บทที่194 เขาจะอยู่เป็นเพื่อนเธอด้วยความอ่อนโยนเช่นนี้ตลอดไป
1/
บทที่194 เขาจะอยู่เป็นเพื่อนเธอด้วยความอ่อนโยนเช่นนี้ตลอดไป
ประธานาธิบดีไม่ดี
(
)
已经是第一章了
บทที่194 เขาจะอยู่เป็นเพื่อนเธอด้วยความอ่อนโยนเช่นนี้ตลอดไป
บทที่194 เขาจะอยู่เป็นเพื่อนเธอด้วยความอ่อนโยนเช่นนี้ตลอดไป การตอบคำถามของศิลปินในสังกัดเค.เอฟนั้นเป็นไปในระดับที่แตกต่างกันไป ทุกคนล้วนต่างพากันแสดงความยินดี และยินดีต้อนรับในการเซ็นสัญญาของจิดาภา ซึ่งสามารถสะท้อนให้เห็นอีกในแง่มุมหนึ่งนั่นก็คือ ศิลปินในสังกัดของเค.เอฟนั้นมีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันนั่นเอง พวกเขานั้นชัดเจนและรู้ดีกว่าใครๆถึงตำแหน่งที่อยู่ตรงนี้ของเค.เอฟ และก็รู้ตำแหน่งที่ชัดเจนของตัวเองด้วยเช่นกัน ในฐานะศิลปินก็จะต้องได้พบกับการแข่งขัน แข่งขันกับศิลปินในสังกัดเดียวกัน แต่ศิลปินของเค.เอฟนั้นจะสู้กันอย่างบริสุทธิ์ใจและเป็นกลาง ไม่ลักลอบทำเรื่องแบบนั้นแน่นอน “บริษัทจะไม่เซ็นสัญญากับศิลปินไปทั่วหรอกค่ะ ฉันเชื่อว่าข่าวลือของคุณจิดาภาจะต้องถูกลบล้างออกไปได้อย่างแน่นอน” การตอบรับของศิลปินเหล่านี้พิสูจน์ให้เห็นได้ว่าการบริหารดูแลศิลปินในสังกัดของจิรภาสนั้นมีความสมบูรณ์แบบเป็นอย่างมาก ในระหว่างที่ผลักประตูบ้านเข้าไปนั้น จิรภาสทิ้งความเหนื่อยล้าจากการทำงานของเขาไว้ด้านนอก แววตาปรากฏความอ่อนโยน เป็นเพราะเขาจะได้เจอกับภรรยาของเขาแล้วนั่นเอง จิดาภากำลังฝึกโยคะอยู่ทางด้านบน เธอสวมชุดฝึกโยคะสีม่วง รวบผมไปทางด้านหลัง เพื่อรูปร่างที่ดีของเธอ การฝึกฝนเช่นนี้ถือว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นยิ่งนัก นั่นเป็นเพราะเธอจำเป็นต้องรับรองได้ว่าตัวเธอเองเวลาแสดงอยู่บนหน้าจอนั้นจะต้องดูดีที่สุด ทุกๆปีในวงการบันเทิงจะมีเด็กสาววัยรุ่นเกิดขึ้นมามากมาย ต้องการจะยืนอยู่ตรงจุดนี้ให้ได้นั้น ก็จะต้องรักษาสภาพที่ดีที่สุดไว้ ยิ่งไปกว่านั้น เธอเองก็กำลังจะเซ็นสัญญากับเค.เอฟด้วยแล้ว จะต้องพยายามมากยิ่งขึ้น จะได้ไม่ต้องผิดหวังกับความพยายามทุ่มเทเป็นเวลานานเช่นนี้ จิรภาสมองดูเธอผ่านช่องประตู เปลี่ยนชุดสีดำ แล้วเดินเข้าไปหาเธอ เขารู้สึกเป็นห่วง เมื่อเห็นเธอฝึกฝนเหงื่อออกอยู่คนเดียวแบบนั้น.... รอจนการเคลื่อนไหวสิ้นสุดลง จิรภาสจึงกดปิดเพลง “พักก่อนนะครับ เดี๋ยวค่อยฝึกใหม่ คุณจะตั้งความคาดหวังกับตัวเองไว้สูง ผมสนับสนุน แต่ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนี้ก็ได้” “ฉันมีเพียงสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ที่จะสามารถทำให้จิตใจสงบลงได้ ฉันจึงอยากจะพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นอีกซักหน่อยน่ะค่ะ” จิดาภาล้มตัวลงบนเบาะด้วยความเหน็ดเหนื่อย รู้สึกแทบจะทนไม่ไหวจริงๆ จิรภาสนั่งลงข้างๆเธอ ค่อยๆทำให้ร่างกายของเธอผ่อนคลายลง แล้วจึงหยิบน้ำและผ้าขนหนูขึ้นมาเช็ดเหงื่อให้เธอ “อย่าฝึกซ้อมคนเดียวสิครับ ให้ผมเล่นเป็นเพื่อนนะ” เธอจับแขนของเขา มองเขาแล้วหลังจากนั้นก็ดึงชุดใส่ฝึกของเขาออก....กล้ามเนื้ออันแข็งแรงและซิกแพคที่ดูสวยงามปรากฏอยู่ตรงหน้าเธอ ความรู้สึกที่ได้สัมผัสกับที่เห็นด้วยตาจริงๆนั้นเหมือนกันเป็นอย่างมาก ทำให้ไม่สามารถละสายตาไปได้เลย จิรภาสที่ถูกเธอจ้องมองอยู่แบบนั้น จึงปรากฏรอยยิ้มออกมาบนใบหน้า “คุณเคยเห็นตั้งกี่ครั้งแล้ว ยังดูไม่พออีกหรือครับ?” จิดาภาส่ายหน้า “ให้ดูตลอดไปก็ไม่พอหรอกค่ะ” จิดาภาว่าต่อ พลางเอื้อมแขนไปจับคอและไหล่ของเขาไว้ “รับปากฉันนะคะ ว่าจะมีเพียงฉันแค่คนเดียวที่จะได้เห็นในสิ่งที่ทำให้คนหลงใหลได้แบบนี้” จิรภาสถือโอกาสกอดเธอไว้ “รับทราบครับ!” เขารู้สึกพอใจเป็นอย่างมากกับสายตาที่ภรรยามองเขาเมื่อครู่นี้ แล้วจึงพูดออกไปว่า “ผมสามารถเล่นโยคะกับคุณแบบนี้ก็ได้นะ คุณจะได้ใกล้ชิดกับผมทุกวันเลยไง....” “จริงหรือคะ? ท่านประธาน” จิดาภาเขยิบเข้าใกล้เขา ปลายจมูกเฉียดใบหน้าของจิรภาสไป มืออันแสนอบอุ่นของชายหนุ่มวางอยู่บนเอวของเธอ “แบบนี้สิถึงจะทำให้คุณมีใจจดจ่อกับการฝึกฝนของคุณได้ ดีกับสุขภาพร่างกายของคุณด้วย ต่อไปตอนที่คลอดลูกจะได้ไม่ต้องเปลืองแรงมากไงครับ” “คุณ....” จิดาภาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกร้อนวูบที่แก้มของเธอ ใบหน้าอันแสนหล่อเหลานี้อยู่ตรงหน้าเธอ ทั้งยังพูดแบบนี้กับเธออีก ต่อให้เธอต้องฝึกเล่นไปทั้งคืน เธอก็ยอม แต่ตอนนี้ ระยะห่างกันแค่นี้ จะทนต่อไปได้อย่างไรกัน! จิรภาสไม่ได้วางร่างเธอลง ให้เธอได้ฝึกต่อไป จึงอุ้มเธอเข้าไปยังห้องในแทน หลังจากที่อ้อยอิ่งกันแล้วนั้น พวกเขาต่างก็พากันเข้าใกล้ชิดกันมากขึ้น สัมผัสถึงความอบอุ่นอ่อนโยนจากอีกฝ่าย จิดาภาสวมใส่เสื้อเชิ้ตของจิรภาส นั่งอยู่บนเก้าอีกในห้องรับประทานอาหาร รอพ่อครัวหนุ่มของเธอที่กำลังวุ่นอยู่ เธอเอามือทั้งสองข้างเท้าคาง โยคะคู่แบบนี้หากไม่ได้ฝึก เธอควรจะให้โค้ชผู้หญิงมาฝึกให้น่าจะดีกว่า มิเช่นนั้นทุกครั้งก็คงจะมีอารมณ์ตื่นเต้นแบบนี้กันพอดี จิรภาสอยู่ในครัว ตอนที่เขายกอาหารออกมานั้น ก็เดาความคิดของจิดาภาได้ “วันนี้เป็นกรณีพิเศษเฉยๆครับ ต่อไปจะไม่ฝึกแบบนี้แล้วนะ” จิดาภาทำปากยู่ ด้วยท่าทางที่ไม่อยากจะเชื่อเขาซักเท่าไหร่ “อืม ขอเพียงแค่คุณไม่ได้ต้องการมันก่อนนะ....” จิดาภาหัวเราะออกมา ตัวเธอเองก็ยังไม่รู้ว่าจะควบคุมตัวเองได้หรือเปล่า ผู้ชายคนนี้มักจะทำให้เธอหลงอยู่บ่อยๆ ทำให้เธอแค่เพียงคิดถึงเขา ก็มีพลังเต็มเปี่ยมขึ้นมาเลยทันที เป็นเพราะว่าเธอเชื่อว่าเมื่อไหร่ก็ตาม ที่ที่เธออยู่ ก็จะมีเงาของเขาอยู่กับเธอด้วยเสมอ ความสุขแบบนี้ทำให้จิดาภามั่นใจว่าทางเดินต่อไปของเธอนับวันจะต้องยิ่งดีขึ้นไปเรื่อยๆ จิดาภาหยิบตะเกียบขึ้นมา แล้วเอ่ยกับเขาอย่างอ่อนโยน “คุณคือประธานบริษัทเค.เอฟ เป็นเจ้านายของฉัน กลับมาบ้านคุณก็เป็นสามีที่รักฉันขนาดนี้ ถ้าหากยังต้องมาเป็นคนที่มาฝึกซ้อมอะไรพวกนี้กับฉันด้วย ฉันว่าคุณจะลำบากเกินไปแล้วนะคะ” “ผมอยากจะให้คุณไปไหนจากผมไม่ได้ไงครับ” รอยยิ้มของจิดาภามีความลึกซึ้งยิ่งขึ้น “คุณจิรภาส....” “ทานข้าวกันดีกว่าครับ!” จิดาภาพยักหน้า แล้วลงมือทานข้าวอย่างเชื่อฟังเขา เธอต้องการให้ตัวเองดียิ่งขึ้น ให้ชีวิตของพวกเขาดีขึ้น ความทุ่มเทของผู้ชายคนนี้เธอจดจำไว้ในใจแล้ว ตลอดชีวิตนี้ พวกเขาจะอยู่ด้วยกันตลอดไป การเซ็นสัญญากับเค.เอฟนับว่าเป็นการเริ่มต้นใหม่ของเธอ เธอจะค่อยๆทำให้ได้มาในสิ่งที่เธอต้องการทั้งหมด ช่วงกลางคืน จิรภาสอ่านหนังสือโดยมีเธออยู่ในอ้อมแขน เพียงแต่จู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงสะอึกสะอื้นของคนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา “เป็นอะไรครับ?” เขาจับมือเธอไว้ด้วยความกังวล แล้วเอ่ยถามขึ้น “ฉันรู้สึกว่าเรื่องราวความเจ็บปวดยากลำบากเหล่านั้นในที่สุดฉันก็ผ่านมันไปแล้ว ฉันได้รับความรักความอ่อนโยนจากคุณแบบนี้ นับว่าเป็นความโชคดีของฉัน..มีเพียงแค่คนที่เคยถูกมองข้าม ถูกรังแก ถึงจะได้รู้ว่าความสุขในตอนนี้นั้นได้มายากลำบากมากแค่ไหน” “ก่อนที่จะได้มาเจอกับคุณ ฉันเองก็ไม่รู้เลยค่ะว่าความสุขคืออะไร” จิรภาสยิ้มแล้วจูบเธอเบาๆ เขาโน้มตัวลงนอนข้างกายเธอ “ฉันคิดว่า คุณจะใช้เวลาอยู่กับความเรียบง่ายธรรมดาแบบนี้ได้หรือเปล่า” “ถ้าเราไม่รู้จักที่จะรักษาความสุขไว้ ถ้าเราเจอกันในตอนที่ยังเด็กกว่านี้ไม่เข้าใจว่าจะต้องรักกันอย่างไร พวกเราคงจะต้องทะเลาะกัน ต่อต้านกันอยู่แล้วล่ะครับ แต่ตอนนี้....เราผ่านช่วงเวลาวัยรุ่นช่วงนั้นที่ไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้มาแล้ว เข้าใจเพียงว่าอะไรคือการรักษาไว้เพื่อให้อยู่กับเราไปได้นานๆ อะไรคือคู่ชีวิตที่เราไม่สามารถหามาได้ง่ายๆเช่นนี้” “ได้มาเจอคนที่เติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้วแบบนี้ นี่สิคือชีวิต” จิรภาสกอดจิดาภาไว้ แล้วค่อยๆหลับตาลงพร้อมกัน เข้าสู่ห้วงนิทราไปพร้อมกับเธอ ในที่สุดเขาก็มีโอกาส ที่จะปกป้องเธอด้วยกำลังของเขาเอง เดินไปด้วยกันกับเธอในเวทีที่สูงขึ้นไปอีก ........... เนื่องจากRickได้พูดออกมาแล้วว่า เพียงแค่คนที่สงสัยในตัวจิดาภา สามารถเอาหลักฐานมายืนยันกันได้ต่อหน้า ดังนั้นพวกแอนตี้แฟนจึงพากันรวบรวมข้อกล่าวหาจิดาภา เพื่อเตรียมจะมาทำลายเธอให้พังพินาศลง เรื่องของเจนจิราเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น ก่อนหน้าที่จิดาภาจะกลับมาโด่งดังอีกครั้ง ยึดครองยอดการค้นหาและพาดหัวข่าวอยู่บ่อยๆ ทำให้คนที่ใช้เงินซื้อรายการเหล่านั้นได้รับความเสียหายกันเป็นจำนวนมาก ดังนั้นคนที่เกลียดแค้นและอิจฉาจิดาภานั้นจึงได้รวมตัวกัน ร่วมกันหาหลักฐานข้อมูลมารัดตัวเธอ “จิดาภา แม้ว่าจะมีเค.เอฟคอยปกป้องเธออยู่ ก็ปกป้องเธอไม่ได้หรอก!” “ฉันเกลียดเธอ พวกเธอจะทำอะไรฉันได้?”
已经是最新一章了
加载中
下载 LoveNovel
海量小说享免费阅读
立即下載
需支付:
0.00
บทที่194 เขาจะอยู่เป็นเพื่อนเธอด้วยความอ่อนโยนเช่นนี้ตลอดไป
去登录
APP免费观看
自动购买下一章
余额:
0
充值
0
领星星
取消
发布
A
A
A
A
A