บทที่ 31 ราวกับฟ้าผ่าในวันที่สดใส（1）

บทที่ 31 ราวกับฟ้าผ่าในวันที่สดใส（1） ภาพที่อยู่ตรงหน้า มันทำให้คนอื่นคิดว่าจรินทร์กำลังยั่วยวนชโนดมไปโดยปริยาย ทุกคนยืนอยู่ข้างหน้าเธอเหมือนฟ้ากำลังจะผ่า แปลกใจ อาย โกรธ....ทุกความรู้สึกที่แสดงออกมาตีกันไปหมด ผ่านไปพักใหญ่เธอถึงกลับมามีสติอีกครั้ง “แม่ ฟังหนูอธิบายก่อน มันไม่ใช่อย่างที่ทุกค