ตอนที่ 171 เขายุ่งเพราะเธอ

ตอนที่ 171 เขายุ่งเพราะเธอ เมื่อพูดจบแล้วนั้นจิรภาสจึงอุ้มเธอขึ้นไปยังรถอีกคันหนึ่ง ภพธรและพี่นัฎสบตากันแวบหนึ่ง ต่างก็รู้สึกว่าจิดาภาได้เจอกันที่รักเธอด้วยใจจริงเช่นนี้ ช่างดีเหลือเกิน วันนี้เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดในงานทำให้ภพธรรู้สึกว่าดูมีลับลมคมใน จะเป็นคนที่ญาณินีส่งมาหรือเปล่า? ในหัวของเขามีความทรงจำในเรื่องที่ไม่ดีนักลอยขึ้นมา เขาและวรมนก็เคยโดนแอบถ่ายเช่นกัน.....ทางที่ดีขอให้ เป็นเขาที่คิดมากไปเอง จิรภาสทำใจไม่ได้ที่จะให้จิดาภาอยู่ที่โรงแรมที่ทางโอเลจัดให้ เขากังวลว่าจะมีอันตราย ดังนั้นจึงพาเธอมายังคฤหาสน์ส่วนตัวสุดหรูและเป็นที่ลับ เนื่องจากนี่เป็นคฤหาสน์ที่มีระดับ ดังนั้นมีการ์ดคอยเฝ้าอยู่ตลอด24ชั่วโมง ปลอดภัยเป็นอย่างมาก หลังจากที่จิดาภาตื่นขึ้นมาแล้วนั้น ลืมตาขึ้นมาเห็นผู้ชายที่อยู่ข้างๆ “คุณจิรภาส!” จิรภาสประคองใบหน้าของเธออย่างทะนุถนอม “คุณภรรยาที่รักครับ ผมมีเวลาอยู่กับคุณเพียงแค่สามชั่วโมงครึ่งเท่านั้น แต่ได้เห็นคุณนอนหลับไปสองชั่วโมงแบบนี้ ก็ไม่เลวเหมือนกัน” เขาไม่ได้มีความหมายที่คิดจะตำหนิเธอเลยแม้แต่น้อย แล้วก็ไม่อยากจะปลุกเธอให้ตื่นด้วยเช่นกัน เขาโอบกอดเธอมาในรถตลอด มองดูเธอนอนหลับอย่างเงียบๆ ใจของเขาก็รู้สึกสงบสุขตามไปด้วย แม้จะต้องข้ามน้ำข้ามทะเลเพื่อมาได้มาเจอหน้าเธอเพียงแค่ไม่นานเช่นนี้ เขาก็เต็มใจ “ทำไมคุณไม่ปลุกฉันล่ะคะ!” จิดาภาดูทุกข์ใจ ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดกับความลำบากที่เขาทำให้เธอเช่นนี้ “ฉันคิดถึงคุณ...” และตามด้วยจิรภาสที่ประทับริมฝีปากลงเพื่อเป็นการหยุดคำพูดหลังจากนี้ของเธอ จิดาภายื่นมือขึ้นไปโอบเขาไว้ เขาสำหรับเธอแล้ว เป็นสิ่งที่พิเศษมาก เพียงแค่ได้เห็นเขา เธอก็จะมีพลังที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นขึ้นมาได้ในทันที “เพื่อได้มาเจอฉัน คุณนั่งเครื่องบินมานานขนาดนี้ มันคุ้มกันหรือคะ?” เธอที่อยู่ในอ้อมกอดเขาเอ่ยถามขึ้น “คุ้มสิครับ” “คุณคือประธานบริษัทเค.เอฟ ทำไมทำอะไรเหมือนเด็กแบบนี้ล่ะคะ” จิดาภาทนไม่ได้กับความรู้สึกที่พลุ่งพล่านออกมา จึงประทับจูบลงบนริมฝีปากเขา ยังมีเวลาอีกชั่วโมงกว่าๆ ให้พวกเขาได้แสดงออกถึงความรู้สึกที่มีต่อกัน ...... และในเวลานั้นเอง ญาณินีก็ได้รับสายจากปาปารัซซี่คนนั้น จึงรู้ว่าจิดาภาไม่ได้กลับไปที่โรงแรม! หลังจากที่ออกจากงานแล้ว เธอก็ทิ้งผู้จัดการและผู้ช่วยไว้ ไม่รู้เลยว่าเธอไปไหน! “ไปหา! ไปหาเดี๋ยวนี้!” ปาปารัซซี่เองเห็นว่าไฟในห้องของจิดาภานั้นมืดสนิทตลอด จึงรู้สึกสงสัย “พรุ่งนี้ก็เป็นงานแสดงแฟชั่นแล้ว จิดาภาไม่อยู่เตรียมตัวที่โรงแรม ไปพบใครกัน? เวลานี้....ถ้าหากถูกพวกเขาจับได้ล่ะก็ ชีวิตนี้เธอคงจะไม่มีทางได้ลืมตาอ้าปากอีกแน่!” “คุณว่า เธอจะไปไหน?” คมสรยิ้มร้ายออกมา “ไม่ว่าเธอจะไปไหน เพียงแค่อยู่กับผู้ชายก็พอ!” พวกเขาไม่ได้สนใจความเป็นจริงอยู่แล้ว! เรื่องดำเนินมาด้วยความราบรื่นเช่นนี้ ญาณินีเองก็รู้สึกว่าแผนของเธอจะต้องสำเร็จอย่างแน่นอน จึงรีบให้คมสรส่งคนไปช่วยเหลือปาปารัซซี่คนนั้นทันที เรื่องที่จิดาภาไม่ได้กลับมาที่โรงแรมนั้น ตนุภัทรเองก็สังเกตเห็นเช่นกัน แล้วนึกไปถึงรูปถ่ายวันนั้นที่เขาถ่ายไว้ที่สนามบิน ดูเหมือนพระเจ้าจะให้โอกาสหายากนี้กับเขาแล้ว! …….. เวลาผ่านไปเพียงแค่พริบตาเดียว ต่อให้จิดาภาจะตัดใจไม่ลง ก็ต้องยอมปล่อยให้เขาไปสนามบินอยู่ดี ความอบอุ่นตลอดหนึ่งชั่วโมงกว่าๆนี้ ก็เพียงพอสำหรับความซาบซึ้งใจนี้ของพวกเขาแล้ว “ผมให้ตฤณตรวจสอบคนที่เข้าพักที่โรงแรมนั้นในช่วงระยะเวลาสองสามวันนี้ ในนั้นมีนักข่าวอยู่สี่คน ทีมสื่ออีกสองทีม ไม่แน่ใจว่าในนี้จะมีคนที่ญาณินีส่งมาด้วยหรือเปล่า” จิรภาสคุ้นเคยกับเรื่องราวในวงการนี้ดี แน่นอนว่าเขาจะต้องเตรียมพร้อมในทุกๆด้านไว้อยู่แล้ว “ช่วงที่คุณมาทำงานสองสามวันนี้ ก็พักอยู่ที่นี่แล้วกันนะครับ ผมบอกกับคุณภพธรและพี่นัฎเรียบร้อยแล้ว” “ได้ค่ะ ฉันฟังคุณทุกอย่างอยู่แล้ว” จิดาภาจึงเล่าเรื่องที่เธอสงสัยครั้งก่อนที่มีปาปารัซซี่แอบถ่ายให้เขาฟัง “ผมจะให้ตฤณไปสืบดูนะครับ! ตอนนี้ยังจับจุดประสงค์ของพวกเขาไม่ได้ เพราะฉะนั้น คุณจะต้องระวังคนรอบๆข้างคุณด้วย มีอะไรคุณโทรมาหาผมได้ทันทีเลยนะ” เขาจูบที่ริมฝีปากเธอเบาๆ “ตอนนี้ยังมีเวลาอีกหน่อยก่อนที่ฟ้าจะสว่าง คุณพักผ่อนเถอะนะครับ” “คุณจิรภาส ฉันอยากจะส่งคุณไปสนามบิน” จิดาภาออดอ้อนอยู่ในอ้อมกอดของเขา จิรภาสส่ายหน้าอย่างเอ็นดูเธอ “ตอนนี้คุณต้องการเวลาพักผ่อนนะ ผมไม่อยากเห็นคุณซีดเซียวแบบนี้อีกแล้ว อย่าดื้อนะครับ....รอให้งานผมเสร็จก่อน แล้วผมจะมาหาคุณอีก” ในสถานการณ์เช่นนี้ เธอควรจะต้องพักผ่อนให้มากๆ เพื่อที่จะได้เผชิญกับการต่อสู้ที่กำลังจะมาถึง ตอนที่จิรภาสมานั้น ไม่มีใครสังเกตเห็น ตอนที่เขากลับถึงแม้ว่าจะถูกตนุภัทรถ่ายรูปไว้ได้ แต่เป็นเครื่องบินส่วนตัวของเขา จึงไม่สามารถมีการก่อกวนใดๆเกิดขึ้นได้ เพียงแต่ความลึกลับของท่านประธานคนนี้ช่างดูมีพลังเสียจริงๆ ...... เมื่อตฤณเอาข้อมูลนักข่าวเหล่านั้นให้กับภพธร วัตถุประสงค์ของโอเลนั้นก็ชัดเจนขึ้นเป็นอย่างมาก “พวกเขาล้วนแต่เป็นคนเก่าๆของอาชีพนี้กันทั้งนั้น สองคนในกลุ่มนี้ค่อนข้างจะสนิทกับคุณคมสร เคยเป็นนักข่าวที่เขาใช้ทำข่าวให้กับศิลปินที่เขาดูแลอยู่” “คุณญาณินีส่งพวกเขามาเพื่อมาถ่ายรูปเก็บข้อมูลข่าวลือซุบซิบนินทา....ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็แล้วแต่ เพียงแค่สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้ พวกเขาก็คงจะรีบแพร่ข่าวเหล่านั้นในประเทศโดยทันที” หากรอจนงานนี้เสร็จสิ้นลง แล้วจิดาภากลับไปจัดการเรื่องนี้ก็คงจะไม่ทันเสียแล้ว ภพธรกำหมดแน่น จู่ๆเขาก็รู้สึกว่าตอนนั้นเขากับวรมนก็ถูกจับจ้องเช่นนี้เหมือนกัน ถึงแม้ว่าจงกลและคมสรจะเป็นคนเปิดเผยเรื่องความรักของพวกเขากับนักข่าว แต่เรื่องนั้น จะไม่ได้รับการแนะนำจากญาณินีเลยเชียวหรือ? เขาไม่กล้าคิดต่อไปอีกแล้ว ยิ่งเข้าใกล้ความจริง ก็ยิ่งทำให้รู้สึกเจ็บปวด หากคนที่ทำให้วรมนต้องตายนั้นเป็นญาณินีจริงๆ ตอนนี้จิดาภาเองก็ตกอยู่ในอันตรายแล้ว “ไม่รู้ว่าพวกเขาถ่ายอะไรไปได้บ้าง!” “ไม่นึกเลยว่าคุณญาณินีจะเป็นคนแบบนี้ ฉันมองเธอผิดไปจริงๆ! ตอนแรกก็ใช้น้องชายฉันเพื่อมาขู่บังคับพวกเรา ตอนนี้ยังจะส่งปาปารัซซี่มาคอยแอบถ่ายอีก ร้ายกาจจริงๆ” คนที่จะสามารถทำเรื่องร้ายๆแบบนี้กับศิลปินในสังกัดตัวเองได้ มีไม่มากนักหรอก “เธอเพียงแค่คิดจะจับจุดอ่อนของฉันให้ได้ เพื่อให้ฉันยอมแพ้เธอ” จิดาภานั่งอยู่บนเตียงด้วยความสงบนิ่งเหลือเกิน ตอนนี้เธอแตกต่างไปจากเมื่อก่อนมาก ในเมื่อญาณินีจะเล่นงานเธอ เธอเองก็จะไม่อยู่นิ่งๆเช่นกัน ทำให้ญาณินีและคนที่โอเลรู้ไปเลยว่า อย่างจิดาภาก็ไม่ใช่คนที่จะมาหากเรื่องกันได้ง่ายๆ เธอจะไม่ยอมแพ้ให้ใครทั้งนั้น ภพธรเห็นจิดาภาเช่นนี้แล้ว รู้สึกว่าเธอดูน่ากลัว เวลาเธออยู่กับจิรภาสจะเป็นคนที่เงียบและอ่อนโยน แต่หากเธอได้มาสัมผัสกับบุคคลภายนอก เธอก็จะดูเป็นคนที่เฉยเมยและเย็นชา แต่ตอนนี้ ความคิดจิตใจของจิดาภานั้นทำให้คนมองไม่ออก เธอก็คิดอยู่เช่นกันว่าต่อไปเธอจะเดินไปในทิศทางไหน ระยะห่างระหว่างเธอกับญาณินีนั้นนับวันยิ่งไกลกันออกไปทุกที โอเลไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่สุดของเธออีกต่อไปแล้ว "ผมกับพี่นัฎกำลังสังเกตการณ์อย่างละเอียดเกี่ยวกับพวกนักข่าวรอบๆตัวคุณ คุณเองก็ต้องระวังตัวไว้ด้วยนะ" "อืม ได้ค่ะ" จิดาภาส่งยิ้ม เธอไม่เคยกลัวเล่ห์เหลี่ยมปากหวานก้นเปรี้ยวพวกนี้อยู่แล้ว กลัวแต่พวกนั้นจะรับไม่ได้หากเจอกับการตอบโต้กลับไปของเธอเสียมากกว่า "ใช่ พวกเราอยู่ด้วยกันแบบนี้ ไม่กลัวว่าพวกเขาจะมาไม้ไหนหรอก รอให้จิดาภาเดินแบบในโชว์ชุดสุดท้ายให้เสร็จก่อน เราจะได้ตีหน้าพวกเขากลับไปได้!" ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการทำโชว์นี้ให้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีแล้ว ความคิดของจิดาภานั้นชัดเจนเป็นอย่างมาก ในหัวของเธอมีความคิดหนึ่งแวบเข้ามา "ถ้าหากคุณญาณินีทราบเรื่องที่ฉันเดินแบบในโชว์สุดท้ายแล้ว พวกคุณว่า เธอจะยอมให้ฉันขึ้นเวทีได้อย่างสวยงามไหมคะ?" ไม่ เธอไม่มีทางให้จิดาภาได้มีโอกาสเฉิดฉายอย่างแน่นอน "เธอเพียงแค่กำลังพิจารณาไตร่ตรองอยู่ ว่าจะสามารถเอาชนะฉันได้ไหม สำหรับเธอแล้ว ถ้าไม่หาผลประโยชน์เข้าตัว ก็คงต้องทำลาย...." ไม่ว่าพวกปาปารัซซี่จะถ่ายได้อะไร ก็ล้วนแต่เป็นประโยชน์ให้กับญาณินีได้ทั้งนั้น กลายเป็นหลักฐานเพื่อไว้ใช้ทำลายจิดาภา