ตอนที่ 17 ความสัมพันธ์ของพี่น้องนี้แปลกมาก

ตอนที่ 17 ความสัมพันธ์ของพี่น้องนี้แปลกมาก “ไม่เจอกันตั้งนานคุณธิตกร”สาธินทักทายกับเขาด้วยความเฉยชา กำลังทำท่าให้นักแสดงหญิงไปก่อน ตอนที่นักแสดงหญิงไปใช้โอกาสที่สาธินไม่ทันระวัง เธอตาเย้ายวนให้กับธิตกร ธิตกรมองกลับด้วยสายตาเย็นชาเหมือนมองดูเศษขยะ “น่าเกลียดจริงๆเป็นแค่ผู้หญิงนายก็เอาแล้ว ไม่เลือกอะไรเลย” บนใบหน้าของนักแสดงหญิงเกือบสร้างภาพต่อไม่ไหวเกือบจะตะโกนด่า แต่พอนึกถึงฐานะของธิตกรก็เลยเก็บความแค้นแล้วจากไป บนใบหน้าของสาธินไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆพูดอะไรมั่วซั่วไม่รู้เหมือนเดิม ทำให้สไปรต์ขมวดคิ้วแน่น ธิตกรนายนี่ไม่รู้การเป็นคนจริงๆ แต่ทั้งหมดที่พูดมานี้ก็เป็นความจริง “สายตาที่นายเลือกผู้หญิง ฉันก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก” ธิตกรหัวเราะสายตาที่เจ้าเล่ห์มีความกวนๆแว๊บผ่าน “อย่างน้อยฉันไม่เคยโดนผู้หญิงทิ้ง” คำเดียวไปโดนจุดที่เจ็บที่สุดของสาธิน สีหน้าของสาธินเปลี่ยนไปเล็กน้อย “นายตั้งใจหาเรื่องใช่ไหม?” “นายสู้ฉันได้หรอ?” ธิตกรยักคิ้วทำหน้าเหมือนฉันไม่อยากจะมีเรื่องกับนาย เดี๋ยวนายจะขายขี้หน้า สาธินมองไปทางรองเท้าแล้วก็รู้สึกโมโห “ธิตกร นิสัยแย่ๆของนาย สักวันจะถูกผู้หญิงทิ้ง” ธิตกรเฮ้อใส่ จากนั้นสาธิตก็ถามต่อว่า “ถูกพ่อนายสั่งสอนมาเหรอ?” ธิตกรเฮ้อใส่อีกรอบ สาธินพูดด้วยความดีใจว่า “ฉันว่า นายทำท่าไหนไปตกในแผนของผู้หญิง ปกตินายเป็นคนแกล้งคนอื่นหนิ รูปนั้นน่ะดูแล้วสนุกจังเลยแม่ของฉันอยู่ที่บ้านดูแล้วดูอีกแถมยังชมหุ่นของนายดี ดีที่พ่อของฉันไม่หาคนมาฆ่านาย” ธิตกรพูดด้วยความมั่นใจ “งั้นก็แสดงว่าแม่นายหน้่่าตาดี” สาธิตไม่อยากจะเม้าท์ต่อก็เลยพูดเรื่องสำคัญ “ต้องการให้ฉันทำอะไร?ครั้งนี้ที่นายกลับประเทศมา ลุงของนายหลายคนก็เริ่มขยันขึ้น แถมยังมีคนในตระกูล Lawrencene ทำเหมือนกับว่านายไม่ใช่คุณชายของบริษัทจี.เค.” “คนที่ตาบอดก็ควรจะได้รับสิ่งที่เขาทำ” ธิตกรยิ้มเยือกเย็น เขานั้นไม่ค่อยยิ้มบ่อยนัก ยิ้มน้อยกว่าสาธินด้วยซ้ำและพูดน้อยกว่าวินาทีนี้ที่เขายิ้มทำให้รู้สึกที่เสียวๆ “Garyอยากจะเอาลูกสาวของเขาให้กับฉันและอยากจะควบคุมตัวฉันเต็มตัว นายไปเดทกับเธอไป ไม่ต้องให้เธอมายุ่งกับฉันอีก” สาธินโกรธ เขากลายเป็นคนที่กินข้าวแทนตอนไหน ธิตกรไม่กลัวตาย พูดเพิ่มมาอีกคำว่า “นายชอบกินของจัดขนาดนี้ลูกสาวของเขาต้องเข้ากับรสนิยมของนายแน่” “ถือว่านายชั่ว!”สาธินกัดฟันแน่นๆแล้วพูด ธิตกรเฮ้อแล้วพูดต่อว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะชื่อเสียงน้ำเน่าของนาย ฉันจะถูกคนอื่นมาเฝ้าดูที่หน้าหน้าประตูโรงแรม แล้วกลายเป็นเรื่องตลกของคนทั้งเมืองหรอ?” “นายถูกผู้หญิงเล่นจนถึงหัวนาย อย่ามาโทษฉันซิ”สาธินรีบออกห่างจากเรื่องนี้แล้วพูดด้วยความไม่หวังดีว่า “นายหาผู้หญิงคนนั้นเจอหรือยัง?” “หนีไม่รอดหรอก”ธิตกรยิ้มอย่างเย็นชา “ถึงแม้จะออกจากบ้านถูกรถชนตายฉันก็จะเอาศพของเธอมาเขี้ยน” สไปรต์ รู้สึกว่าหลังของเธอเย็นไปหมด ธิตกรนี้โหดร้ายจริงๆแถมยังเป็นคนที่มีแค้นต้องแก้ ถ้าคนที่ทำให้เขาโกรธคงไม่มีผลดีแน่ สไปรต์ รู้สึกไม่ค่อยสบายใจขึ้นมากระทันหัน “นายมันโรคจิตจริงๆ” สาธินประเมินเขาแล้วพูด สไปรต์ถอนหายใจ ใช่ โรคจิตมาก อยู่ดีๆ ธิตกรก็ตะโกนดัง “ใครอยู่ตรงนั้น!”