บทที่ 225
บทที่ 225
“อื้อ...ท่านแม่...” ซาลาเปาถูกเฟยเอ๋อโยนลงบนเตียงโดยพลัน
“เจ้าตัวเห็น เจ้าคุกเข่าให้ข้าเดี๋ยวนี้” เฟยเอ๋อจ้องทางซาลาเปา
“อ้อ...” ซาลาเปารีบคุกกายขึ้น คุกเข่าบนเตียงอันนุ่มนิ่ม มองเฟยเอ๋ออย่างสำนึกผิด “ท่านแม่ เหยนเอ๋อรู้ผิดแล้ว ต่อไปเหยนเอ๋อจะไม่หยิบของของผู้อื่นไปเล่นตามใจชอบแล้ว