已经是第一章了
บทที่ 95 ฉันคิดถึงคุณค่ะ
บทที่ 95 ฉันคิดถึงคุณค่ะ
นวตาร้องไห้อ้อนวอนแม่ขอให้ตนได้ไปพบจตุภูมิ แต่แม่ของเธอต่อให้ตาย ก็ไม่อนุญาตให้เธอไปยุ่งเกี่ยวกับบ้านของจตุภูมิอีก ไม่เช่นนั้นจะถือว่าเธอไม่มีลูกสาว และต่อให้เธอตายไปก็อย่าได้มาเผาผีกัน
นวตาคุกเข่าอ้อนวอนอยู่ที่หน้าเตียงของแม่ “แม่ เป็นฉันที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้ ฉันสมควร
已经是最新一章了
加载中
