ตอนที่5 ลูกของเธอ

ตอนที่5 ลูกของเธอ ในตอนนี้เองหมอก็มาถึง เว่ยถิงมองเธอ ได้แต่ยิ้มมุมปากแต่ไม่พูดอะไร แต่หนิงหรานเข้าใจแล้ว เขายังคงไม่เชื่อเธอ “หมอหลิว ตรวจให้เธอ ถ้าไม่มีอะไรผิดปกติ ก็รีบเอาเด็กออก” เว่ยถิงพูดอย่างเย็นชา หมอหลิว “แต่ว่าทำแท้งนั้น ทางที่ดีที่สุดท้องไปทำที่โรงพยาบาล ที่นี้ไม่มีเครื่องมือแพทย์ที่เหมาะสม เกรงว่า” เว่ยถิงไม่คิดอะไรแม้แต่น้อน “ทำตรงนี้หละ” พาหนิงหรานไปทำแท้งที่โรงพยาบาล เขาเสียหน้าไม่ได้ คุณหมอหลิวไม่กล้าพูดอะไรมาก พาผู้ช่วยเนเข้าไปหาหนิงหราน หนิงหรานถอยหลังเข้าไปติดเตียง “อย่าเข้ามานะ พวกแกอย่าเข้ามานะ ฉันจะไม่ทำแท้ง” หมอหลิวตอบอย่างวางตัวลำบากว่า “คุณชายเว่ย ผมควรทำไงดี” เว่ยถิงจ้องไปที่หนิงหราน “คุณควรจะเชื่อฟังที่หมอบอก ไม่อย่างนั้น ครอบครัวพ่อแม่น้องชายของคุณจะ.......” หนิงหรานเบิกตากว้างตกใจใหญ่ “คุณจะทำอะไรพวกเขา ฉันเตือนคุณนะ อย่าทำอะไรบ้าๆ” เว่ยถิงเย็นชา “ทำตามที่หมอสั่งเอาเด็กออก ผมไม่ทำอะไรพวกเขาแน่” หนิงหรานกัดฟัน “เว่ยถิง นี้คือลูกของเรานะ คุณกล้าทำไดลงหรือ” เว่ยถิงหันหน้าหนีเพื่อที่จะไม่มองเธอ และไม่ตอบคำถามเธอ ในใจของหนิงหรานเจ็บเหลือเกิน เธอสูบหายใจเข้าลึกๆ “ได้ เมื่อกี้คุณไม่ใช่บอกว่าจะอย่าหรอกหรือ ฉันยอมหย่า เพียงแต่ ฉันมีข้อแม้อยู่สองอย่าง หนึ่ง ฉันจะคลอดเด็กคนนี้ คุณห้ามทำร้ายเขาเด็ดขาด สอง คุณห้ามแต่งงานกับแน่ร์ฉิงฉิงนังผู้หญิงคนนี้ เว่ยถิง คุณจะตกลงไหม” เธอยอมหย่ากับเขา แต่เธอไม่ยอมที่จะเสียเด็กคนนี้ไป เพราะว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของเขา รอเธอคลอดเด็กออกมา เว่ยถิงก็จะได้รู้ ถึงเวลาเขาจะต้องเสียใจแน่” ในใจลึกๆของเว่ยถิงยิ้ม เป็นลูกของหนิงหรานกับเฉียวเห้าหยานจริงๆด้วย หากเป็นลูกของเขาจริงๆ เธอจะยอมหย่ากับเขาง่ายๆหรือ แต่นี้เธอยอมแล้ว “ฮึฮึ คุณอยากเก็บเด็กคนนี้ไว้ใช่หรือไม่” สายตาของเว่ยถิงเปล่งประกายด้วยความโกรธ “หนิงหราน ฉันเตือนคุณไว้ก่อน เรื่องหย่า เลิกฝันไปได้เลย ผมจะอยู่กับคุณตลอดชีวิตให้คุณได้ตกนรกทั้งเป็น” เขาต้องการให้เด็กคนนี้ตาย หนิงหรานกัดฟัน “พยายามที่จะไม่ร้องไห้ “เว่ยถิง ฉันขอร้องคุณหละ คุณให้ฉันเก็บเด็กคนนี้ไว้เถอะนะ” เธอรู้ เว่ยถิงอยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่มีอะไรมาขัดขวางเขาได้ แต่ก่อนหน้านี้เขาอยากหย่ากับเธอ แล้วทำไมตอนนี้กลับเปลี่ยนใจแล้วหละ เธออยากคลอดเด็กคนนี้จริงๆ แน่ร์ฉิงฉิงมองเว่ยถิงเหมือนกำลังลังเลเล็กน้อย ก็รีบเดินเข้าไป พูดเบาว่า “ถิง ฉันปวดหัวมากเลย ให้หมอหลิวมาตรวจให้ฉันก่อนได้ไหม” เว่ยถิงมองแน่ร์ฉิงฉิงในอ้อมกอด เขาก็นึกถึงเรื่องของหนิงหรานและเฉียวเห้าหยานทันที เพียงพริบตาก็โกรธจัด “คุณหมอหลิว ทำแท้งให้หนิงหรานเดียวนี้ เร็ว” พูดจบ เขาก็กอดแน่ร์ฉิงฉิงออกไป “ไป ผมจะพาคุณไปให้หมอตรวจที่โรงพยาบาล” แน่ร์ฉิงฉิงกอดแขนของเว่ยถิงไว้แน่น ใบหน้ายิ้ม “ผู้ชายของแก ตอนนี้เป็นของฉันแล้ว” เธอไม่ได้พูดอะไรออกมา เพียงแค่ขยับปาก แต่หนิงหรานที่เป็นเพื่อนกันมานานหลายปี เพียงแค่มองตาก็รู้ว่าแน่ร์ฉิงฉิงกำลังพูดอะไรอยู่ หนิงหรานโกรธจนจะเป็นบ้า แต่ว่าหมอที่อยู่ตรงหน้าเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ “หมอหลิว ฉันขอร้องคุณหละ คุณปล่อยฉันเถอะ ปล่อยฉันกับลูกเถอะ นี้มันชีวิตทั้งชีวิตเลยนะ” หมอหลิวคือแพทย์ประจำตระกูลเว่ย แน่นอนว่าต้องรู้จักกับหนิงหราน มองเธอที่ร้องไห้หนัก ก็รู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก “คุณนายเว่ย แต่นี้ป็นคำสั่งของคุณชายเว่ย พวกเราไม่กล้าขัด”