บทที่44 หรานหราน
บทที่44 หรานหราน
หลังจากหนิงหรานจากไปแล้วสองปี ในที่สุดเว่ยถิงก็เริ่มมีสติ ไม่เอาแต่ดื่มเหล้าเมามายอีกต่อไป แต่มักจะออกไปท่องเที่ยวเสมอ
ไม่ว่าเขาจะไปท่องเที่ยวที่ไหน ก็จะต้องพกตุ๊กตาดินเคลือบรูปคนตัวเล็กตัวหนึ่งไปด้วยเสมอ
หนิงหรานเคยมอบให้เขาคู่หนึ่ง ตุ๊กตาทั้งสองสูงไม่ถึงสิบเซนติเมตร หน้าต