ตอนที่1 สวมเขา

ตอนที่1 สวมเขา แสงแดดดังเปลวไฟ ชุดว่ายน้ำของผู้หญิงที่ถูกทิ้งกระจุยกระจายข้างสระว่ายน้ำในคภหาสน์ ในสระน้ำนั้นเสียงที่ทำให้คนฟังได้ยินถึงกับหน้าแดงออกมา “หนิงหราน พูดสิ คุณมีความสุขรึเปล่า” เว่ยถิงใช้สองตามองไปที่เรือนร่างของหญิงสาว หนิงหรานร้อง “ไม่ เว่ยถิง คุณปล่อยฉันนะ ฉันไม่ต้อง ไม่ ไม่แล้ว” เว่ยถิงยิ้ม “ดูสิดู คุณดูมีความสุขมาก ไม่ต้องการมันหรือ? นอนกับคนอื่นคุณคือโสเภณี อยู่กับฉันก็แกล้งเป็นสาวพรหมจรรย์หรือ” “เว่ยถิง ไอ้บ้า แกพูดจาไร้สาระอะไรของแก” หนิงหรานไม่เคยได้ยินคำแบบนี้มาก่อน โกรธจนต้องพูดคำหยาบออกมา และกำจัดเว่ยถิงไม่ได้ เขาดันเธอเข้าไปที่ขอบสระ กลางวันแสกๆ เธอรู้สึกเจ็บมากจริงๆ “ฉันพูดจาไร้สาระหรือ” เว่ยถิงบีบเข้าไปที่เอวของหนิงหราน และพูดออกมาด้วยเสียงที่เยือกเย็น “หรือว่าคุณกล้าพูดว่าสองเดือนก่อนคุณไม่เคยขึ้นเตียงกับเฉียวเห้าหยาน” ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บของหนิงหรานเปลี่ยนเป็นตกใจทันที เขารู้เรื่องหมดแล้ว ใบหน้าที่ตกใจของเธอเข้าไปในสายตาของเว่ยถิง ฮึฮึ จริงด้วยสินะ สายตาที่เต็มไปด้วยความแค้นของเขา “หนิงหรานนางสารเลว กล้าสวมเขาให้ฉันหรอ” หนิงหรานตกใจอย่างหนักแล้วส่ายหัว “ไม่ เว่ยถิง คุณฟังฉันอธิบายก่อน เรื่องไม่ใช่อย่างที่คุณคิดแบบนั้น” ในใจของเว่ยถิงยิ่งแค้นมาก เขาบีบเข้าใปที่คอของหนิงหราน “คุณอยู่ที่บ้านของเฉียวเห้าหยานสามวัน พวกคุณไม่ได้อยู่บนเตียงกัน คุยกันว่าจะรักษาอาการป่วยของฉันเชียวหรือ” เมื่อเขาป่วยหนักต้องการเปลี่ยนไต หนิงหราน ภรรยาที่แสนดีของเขา ไปนอนบ้านผู้ชายคนอื่นถึงสามวัน ริมฝีปากของหนิงหรานสั่น ดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตามองไปที่เว่ยถิง “ถิง คุณเชื่อใจฉันได้ไหม ฉันไม่ได้หักหลังคุณจริงๆ ฉันรักคุณมากรักคุณมากนะ” เว่ยถิงพูดด้วยเสียงเย็นชา “ผมไม่เชื่อใจคุณอีกต่อไปแล้ว” เขาเดินออกจากตัวเธออย่างเย็นชา และผลักเธอลงไปในน้ำอย่างไร้ความปราณี “หนิงหราน ผมต้องการจะจดทะเบียนหย่ากับคุณ” หนิงหรานได้ยินคำนั้นก็ตะเกียกตะกายขึ้นมาจากน้ำ รีบวิ่งไปกอดเข้าที่เอวของเว่ยถิง “ไม่ ไม่จดทะเบียนหย่า ถิง ทีรับ ฉันไม่เคยทำเรื่องที่น่าละอายต่อคุณ คุณเชื่อใจฉันได้หรือไม่” เธอรักเว่ยถิงขนาดไหน เธอจะหย่ากับเขาหรือ เลิกกับเขาไป เธอจะอยู่ต่อไปไม่ได้แน่ ใบหน้าของเว่นถิงเย็นชา เขาแกะมือของเธอออกจากเอวของเขา แล้วผลักเธอลงไปกองกับพื้น “อย่าเอามือสกปรกของคุณ มาจับผม น่าขยะแขยง” พูดเสร็จ เขาก็เดินจากไป เว่ยถิงพูดว่าเธอสกปรก เธอสกปรกตรงไหน? ในใจของเธอสะอาดยิ่งกว่า ทั้งหมดคือของเขาคนเดียว ทำไมเขาไม่เชื่อตัวเขาเอง หนิงหรานร้องไห้อย่าขมขื่น เธออยากลุกขึ้นมาวิ่งตามเขาไป แต่กลับขยับไม่ได้ ข้อเท้าเจ็บเกินไป “ถิง อย่าไป กลับมานะ” เธอร้องอย่างเสียงดัง แต่เว่ยถิงกลับไม่ได้ยิน เธอทำได้แค่มองเขาหายไปจากสายตา ผ่านไปครึ่งชั่วพี่จางมาพบหนิงหรานเข้า และนำเธอส่งโรงพยาบาล ในตอนที่คุณหมอทายาให้เธอ เธอก็คลื่นไส้ขึ้นมา ในสมองคิดอะไรอยู่ เธอขอร้องให้คุณหมออัลตราซาวน์ให้เธออีกครั้ง ในมือกำใบแจ้งผลการตรวจแน่น หนิงหรานตื่นเต้นจนตัวสั่น เธอท้องแล้ว ในที่สุดเธอก็ท้องแล้ว แต่งงาน3ปีแล้ว เธอไม่ท้องเสียที นึกไม่ถึงว่าเวลานี้จะมีลูกแล้ว หนิงหรานลูบท้องเบาๆ เว่ยถิงไม่ใช่ว่าอยากมีลูกหรือ ตอนนี้เธอท้องแล้ว เขาจะต้องดีใจอย่างแน่นอน