่งตัวเอง แต่เป็นความรู้สึกที่อยากจะออกแบบเพชรพลอยที่ดีที่สุด ได้มีโอกาสชมผลงานของอาจารย์มากมายแถมยังเป็นเครื่องเพชรพลอยที่ไม่ ขายด้วย เป็นของเก็บที่ระลึกของทุกบริษัท สำหรับสไปรต์แล้ว เป็นความชอบที่ไม่เคยมีมาก่อน ความจริงนั้นบอกกับเธอว่าครั้งนี้ไม่ได้มาเปล่า แต่วินาทีนี้ สายตาที่คุณชายสาม ตระกูลพิชามญชุ์มองเธอนั้นทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ สไปรต์ตาตก นี่ตกลงพลอยรัตน์คิดจะทำอะไร? “สไปรต์ ชนแก้วกับคุณชายสามสิ” พลอยรัตน์พูด สไปรต์พูดเบาๆ “ผู้อำนวยการคะ ฉันดื่มเหล้าไม่เป็นค่ะ” เธอดื่มสู้กับชายหนุ่มสี่คนยังไม่ใช่ปัญหา แค่เธอไม่อยากจะดื่มกับคนแก่ที่ไร้มารยาทกับเธอ พลอยรัตน์ไม่พอใจ กดเสียงต่ำพูดเบาๆ “นี่คือลูกค้าใหญ่ของบริษัทบี.จี.เจล เธอกล้าไม่ดื่มงั้นเหรอ?” บ้านแกซิลูกค้าใหญ่ นี่แกอยากจะเอาฉันไปให้ไอ้แก่นี้กินนะซิ สไปรต์อดกลั้นไว้ จากนั้นสูบหายใจเข้าลึกๆชนแก้วกับคุณชายสาม ตระกูลพิชามญชุ์ ปกติหน้าเธอก็ดูเย็นช้าอยู่แล้ว ตอนที่ยิ้มอ่อนๆทำให้คนที่เห็นรู้สึกดีขึ้นมาทันที พลอยรัตน์กับคุณชายสามคุยกันอย่างสนุกสนาน สายตาของเขามองแต่สไปรต์ สีหน้าของสไปรต์เปลี่ยนไปทันทีแต่เธอเป็นผู้หญิงที่สงบและมีสติ หาข้ออ้างว่าจะไปเข้าห้องน้ำ สีหน้านั้นไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลย ในเหล้ามียาปลุกเซ็ก ตอนนี้ตัวเธอร้อนไปหมด “พลอยรัตน์แกต้องเป็นกระเทยแน่ๆเลย ถ้าเป็นผู้หญิงแล้ว จะลำบากผู้หญิงด้วยกันทำไม?” สไปรต์ยิ้มมขมขื่น บนใบหน้าที่ดูสดใสมีความเศร้าปนอยู่ หลังจากเดินออกจากห้องเธอเดินไม่ค่อยนิ่งแล้ว มีพนักงานเห็นเธอผิดปกติก็เลยถามว่าเธอต้องการความช่วยเหลือไหม สไปรต์ยิ้มด้วยรอยยิ้มยั่วยวน โบกมือไปมา บอกเขาว่าไม่ต้องสนใจเธอ พนักงานคนนั้นหลงในความงามของเธอจนไม่รู้ซ้ายขวา ที่จริงสไปรต์ก็ไม่ได้ตั้งใจยิ้มอย่างงั้น เหตุเพราะยา ไม่ว่าเธอยิ้มยังไงก็ดูยั่วยวน สไปรต์เดินเซไปเซมาจนเข้าไปในห้องน้ำ แต่เธอลืมเงยหน้าดูว่าเป็นห้องน้ำผู้ชายหรือผู้หญิง พึ่งเข้าไปก็ไปยืนหายใจข้างอ่างล้างมือ ไม่ทันสังเกตถึงผู้ชายที่หน้าตาหล่อเหลาเหมือนเทวดายืนมองตัวเองอยู่ข้างๆด้วยสายตาที่แปลกประหลาด ที่แขนเสื้อเขานั้นมีเพชรสีดำที่สว่างติดอยู่ “เธออยู่ในห้องน้ำไม่ใช่หรอ?หาเดี๋ยวนี้เลย ต้องหาเธอให้เจอ”เสียงของพลอยรัตน์ ทำให้หัวใจของสไปรต์เย็นไปหมด เธอรีบยืนตรงแต่อยู่ดีๆก็รู้สึกว่าข้างๆนั้นมีความกดดันมาก นี่เป็นผู้ชายนิสีหน้าของสไปรต์ เปลี่ยนไปทันที จากนั้นก็ได้ยินพลอยรัตน์พูดว่าไปดูที่ห้องน้ำชาย สไปรต์ไม่ได้คิดอะไรดึงตัวธิตกร ใช้ความเร็วที่เธอไม่เคยมีมาก่อนเข้าไปในห้องน้ำ จากนั้นล็อกประตูต่อด้วยได้ยินเสียงเท้าเดินทำให้สติของสไปรต์เตลิด ธิตกรยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “ดีที่.....อู.....” ธิตกร ถูกจูบ ธิตกร มีชีวิตมา 20 ปี นี่เป็นครั้งแรกที่ถูกคนอื่นบังคับ