ตอนที่ 253ไม่มีใครสามารถแทนที่ได้

ตอนที่ 253 ไม่มีใครสามารถแทนที่ได้ “รอผมนะ” โม่ข่ายยิ้ม แล้วหันร่างเดินออกไป เห็นแผ่นหลังเขาจากไป ในใจก็เหยาก็หวาดกลัวอย่างบอกไม่ถูก กังวลมากว่าพอเขาเดินไปแล้ว จะไม่กลับมาอีก? อีก? ทำไมเธอถึงใช้คำว่า “อีก” ล่ะ? ไม่รู้เหมือนกันว่าช่วงนี้ตัวเองเป็นอะไรไป มักจะรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ ชอบนึกถ