บทที่200 การคิดถึงคุณเป็นความเคยชินอย่างหนึ่ง

บทที่200 การคิดถึงคุณเป็นความเคยชินอย่างหนึ่ง "อะไรนะคะ?" "ความสัมพันธ์ของคุณกับคุณจิรภาส" จาริณีกล่าวอย่างจริงจัง "ในวงการของดารานักแสดง เรื่องของความรู้สึกไม่ใช่เรื่องส่วนตัว ไม่ว่าคุณเลือกที่จะคบกับใคร ก็จะถูกทุกคนเอาไปพูดกันต่างๆนานากันทั้งนั้นล่ะค่ะ ถึงแม้อีกฝ่ายจะเป็นคนนั้น ก็หนีไม่พ้นหรอก....." "จะมีเหล่าปาปารัซซี่นับร้อยนับพันคนที่จะคอยจับตามองพวกคุณ จนกระทั่งพวกคุณเลิกกันหรือค่อยๆถอยห่างกันออกไป...." จิดาภารู้สึกอึ้งไป แล้วฟังจาริณีพูดต่อ "ฉันเองก็เคยเห็นเรื่องแบบนี้มากับตาตัวเอง" เธอหันกลับมาแล้วเขยิบเข้าไปใกล้จิดาภามากขึ้น "ฉันเคยมีเพื่อนสนิทมากอยู่คนหนึ่ง เธอเป็นนักร้องหญิงที่เข้าวงการมาจากในกลุ่มเน็ตไอดอล เธอมีความกระตือรือร้น สวย แล้วก็ยังเป็นคนมีความสามารถด้วย แต่เธอดันไปรักกับคนที่แต่งเพลงให้เธอ พวกเขาทำงานร่วมกันหลายครั้ง และก็คอยระวังอยู่ตลอด แต่ก็ยังหลบพวกนักข่าวไม่ได้อยู่ดี......" "ชีวิตของพวกเขาถูกพวกนักข่าวคอยตามถ่ายรูป เขียนข่าวไปต่างๆนานา ความร้อนแรงของเรื่องนี้มียิ่งกว่าผลงานของพวกเขาเสียอีก และนักร้องหญิงคนนั้นก็ถูกบีบออกจากกลุ่มไป ส่วนนักแต่งเพลงคนนั้นก็ตกอยู่ในภาวะโรคซึมเศร้าไปด้วยเหมือนกัน" "ความรู้สึกของพวกเขานั้นทบขึ้นไปเรื่อยตามเวลา ถูกข่าวลือมั่วๆเหล่านั้นทำลายลงจนแทบไม่เหลือ" "จนสุดท้าย เธอก็เลือกที่จะกินยานอนหลับเพื่อฆ่าตัวตายในวันครบรอบ10ปีของเธอ" คำวิพากษ์วิจารณ์ของสื่อนั้นช่างน่ากลัวมาก..... หลังจากที่จิดาภาได้ยินดังนั้นแล้ว เธอรู้สึกอึดอัดใจเป็นอย่างมาก เธอรู้สึกสะเทือนใจกับเรื่องพวกนี้ บางครั้งการได้รับความสนใจมากเกินไปก็เป็นการทำลายชีวิตดาราคนหนึ่งได้เช่นกัน "แต่คุณจิรภาสเป็นผู้ชายที่ไม่เหมือนคนอื่น ในเมื่อเขากล้าให้คุณเข้ามาในเค.เอฟแล้ว นั่นก็เท่ากับว่าเขาต้องการบอกให้พวกเรารู้ถึงสถานะที่พิเศษของคุณ เรื่องวุ่นวายหลังจากที่คุณเปิดเผยเรื่องนี้แล้วนั้น เขาน่าจะจัดการมันได้ดี" "ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ..." รอยยิ้มของจิดาภานั้นหวานยิ่งขึ้น สิ่งที่ผู้ชายคนนั้นให้เธอ เป็นความรู้สึกปลอดภัยที่ไม่มีใครในโลกนี้สามารถให้เธอได้ "วางใจเถอะค่ะ เค.เอฟ.เราสามัคคีกันกว่าที่คุณคิดไว้อีก ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นจริง พวกเราจะช่วยคุณเอง" จิดาภาไม่ได้คิดถึงความหมายที่ลึกซึ้งในคำพูดของจาริณี เพียงแต่เธอรู้สึกว่าจิรภาสบริหารดูแลเค.เอฟได้ดีมาก ในวงการที่แสนจะวุ่นวายกลับมีสถานที่ที่สงบเงียบเช่นนี้อยู่ จิรภาสจะมองมายังจิดาภาอยู่บ่อยๆ ด้วยแววตาที่ลึกซึ้งดั่งทะเล แต่กลับเต็มไปด้วยความอบอุ่น จิดาภากับจาริณีคุยกันอย่างถูกคอ บวกกับวันนี้ที่เธออารมณ์ดีเป็นพิเศษ จึงทำให้ดื่มเข้าไปอีกไม่รู้กี่แก้ว จิรภาสเงยหน้าขึ้นมามองเธออีกที ก็เห็นว่าเธอเอนกายพิงบาร์ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว จิรภาสเดินตรงไปหาจิดาภา ท่ามกลางสายตาของทุกคนที่กำลังจ้องมองเขาอยู่นั้น เขาโอบไหล่เธอเอาไว้ "ดื่มเยอะไปแล้วนะ" จิดาภาที่ถึงแม้จะมึนงงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์อยู่บ้าง แต่เสียงอันแสนคุ้นเคยและอ้อมกอดนี้เธอจำมันได้ดี เธอตอบรับไปเบาๆ แล้วก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา ราวกับคุ้นเคยอ้อมกอดนี้เป็นอย่างดี ฉากนั้น.... ทุกคนในงานเห็นกันหมดแล้ว! ถึงแม้ว่าในใจจะพอรู้กันบ้างแล้ว แต่เมื่อได้เห็นกับตาตัวเองนั้น ก็ยังคงรู้สึกตกใจกันอยู่ดี ต่อไปพวกเขาคงต้องปฏิบัติกับรุ่นน้องที่เพิ่งเซ็นสัญญาใหม่คนนี้ดีๆเสียแล้ว เบื้องหลังของเธอเป็นถึงบอสใหญ่เชียวนะ! จิรภาสที่เห็นจิดาภามึนเมาเสียจนลุกไม่ขึ้น จึงอุ้มเธอขึ้นต่อหน้าต่อตาผู้คนในงาน ท่ามกลางสายตาที่แสดงความตกใจเหล่านั้น ค่อยๆย่างก้าวเดินออกไปจากงาน การกระทำของเขาช่างดูอบอุ่นเหลือเกินราวกับกำลังอุ้มอัญมณีอันแสนจะมีค่าอยู่อย่างไรอย่างนั้น “พวกคุณคิดว่าวันนี้ท่านประธานเราดูพิเศษไปกว่าเดิมไหม....” “ไม่ใช่แค่ทำให้ตกใจในเรื่องที่มาร่วมงานในวันนี้เท่านั้นนะ ทั้งยังมาแสดงความรักกันต่อหน้าผู้คนแบบนี้อีก! อา...ผู้ชายในโฆษณาของWMคนนั้น คงจะไม่ใช่คุณจิรภาสหรอกนะ!” “พอคุณพูดมาแบบนี้แล้ว ฉันก็รู้สึกว่าเบื้องหลังนั้นช่างเหมือนเขาเสียจริงๆ!” ตอนนั้นทุกคนต่างพากันสงสัยเบื้องหลังของหนุ่มลึกลับคนนั้น จิดาภาเองเคยติดต่อออกสื่อกับเขาตอนถ่ายทำรายการสัมภาษณ์ของจรินทร์ เมื่อนึกไปถึงตอนที่พวกเขาพูดคุยอย่างดูคุ้นเคยกันเช่นนั้น ทุกคนก็พอจะรู้กันกระจ่างอยู่แล้ว ดูแล้วความสัมพันธ์ของทั้งสองคนจะไม่ธรรมดาเสียแล้ว เธอเป็นศิลปินหญิงคนแรกที่จิรภาสเข้าหาเองแบบนี้! ถึงแม้ว่าทุกคนจะรับรู้ได้ถึงความพิเศษที่จิรภาสมีต่อจิดาภา แต่กลับไม่คิดว่าเธอเป็นเพียงแค่ไม้ประดับเท่านั้น ถึงอย่างไรช่วงข่าวก่อนหน้านี้ที่ปารีสที่ทุกคนก็ล้วนได้ยินมานั้น จิดาภาคนนี้ มีความสามารถที่จะทำให้จิรภาสชำเลืองมองได้จริงๆ ศิลปินของเค.เอฟต่างก็รู้ดีถึงกฎระเบียบของบริษัท เรื่องที่ไม่เกี่ยวกับตัวเอง ทางที่ดีไม่ควรจะเอาไปพูดมั่ว มิเช่นนั้น...ผลลัพธ์ที่ตามนั้นยากที่จะคาดเดาได้ จิรภาสอุ้มจิดาภามาตลอดทาง จนกระทั่งกลับถึงห้องนอนในคฤหาสน์ “คุณจิรภาส...”ริมฝีปากแดงของเธอพึมพำขึ้น แขนก็รวบอยู่รอบเอวเขา “ยังอยากดื่มอยู่อีกหรือครับ?” น้ำเสียงของเขาอดไม่ได้ที่จะแฝงไปด้วยความขบขัน เขารู้ว่าคืนนี้จิดาภารู้สึกผ่อนคลายมาก ถึงได้มีความเป็นตัวของตัวเองออกมา ดื่มเสียจนมึนไปหมด แต่น้อยครั้งนักที่เขาจะได้เห็นเธอมีช่วงเวลาดีๆในงานแบบนี้ เขาคอยเฝ้ามองเธอ เธอสามารถทำอะไรตามใจได้ นานมากแล้วที่จิดาภาไม่ได้หลุดพ้นจากข่าวลือพวกนั้น ทิ้งความหวาดระแวงเหล่านั้นไป และมาอยู่ด้วยกันกับคนที่มีอุดมการณ์เดียวกันเช่นนี้ “บอกคุณตั้งนานแล้ว ว่าคุณควรจะเซ็นสัญญากับเค.เอฟได้ซักที” จิดาภาหลับตา แล้วรวบเขาเข้าไปใกล้ขึ้น ปากก็พลางพูดพึมพำออกมา “ไม่ค่ะ ถ้าหากไม่มีเรื่องราวพวกนั้น ฉันก็คงไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันมีความสุขมากแค่ไหน คงไม่รู้ว่าชีวิตนี้ได้วางสิ่งที่ดีที่สุดไว้ให้ฉันในตอนสุดท้ายแบบนี้” และเมื่อเธอลืมตาขึ้นมานั้น ความสว่างไสวนี้กับใบหน้าของผู้ชายตรงหน้าที่กำลังสะท้อนอยู่นั้น ช่างชัดเจนเหลือเกิน รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวเล็กๆของคนที่อยู่ในอ้อมกอด จิรภาสก้มหน้ามองไปยังเธอ แล้วยกมือขึ้นลูบผมเธออย่างอ่อนโยน แล้วเอ่ยพูดกับเธอ “ควรพักได้แล้วนะครับ เที่ยวบินวันพรุ่งนี้....” “ฉันยังอยากกอดคุณอีกอยู่เลยค่ะ ถ้าไม่อย่างนั้น ก็ไม่ได้เจอคุณอีกตั้งเป็นอาทิตย์” เธอซุกหน้าไว้ในอ้อมกอดของเขา แล้วบ่นพึมพำออกมา จิรภาสตอบรับเธอกลับไป แล้วล้มตัวลงนอนข้างๆเธอ กระชับกอดเธอให้แน่นขึ้น ผ่านไปซักพักใหญ่ จิดาภาจึงเอ่ยขึ้นมา “ฉันไม่เคยคิดเลยค่ะว่าชีวิตฉันจะสามารถกลับมามาสวยงามขนาดนี้ได้ ทุกอย่างเป็นเพราะฉันมีคุณ ฉันอยากจะรักและทะนุถนอมคุณ ทะนุถนอมบ้านของเราเอาไว้ให้ดีที่สุด” จิรภาสสัมผัสไปยังด้านหลังของเธอโดยไม่มีเสียงใดๆ ปลอบโยนอารมณ์ของเธอในขณะนั้น เขารู้และเข้าใจดีมาโดยตลอด จิดาภาดูเหมือนจะเป็นคนเข้มแข็งมาก แต่เป็นเพราะความเข้มแข็งนี้ ถึงจำเป็นจะต้องมีความรักจากเขา “คุณมีค่ามากยิ่งกว่า...” “ผมคิดว่าพวกเราไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไรกับใคร เพราะเวลานี้คนที่อยู่ข้างๆคุณคือผม แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว” น้ำตาของจิดาภาไหลอาบแก้มลงมา อ้อมกอดของจิรภาสมักทำให้เธอรู้สึกอุ่นใจได้เสมอ ไม่ว่าในวงการนี้จะซับซ้อนแค่ไหน และไม่ว่าเส้นทางนี้จะยากลำบากเพียงใด ขอเพียงมีเขา เธอก็มีแรงที่จะสู้ต่อไป ความสำเร็จของเธอก็เพื่อเขาเพียงคนเดียว บางทีไม่มีใครเข้าใจความทุ่มเทมาตลอดเช่นนี้ของเธอ กับการกระทำที่ไม่รู้สึกเหนื่อยเช่นนี้ และก็ไม่มีใครเข้าใจด้วยว่าจิรภาสเต็มใจที่จะซ่อนฐานะประธานบริษัทเพื่อมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้กับเธอโดยเฉพาะเพียงคนเดียวเช่นนี้ ความรักที่แท้จริงเป็นเช่นนี้ อีกฝ่ายมีความสุข ถึงจะเป็นพลังให้คุณมุ่งมั่นต่อไปได้ ความทุ่มเทที่เต็มไปด้วยความเต็มใจเช่นนี้ไม่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ใดๆ แต่เป็นเพียงเพราะรักเท่านั้น