บทที่ 224
บทที่ 224
“เอ่อ...” ซาลาเปากางนิ้วมือของตัวเองออกและเริ่มนับ จากนั้นก็หันหน้ามองทางเฟยเอ๋อ “ท่านแม่ ซาลาเปาใกล้จะหนึ่งปีสามเดือนแล้วใช่หรือไม่”
ขณะนั้นเฟยเอ๋อกลอกตาขาว มองทางซาลาเปาอย่างจนปัญญา กลับเห็นว่าในดวงตาของเขาแฝงรอยยิ้ม ทันใดนั้น ก็มองยังท่าทีที่เป่ยหมิงอี้อุ้มซาลาเปาเอาไว้ ในใจพิศวง