ตอนที่ 8 ผู้หญิงที่โหดร้ายที่สุด

ตอนที่ 8 ผู้หญิงที่โหดร้ายที่สุด วันที่สอง เว่ยถิงไปทำงานแล้ว หนิงหรานและแนร์ฉิงฉิงอยู่ที่บ้าน นึกถึงแน่ร์ฉิงฉิง หนิงหรานก็คิดว่าในใจแค้นอย่างหนัก ดังนั้นอาหารเช้าเธอก็เรียกให้พี่จางเอาขึ้นมาให้ในห้อง ในขณะที่หนิงหรานนั่งอยู่ที่หน้าต่างกำลังอ่านหนังสืออยู่นั้น แน่ร์ฉิงฉิงก็เปิดประตูเดินเข้ามา “หรานหราน เธอทำอะไรอยู่” เธอยิ้ม หนงหรานขมวดคิ้ว “ออกไป นี้คือห้องของฉัน” แน่ร์ฉิงฉิงไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อยเดินเข้าไปข้างหนิงหราน “เธอทำไมต้องโกรธขนาดนี้ด้วยหละ ฉันแค่มีลูกกับถิงเอง อยากให้ลูกมีหน้าตา ส่วนลูกของเธอนะไม่ใช่ลูกของถิงสักหน่อย แน่นอนว่าไม่ควรใช้ชื่อคุณนายเว่ยนี้” หนิงหรานยิ้ม “ใช่ ต่อให้ลูกของฉันไม่ใช่ของถิงแล้วจะยังไง ฉันก็ยังคงเป็นคุณนายเว่ยอยู่ดี ไม่เหมือนเธอ มีลูกกับเขาแล้วยังไง ก็ยังคงเป็นเมียน้อยที่หาทางออกไม่ได้อยู่ดี” แน่ร์ฉิงฉิงลูบโทรศัพท์แล้วเปิดลำโพง นัยน์ตาลึกๆก็ยิ้มระรื่น แต่น้ำตากลับค่อยๆไหลออกมา พูดเสียงสั่นว่า “ฉันแค่ชอบถิงมากเกินไป หรานหราน เธอ เธอยกโทษให้ฉันเถอะนะ หากคุณโกรธฉันจริงๆ ตีฉันดดุฉันก็ได้ ขอแค่ให้ฉันคลอดเด็กคนนี้ออกมา จะให้ฉันทำอะไรก็ได้ฉันยอมหมดทุกอย่าง” หนิงหรานโกรธจนแทบบ้า เธอหยิบแก้วน้ำชาเควี้ยงไปยังแน่ร์ฉิงฉิง “แน่ร์ฉิงฉิง แกหน้าไม่อายอีกหรอ” น่าขยะแขยงเสียจริง แน่ร์ฉิงฉิง “อ่ะ” ด้วยเสียงตกใจ หนิงหรานพูดอย่างเย้นชา “ไม่ใช่ว่าเธออยากให้ฉันทำหรอ” ยังไม่ทันได้พูดจบ แน่ร์ฉิงฉิงก็รีบกดตัดสาย เว่ยถิงนั่งอยู่ที่ห้องทำงาน ทั้งใบหน้าเหมือนใกล้จะร้องไห้ออกมา เขาโยกเอกสารที่อยู่บนโต๊ะเขาทั้งหมดทิ้ง แล้วหยิบชุดคลุมก่อนจะเดินออกไป ในที่สุดหนิงหรานก็พูดความจริงออกมา เด็กคนนั้นแท้จริงคือลูกของเฉียวเห้าหยาน ฮ่าฮ่าฮ่า เขาเกือบจะเชื่อไปแล้วจริงๆว่าเด็กคนนั้นคือลูกของเขา เขาจะต้องกลับไปดู หนิงหรานทำอะไรแน่ร์ฉิงฉิง แน่ร์ฉิงฉิงหัวเราะแล้วค่อยๆลุกขึ้นมา เปิดรายการโทรออกในโทรศัพท์ให้หนิงหรานดู “ฮึ ที่แท้ เธอมันก็ยังคงโง้เหมือนเดิม” เธอแค่แหย่เล่นสองสามคำ หนิงหรานก็พูดในสิ่งที่เธอต้องการออกมา หนิงหรานเห็นชัดเจนว่าหน้าจอโทรศัพท์นั้นเป็นเบอร์ของถิง “แน่ร์ฉิงฉิง แกกล้าเล่นตุกติกกับฉันหรอ” คำที่เธอพูดเมื่อกี้ทั้งหมดนั้น ก็เพื่อที่จะจิกกัดแน่ร์ฉิงฉิง แต่ตอนนี้ถิงกลับได้ยินหมดแล้ว เธอหนีไม่พ้นแน่ ควรจะทำยังไงดี แน่ร์ฉิงฉิงยิ้ม “ใช่สิ ฉันจะเล่นตุกติกกับเธอ แต่ว่าถิงเขาไม่เชื่อเธอนี้สิ อีกอย่าง ฉันจะให้เธอได้ดูชัดๆ ว่าอะไรที่เรียกว่าเล่นตุกติก” ในขระเดียวกันเธอก็หยิบแก้วน้ำชาที่วางอยู่บนระเบียงขึ้นมา เพียงพริบตาก็สาดเข้าไปที่ไหล่ตัวเอง น้ำที่ร้อนๆอยู่ อีกทั้งยังเป็นฤดูร้อน เพียงแค่วินาทีไหล่ของแน่ร์ฉิงฉิงก็แดงขึ้นมา หนิงหรานเบิกตากว้าง “แน่ร์ฉิงฉิง เธอบ้าไปแล้วหรอ” แน่ร์ฉิงฉิงยิ้ม “ไม่เข้าถ้ำเสือ แล้วจะได้ลูกเสือหรอ” ถิงกลับมาอย่างรีบร้อน แล้วเข้ามาในห้องของหนิงหราน เห็นแน่ร์ฉิงฉิงยืนอยู่ตรงระเบียง ร้องไห้เอามือกับไหล่ตัวเอง เขารีบวิ่งเข้าไปแล้วตบที่หน้าของแน่ร์ฉิงฉิง “คุณนี้มันเลวจริงๆ ลูกในท้องคุณมันก็เลวเช่นกัน ยังจะมาห้ามไม่ให้ฉิงฉิงคลอดลูกให้ฉันอีก” “น้ำร้อนขนาดนี้ นี้คุณอยากให้เธอร้อนตายรึยังไง” ถิงโกรธจัด หนิงหรานตอนแรกตั้งใจจะพูดว่าเธอไม่ได้ทำ แต่เมื่อเห็นถิงตบหน้าเธอเพื่อแน่ร์ฉิงฉิง ในใจก็ไม่อยากจะเชื่อ “ใช่ ฉันจะให้มันตายๆไปซ่ะ”