บทที่196 แนวโน้มอันฉับพลัน

บทที่196 แนวโน้มอันฉับพลัน เพียงแต่Rickที่เป็นผู้แถลงข่าวนี้ มองเธออยู่ตลอด "นักข่าวที่ใส่ชุดสีแดงท่านนั้น ยังจำที่คุณรับปากไว้ได้ไหมครับ?" สิ้นเสียงของRick ทุกคนต่างพากันหันไปยังทิศทางนั้น มองนักข่าวชุดแดงคนที่ก้าวร้าวเมื่อครู่ ตอนนี้ก้มหน้าก้มตาด้วยความอับอาย ".....ฉัน!" เธออยากจะอธิบาย แต่ไม่มีหน้าจะกล้าพูดต่อแล้วจริงๆ "ในสังคมทุกวันนี้ข้อมูลข่าวสาร ความเป็นส่วนตัวของทุกคนจะไม่ได้มีความส่วนตัวอีกต่อไปแล้ว ข่าวลือสามารถที่จะทำร้ายคนๆหนึ่งได้ การสร้างข่าวลือของพวกคุณไม่ได้พิจารณาถึงเรื่องพวกนี้เลย! ศิลปินก็เป็นคนนะครับ พวกเขาก็ต้องการช่องว่างที่เพียงพอสำหรับตัวเองเหมือนกัน......" "ผมเคยบอกไปแล้ว เค.เอฟจะปกป้องศิลปินในสังกัดของเราทุกคน เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับคุณจิดาภา จะกลายเป็นเรื่องที่ทางเค.เอฟจะรีบดำเนินการแก้ปัญหาให้โดยเร็วที่สุด เพียงแค่เค.เอฟอยู่ จะไม่ยอมให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในวงการบันเทิงอีกเป็นอันขาด!" "ส่วนเรื่องวุ่นวายที่เกี่ยวกับการบริจาคเลือดนี้ ทางเค.เอฟขอเป็นตัวแทนคุณจิดาภาอย่างเป็นทางการ ในการตอบครั้งสุดท้าย ก่อนอื่นเลย หลังจากที่คุณจิดาภาทราบเรื่องอาการป่วยของคุณเจนจิราที่เลวร้ายลงนั้น ก็ได้พยายามช่วยหาผู้ที่ยินยอมที่จะบริจาคให้เธออย่างสุดความสามารถ เธอไม่ได้ทำผิดศีลธรรมใดๆทั้งสิ้น" “เรื่องที่สอง ข่าวลือที่กล่าวหาว่าจิดาภาดูถูกคุณเจนจิราและเพื่อนของเธอนั้น ทางเราขอแสดงให้รู้โดยทั่วกัน ว่าคุณจิดาภาไม่ได้รับโทรศัพท์ขอความช่วยเหลือใดๆเลยตั้งแต่แรก และยิ่งไม่ได้มีการไหว้วานให้บุคคลที่สามไปส่งต่อข่าวสารหรือข้อมูลคำพูดใดๆให้กับคุณเจนจิราด้วยครับ ในส่วนของเนื้อหาที่เกี่ยวข้องนั้นมีคนสร้างเรื่องขึ้นมาทั้งหมด ทางเราจะดำเนินการตามกฎหมายต่อไปครับ” “และเรื่องสุดท้าย เรื่องของคุณเจนจิราส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อชื่อเสียงของคุณจิดาภา ทางเราจะดำเนินคดีตามกฎหมายของผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้โดยหลักฐานที่เรามี หวังเป็นอย่างยิ่งว่าบรรดาสื่อจะรับผิดชอบในการรักษาความยุติธรรมนี้ของสังคมเราไว้ และปกป้องกระแสสังคมของวงการนี้ด้วยครับ” เค.เอฟ ไม่ได้ล้อเล่นกับเรื่องนี้! พวกเขาจะเริ่มดำเนินการทันที โดยใช้อาวุธทางกฎหมายในการปกป้องชื่อเสียงของจิดาภา บรรดานักข่าวต่างก็รู้สึกว่า พวกเขาถูกหลอกใช้ เพียงแค่ใช้ข่าวที่เป็นกระแสมาดึงดูดความสนใจจากผู้ชม กลับไม่ได้พิจารณาข้อเท็จจริงโดยละเอียด ว่าสรุปแล้วที่พวกเขาพูดกันนั้นเป็นเรื่องจริงหรือไม่ ขณะนี้ทุกคนที่อยู่ในห้องประชุม ไม่กล้าที่จะมองสบตากับจิดาภาเลยซักคน พวกเขารู้สึกละอายใจต่อจิดาภาเป็นอย่างมาก เธอเป็นเพียงแค่ศิลปินธรรมดาๆคนหนึ่งเท่านั้น ความรุนแรงที่มากขึ้นไปตามเรื่องราวนี้ ทำให้กลายเป็นว่าถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตกรเสียอย่างนั้น..... เป็นเพราะเพียงแค่ข่าวลือไม่กี่ประโยค ก็ตัดสินทุกอย่างในตัวคนหนึ่งคน เป็นความผิดของพวกเขาเอง “ขอโทษนะคะ คุณจิดาภา” “พวกเราไม่ได้ตรวจสอบให้ชัดเจนเสียก่อน ก็รายงานข่าวออกไปแบบนั้น ขอโทษด้วยค่ะ” “ต่อไปพวกเราจะไม่ทำผิดแบบนี้อีกแล้ว ขอบคุณบริษัทเค.เอฟ ที่ทำให้ความจริงกระจ่าง” จิดาภากำลังเผชิญหน้ากับคำขอโทษด้วยความสงบนิ่งเป็นอย่างมาก ครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ คนพวกนี้ยังพากันสบประมาทเธออยู่เลย จู่ๆตอนนี้กลับมารู้สึกผิดแล้วอย่างนั้นหรือ? ไม่หรอก พวกเขาเพียงแค่ตกอยู่ในสภาพการกดดันของเค.เอฟเพียงเท่านั้น Rickที่เห็นปฏิกิริยาของพวกสื่อแล้วนั้น มองกลับมายังจิดาภาอีกครั้ง “จริงๆแล้ว วันนี้ผมยังรวบรวมอะไรบางอย่างได้อีกนะครับ....” นอกจากหลักฐานพวกนั้นแล้ว เขายังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องทำ ขณะนั้นเองหน้าจอด้านหลังของRick ก็ปรากฏภาพแฟนคลับที่เคยถือป้ายคอยต้อนรับเธอมากมายอยู่ด้านบนหน้าจอ เมื่อเปลี่ยนภาพไป บนหน้าจอก็ปรากฏคำด่าทอจิดาภาต่างๆมากมาย แล้วหลังจากนั้น ก็เป็นคนกลุ่มเดียวกัน ที่ไปดักรอจิดาภาอยู่ที่สนามบินเพื่อรอด่าว่าเธอ.... “เราไม่สามารถบังคับให้ทุกคนต้องมาชอบคุณจิดาภา คอยดูละครของเธอ แต่อย่างน้อยเราเป็นคนก็ควรจะมีขีดจำกัด อย่างพวกคนที่ทำตัวเป็นเหมือนลูกบอลเด้งไปมาแบบนี้ ผมหวังว่าพวกคุณจะไม่ต้องติดตามคุณจิดาภาแล้วล่ะครับ คุณจิดาภาคงไม่อยากเป็นขี้ปากให้พวกคุณพูดกันสนุกปากแบบนั้น เพราะความทุ่มเทและพยายามของเธอไม่ได้ทำเพื่อพวกคุณ!” พวกเขาไม่ได้ขอให้นักข่าวคนนั้นต้องคุกเข่าขอโทษจิดาภาต่อ แต่กลับใช้วิธีนี้เพื่อทำให้ประเด็นเมื่อครู่นี้สิ้นสุดลง นี่เป็นการเลือกตัดสินใจของเค.เอฟ และก็เป็นความใจดีของจิดาภาด้วยเช่นกัน ฉากสุดท้าย ข้อมูลของคนพวกนี้ได้ถูกเปิดเผยความจริงขึ้นมา และจดหมายจากทนายความของเค.เอฟก็ได้ถูกจัดส่งออกไปในแทบจะทันที ทั้งงานต่างพากันตกตะลึง ไม่คิดว่าเค.เอฟจะตรวจสอบทุกขั้นตอนเช่นนี้ จากสื่อไปจนถึงผู้บงการอยู่เบื้องหลัง จนถึงเหล่าแอนตี้แฟนที่ไปตามกระแสข่าวนี้....การใส่ร้ายด่าว่าผ่านทางคีย์บอร์ดเหล่านี้ พวกเขาคงไม่คิดหรอกว่าจะมีคนไปขุดข้อมูลของตัวเองออกมาได้เช่นนี้ พวกเขาคิดว่าเพียงแค่มีหน้าจอกั้นแบบนี้ก็ไม่ต้องมารับผิดชอบกับคำพูดของตัวเองได้อย่างนั้นหรือ? “นี่เป็นทัศนคติของทางเค.เอฟที่จะจัดการกับข่าวลือพวกนี้ คนที่ปล่อยข่าวออกไป จะได้รับจดหมายจากทนายของเรา พวกเขาจะต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่พวกเขาทำ” คำพูดของญาณินีนั้นทำให้เข้าใจแล้ว ว่าศิลปินที่ได้รับการด่าทอต่อว่าจากแอนตี้แฟนนั้นก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดา พวกเขาต้องการช่องว่างให้กับตัวเอง เช่นเค.เอฟที่มีความสามารถออกมาปกป้องศิลปินของตัวเองได้เช่นนี้ พิสูจน์ให้เห็นได้ว่าเพียงแค่มีเจตนารมณ์ที่แน่วแน่แล้ว ก็สามารถจะขุดรากถอนโคนคนเลวๆของสังคมนี้ได้ “ข้อมูลเหล่านี้หลังจากที่ทางเราแจ้งตำรวจแล้ว และได้รับการอนุญาตจากทางตำรวจแล้วนั้น...ทางเค.เอฟจะดำเนินการเรื่องนี้ให้จนถึงที่สุด” จะไม่ปล่อยพวกแอนตี้แฟนให้หลุดรอดไปได้แม้แต่คนเดียว มีทางตำรวจมาเกี่ยวข้องด้วยแล้วนั้น คนพวกนั้นยังกล้าได้ใจอยู่หรือเปล่า? ผลลัพธ์นี้นับว่าไม่เลวเลยทีเดียว จิรภาสที่กำลังดูถ่ายทอดงานแถลงข่าวผ่านทางกล้องอยู่ในออฟฟิศนั้น เขารู้สึกพอใจกับวิธีการของRickเป็นอย่างมาก เขาเลือกคนไม่ผิด เขาต้องการใช้วิธีนี้บอกให้ทั้งโลกได้รู้ ว่าคนที่กล้ามารังแกจิดาภา หรือคนที่กำลังคิดที่จะทำร้ายเธอ เขาจะไม่ยอมปล่อยไปทั้งนั้น Rickและจิดาภาลุกขึ้นยืน เผชิญหน้ากับทุกสื่อ และประกาศอย่างเป็นทางการ “ขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมงานแถลงข่าวในวันนี้ ผมขอต้อนรับคุณจิดาภาอย่างเป็นทางการ เข้าสู่บริษัทเค.เอฟของเรา ต่อไปเธอก็เป็นส่วนหนึ่งของบริษัทเค.เอฟแล้วนะครับ!” บรรดานักข่าวราวกับถูกตีเข้าที่หน้าจนจะบวมเสียแล้ว ต่างก็พากันพยักหน้ารับ เส้นทางนี้ในอนาคตต่อไปของจิดาภาคงจะไม่มีขีดจำกัดอย่างแน่นอน ศิลปินระดับนานาชาติ คงอยู่ไม่ไกลเธอแล้ว จิดาภายืนอยู่ข้างๆRick มองดูท่าทางที่เปลี่ยนแปลงไปของบรรดานักข่าว รับรู้ได้กับความสามารถของเค.เอฟจริงๆ ถึงสาเหตุที่เค.เอฟและจิรภาสอยู่ในวงการนี้ได้มาหลายปีโดยที่ไม่เคยล้มเลยซักครั้ง วิธีการของเขาที่ดูมีความเด็ดขาด ไร้ที่ติ สามารถจัดการเรื่องราวให้เป็นเช่นนี้ได้นั้น นอกจากเค.เอฟแล้วก็คงจะไม่มีบริษัทอื่นที่ทำได้เป็นบริษัทที่สองแล้ว Rickจับมือกับจิดาภาถ่ายรูปร่วมกันกับเธอ เค.เอฟจะทำหน้าที่ทุกอย่างให้ออกมาให้ดีที่สุด จิดาภายิ้มตอบรับกลับไป ความซาบซึ้งใจของเธอนั้นไม่สามารถจะหาคำพูดใดมาแสดงออกมาได้เลย พี่นัฎและตฤณที่ได้ฟังอยู่ด้วยกันด้านล่างเวที สองสามครั้งเวลาที่ได้ยินอะไรที่น่าตื่นเต้น พี่นัฎจะจับแขนตฤณไว้แน่น จนเขารู้สึกเจ็บ แต่ก็ทำได้เพียงอดทนไว้เท่านั้น “ไม่คิดเลยว่าบริษัทของบอสใหญ่เราจะไม่เหมือนกับที่อื่นแบบนี้ สุดยอดไปเลย!” ตฤณพยักหน้ารับด้วยความภูมิใจ พร้อมกับคำตอบที่ไม่คาดคิด “แน่นอนสิครับ เค.เอฟจะไปเทียบกับบริษัทเล็กๆข้างนอกแบบนั้นได้อย่างไรกัน!” “ในที่สุดฉันก็สามารถวางใจได้แล้ว ครั้งนี้จิดาภาหาบ้านหลังใหม่ได้จริงๆเสียที” ตฤณมองดูพี่นัฎที่รู้สึกซึ้งใจเสียจนน้ำตาแทบจะไหลออกมาแล้วนั้น ก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดปลอบใจเธออย่างไร ทำได้เพียงแค่ยืนมองเธออยู่ข้างๆไปเพียงเท่านั้น “และในที่สุดฉันเองก็ได้คิดเรื่องของตัวเองได้ซักทีเหมือนกัน” “เรื่องของคุณ เรื่องอะไรหรือครับ?” “แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในชีวิตฉันสิคะ หรือว่าอายุฉันขนาดนี้แล้วจะไม่ให้ฉันคิดเรื่องนี้เลยกัน....” เธอพูดออกมาเพียงแค่นั้น แล้วมองตฤณที่อยู่ตรงหน้าเธอ ส่วนคำพูดที่เหลือนั้นก็ได้กลืนหายเข้าไปด้วยความเขินอายไปเสียแล้ว