บทที่ 41 เป็นฮองเฮา(2)

บทที่ 41 เป็นฮองเฮา(2) ฮ่องเต้อำมหิตพูด: “อ้ายชิงมีพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือ” โจ๋วเส้าฉีหยุดปาก เขารู้ว่าครั้งนี้ซินเหยาคงหนี้ไม่พ้นแล้ว ประตูวังลึกดังทะเล อีกทั้งสภาพของซินเหยาเป็นแม่หญิงที่ไม่เข้าใจในขนมธรรมเนียมชั้นสูงแล้วต้องเข้าวัง ไม่ต่างอะไรกับผลักนางลงไปในกองไฟ เขาส่งสายตาช่วยเหลือไปยังนายท่านโจ๋ว นายท่านโจ๋วเข้าใจความหมาย: “ที่เฉิงเสี้ยงกับพ่อมดพูดก็พอมีเหตุผลอยู่ แต่ทว่าหลานสาวของข้าน้อยคนนี้ดื้อรั้นจริงๆ......” ฮ่องเต้อำมหิตพูดอย่างไม่พอใจ” ถ้าหากว่าดื้อดึง งั้นตระกูลโจ๋วก็สองให้นางรู้หนังสือก็เป็นพอ! เรื่องนี้ก็ตัดสินใจไปแบบนี้ หลังจากนี้สามเดือนข้าจะลงนามประกาศ ให้นางเข้าวังแต่งตั้งเป็นฮองเฮา!” ฮ่องเต้อำมหิตโมโหแล้ว! “ข้าเป็นถึงฮ่องเต้ จะไม่คู่ควรกับหลานสาวของตระกูลเจ้าหรือ” “พวกเจ้าปฏิเสธกันพัลวัลแบบนี้ ถึงแม้ว่าจะมีเหตุผลร้อยแปดแต่ก็ไม่ได้เห็นข้าที่ฮ่องเต้อยู่ในสายตาเลย!” “แม้ว่าพวกเจ้าจะยิ่งไม่อยากให้นางเข้าวังข้าก็จะให้นางเข้าวัง!” “พูดตามความจริง ข้าไม่ได้สนใจหญิงอัปลักษณ์ตระกูลโจ๋วของเจ้า!แต่งตั้งเป็นฮองเฮา แน่นอนว่าต้องถูกจับไปตำหนักเย็น ให้นางไม่มีความสุข ใช้ชีวิตแบบนี้ไปวันๆ ! เฮ้ย!” ในใจฮ่องเต้อำมหิตนั้นไม่พอใจ ถึงแม้ว่านายท่านโจ๋วที่อยู่ข้างหน้าเขาในฐานะฮ่องเต้จะคุมกำลังได้อย่างไร แต่ว่าได้ทำความเกลียดและความแค้นที่อยู่ในใจมาระบายกับผู้หญิงคนหนึ่งของตระกูลโจ๋วที่ไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อน นายท่านรองได้อ้อนวอนอีกครั้ง: “ฮ่องเต้ ได้โปรดไตร่ตรอง เรื่องนี้.....” ฮ่องเต้อำมหิตโมโหยกแขนเสื้อขึ้น “ไม่ต้องพูดแล้ว! จัดการตามนี้! พวกเจ้ามีเวลาสามเดือนในการสอนขนมธรรมเนียมให้นางเข้าวัง เพื่อที่จะได้เป็นแม่เมือง หลังจากสามเดือน ข้าและเกี้ยวจะมาถึงจวนอ๋องโจ๋วในเวลาเดียวกัน ข้ามาค่อนข้างจะรีบร้อยไม่ได้เอาของหมั่นมา กล่องบูชานี้ให้เจ้าไว้เป็นของหมั่นแล้วกัน วันที่มารับเจ้าสาวของข้าข้าจะมารับคืน ! “ พูดจบ ดวงตาและหัวคิ้วฮ่องเต้อำมหิตก็แสดงความโมโห แล้วก็เดินจากไป พ่อมดและเฉิงเสี้ยงเก็บของเรียบร้อยก็ตามฮ่องเต้อำมหิตออกไป ในเวลาที่ไปนั้น เฉิงเสี้ยงทำตาเจ้าเล่ห์เอามือไปตบไหล่โจ๋วเส้าฉี แล้วหัวเราะ: “นายท่านรอง เตรียมตัวเป็นพ่อตาของฝ่าบาทเถอะ! ยินดีด้วยยินดีด้วย! เฮ้ย!” “น้อมส่งเสด็จฮ่องเต้” นอกจากนายท่านโจ๋ว ทุกคนในตระกูลโจ๋ว คุกเข่าน้อมส่งเสด็จฮ่องเต้ สีหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยอารมณ์ที่สับสน โดยเฉพาะอย่างยิ่งนายท่านโจ๋ว สีหน้าซีดขาว ออกคล้ำๆไม่นิ่ง เรื่องตระกูลโจ๋วดังไปกับสายลม เป็นที่ตื่นตาตื่นใจไปทั่วแผ่นดิน หรือว่าความรุ่งเรืองของตระกูลโจ๋วกำลังจะสิ้นสุดลงแล้วหรือ ให้ซินเหยาเข้าวังไปเป็นฮองเฮาหรือ สำหรับนางแค่ตัวหนังสือสักตัวยังไม่รู้เลย! ไม่รู้หนังสือหรือ! โรคหัวใจของนายท่านโจ๋วกำเริบ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ฮ่องเต้ให้กล่องบูชาของประเทศไว้เพื่อเป็นของหมั่นแก่ตระกูลโจ๋ว ความหมายแบบนี้คือไม่สามารถจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ถามหน่อยซิ ใครจะกล้าเอาสิ่งของนี้กลับไปคืน ฮ่องเต้อำมหิตรีบร้อนออกจากจวนอ๋องโจ๋วไป การที่จะเอาซินเหยาไปเป็นฮองเฮานั้นแต่นอนว่ามันจะต้องเกิดเรื่องแน่ ๆ โจ๋วเส้าฉีถอนหายใจ ว่า:” ท่านพ่อ ยังดีที่ฮ่องเต้รู้ว่าสถานการณ์นี้ร้ายแรง. และไม่ได้ฆ่าตระกูลโจ๋วทั้งตระกูล ให้เวลาพวกเราสามเดือนในการสอนซินเหยา สถานการณ์อาจไม่เลวร้ายอย่างที่เราคิด” อนาคตของตระกูลโจ๋วจะรุ่งหรือจะร่วงก็ขึ้นอยู่กับซินเหยาเพียงผู้เดียวแล้ว นายท่านโจ๋วสีหน้าเศร้า ๆ “นายท่าน ! นายท่าน! แย่แล้ว ๆ คุณหนูเก้าหายไปแล้ว! พวกเราหาในจวนหาอยู่นานหาไม่เจอคุณหนูซินเหยา ตามสรุปได้ยินว่าคุณหนูซินเหยาวิ่งตามแมวสีขาวตัวหนึ่งออกนอกจวนไปแล้ว! “คนในบ้านคนหนึ่งแจ้งมา “ในจวนมีแมวขาวเข้ามาหรือ” “ปีนกำแพง เด็กผู้หญิงปีนกำแพงได้อย่างไร” “ เร็ว! รีบเรียกคนมา นายท่านจะเป็นลมแล้ว! “ ไม่ใช่ว่าทุกคนที่ยากที่จะเห็นความรุ่งเรืองเกียรติยศของจวนอ๋องโจ๋ว ซินเหงาอุ้มเอาแมวขาวปีนกำแพงออกนอกจวนอ๋องโจวไป คนในตระกูลโจ๋วไม่เห็นนาง นางชัดเจนมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตั้งแต่ที่นางเข้ามาในตระกูลโจ๋ว ในไม่กี่เดือนมานี้ได้รับความรักจากคนในตระกูลโจ๋ว ว่าก็เป็นคนสำคัญในตระกูล มีอำนาจ การแย่งชิงตำแหน่งที่ซับซ้อนเหมือนกับความสัมพันธ์ประเทศ ถ้าหากว่าไม่ใช่โจว๋หยุนถิง นายหญิงเซียวดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี ถ้าไม่ใช่ว่าใช้ฐานะคุณหนูเก้าของตระกูลโจ๋วช่วงนางให้หลีกเลี่ยงปัญหามากมายได้ในโลกนี้ อย่างน้อยที่สุดก็ใช้พลางตัวได้ เดิมที่นางไม่ชอบความมั่งคั่งของตระกูลโจ๋ว ก่อนที่จะทำการทดสอบเลือด นางไปห้องครัว ในขณะที่ดูโจว๋ปี้หลัวตอนที่เผลอ ก็แอบเอานิ้วไปจิ้มน้ำส้มสายชู เลือดผสมกับน้ำส้มสายชู! เลือดของนางมีน้ำส้มสายชู ถึงแม้ว่าเลือดของโจ๋วเส้าฉีจะไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับนาง ก็ยังจะละลายรวมกันอยู่ดี นี่เป็นเรื่องที่เจอได้บ่อย ๆ เพียงแค่รู้หลักการทางเคมีนิดหน่อย ก็จะเข้าใจอย่างชัดเจน แน่นอนว่า คนในยุคนี้ไม่มีใครจะรู้เรื่องเคมี หลังจากที่ซินเหยาผ่านการทดสอบ แน่นอนว่าฐานะคุณหนูเก้าของนางมั่นคงดั่งขุนเขา แต่ว่านางไม่ได้มีความรู้สึกว่าได้กลับตระกูลโจ๋วสักนิด นางตัดสินใจออกไปเตร็ดเตร่ นางนำทองที่ได้รางวัลเอาไปฝังไว้ที่สวนหลังบ้าน แล้วรีบเก็บของเอาเสื้อผ้ากับเงินจำนวนหนึ่งแล้วก็เสี่ยวป๋านออกมาจากจวนอ๋องโจว ก่อนที่จะออกมา นางขโมยเอา <กระบี่หลีฮัว>กล่องลับยัดเข้าไปในห้องนายท่านโจ๋ว นางไม่รู้ว่าออกมานานเท่าไหร่