บทที่210 กล้าที่จะลุกขึ้นยืนอีกครั้ง

บทที่210 กล้าที่จะลุกขึ้นยืนอีกครั้ง จิดาภาที่ได้ฟังดังนั้นแล้ว อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโมโห ในฐานะที่เป็นนักแสดงเหมือนกัน จาริณีได้ทำในสิ่งที่เธอควรทำทุกอย่างแล้ว “คุณได้พยายามทุกอย่างเต็มที่แล้วค่ะ” ผู้ชายคนนั้นต่างหากที่ใช้วิธีต่ำทรามแบบนั้น! เธอกำโทรศัพท์มือถือไว้แน่น หากเทียบกับชเยศแล้ว ผู้ชายคนนี้เลวยิ่งกว่าเขาเสียอีก! “ขอบคุณนะคะที่ยอมฟังเรื่องนี้จากฉัน หลังจากที่ได้พูดออกมาแล้ว รู้สึกสบายขึ้นมากเลยค่ะ” จิดาภาเองก็ไม่รู้เช่นกันว่าทำไมจาริณีถึงยอมเล่าเรื่องนี้ให้เธอฟัง บางทีอาจจะเป็นเพราะพวกเธอคุยภาษาเดียวกัน เห็นใจซึ่งกันและกัน “ฉันจะออกจากเค.เอฟ ฉันไม่อยากต้องดึงคนที่เขาไม่มีความผิดให้มาเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย ฉันรู้ว่าข่าวพวกนั้นก็ส่งผลกระทบมาถึงตัวคุณด้วย...ฉันเดินมาถึงทางตันจริงๆแล้วล่ะค่ะ” “ไม่ใช่ค่ะ! ยังต้องมีโอกาสอยู่แน่ๆ เค.เอฟจะไม่ยอมปล่อยคุณทิ้งไว้แน่นอน ดังนั้นคุณเองก็จะต้องไม่ยอมแพ้นะคะ!” จิดาภากลัวว่าเธอจะทำอะไรโง่ๆ จึงพยายามที่จะพูดให้กำลังใจเธอ “ฉันเองก็เคยผ่านข่าวลือมาต่างๆนานาหลากหลายรูปแบบ แต่พอฉันได้มาเจอกับคุณจิรภาส ฉันเชื่อค่ะว่าเพียงแต่เรายืนหยัดต่ออีกซักช่วงเวลานึง คุณจะต้องได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ของคุณอีกครั้งอย่างแน่นอน!” “อย่ายอมแพ้นะคะ...” จาริณีค่อยวางสายไปอย่างเงียบๆ ไม่ได้ทิ้งคำตอบใดๆไว้ให้กับเธอ จิดาภามองหน้าจอโทรศัพท์มือถือของตัวเองมืดลง อารมณ์ของเธอตอนนี้นั้นรู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก ในวงการนี้เต็มไปด้วยการคิดร้ายต่อกันทำให้เธอรู้สึกกลัว ทำไมคนเราถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้กัน? หลังจากที่จิรภาสประชุมเสร็จแล้วนั้น เห็นจิดาภานั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างอยู่เช่นนั้นตลอด เขาจึงเดินเข้าไปหาเธอ เมื่อเห็นสีหน้าซีดขาวของเธอจึงรีบคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ แล้วเอ่ยถามด้วยเสียงเบาๆ “เกิดอะไรขึ้นครับ?” จิดาภามองหน้าของจิรภาส แล้วยื่นมือเข้าไปกอดเขาไว้ “คุณจาริณีบอกฉัน ว่าคนที่ทรยศเธอแบบนั้นคือผู้ชายคนที่เธอเลี้ยงเขามาโดยตลอดค่ะ” หลังจากที่จิรภาสได้ยินคำพูดนี้ของเธอนั้น ก็เข้าใจถึงสาเหตุที่ทำให้เธอกลัวเช่นนี้แล้ว เขาประคองใบหน้าเธอขึ้นมา แล้วประทับจูบไปยังริมฝีปากของเธอเบาๆ จิดาภารับรู้ได้ถึงความอบอุ่นนี้ของเขา จึงหลับตาลงเพื่อรับสัมผัสนี้ ทั้งสองคนอยู่ในท่าทางนั้นอยู่หลายนาที “ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นหรือยังครับ?” จิรภาสค่อยๆปล่อยเธอ แล้วจ้องมองไปยังใบหน้าของเธอ “อืม...” จิดาภาตอบรับกลับ แล้วพิงอยู่ที่อกของเขา บางครั้ง ระหว่างพวกเขาก็สามารถเข้าใจซึ่งกันและกันได้ โดยไม่จำเป็นต้องมีคำพูดมากมาย จิรภาสก็สามารถเข้าใจเธอได้แล้ว “บริษัทมีวิธีที่จะแก้ปัญหานี้แล้ว เราจะไม่ยอมให้คนของช่องบลูไลท์ทำแผนชั่วนี้ได้สำเร็จหรอกครับ” คนที่หักหลังจะต้องได้รับการชดใช้ผลกรรมนั้น ในโลกนี้ ยังคงมีความหวังหลงเหลืออยู่ จิดาภาพยักหน้ารับ แล้วให้จิรภาสกลับไปทำงานต่อได้อย่างสบายใจ เธอรับปากเขาว่าจะไม่คิดไปต่างๆนานาอีก ตอนนี้เค.เอฟกำลังต้องการเขา จิรภาสลูบผมของเธอ แล้วไม่ได้พูดอะไรอีก แล้วจึงรีบกลับไปทำงานต่อ เขาต้องรีบทำงานให้เสร็จ เพื่อที่จะได้มีเวลามาดูแลเธอ จิดาภารู้สึกเหมือนไม่มีอะไรทำ เธอนั่งอ่านหนังสืออยู่ตรงจุดที่จิรภาสสามารถมองเห็นเธอได้ตลอดเวลา เธอมักจะเงยหน้าขึ้นมามองจิรภาสเวลาตั้งใจทำงานจากทางมุมด้านข้างเช่นนี้ เธอรู้สึกนับถือคนแบบนี้ มีความตั้งใจและทำให้คนหลงใหลได้ ในที่สุดก็รอจนเขาทำงานเสร็จ และหลังจากที่ทั้งสองคนทานข้าวด้วยกันเสร็จแล้วนั้น จิดาภาก็จะกลับห้องของตัวเองเพื่อไปพักผ่อน แต่พอเมื่อลุกขึ้นยืนก็ถูกจิรภาสคว้าตัวไปกอดไว้เสียแล้ว “อย่าไปเลยนะครับ” จิดาภารู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของเขา จึงมองหน้าเขาพลางเอ่ยถาม “ทำไมคะ? ตอนนี้ก็ยังอยู่ในเวลางานอย่างนั้นหรือ!” “ผมเป็นประธาน...” “เป็นประธานก็สามารถจะเปลี่ยนกฎตามใจตัวเองก็ได้อย่างนั้นหรือคะ?” จิดาภาส่ายหน้าแล้วหัวเราะออกมา แล้วเอามือคล้องไปที่ต้นคอของเขาไว้ จิรภาสก้มหน้าลงมามองเธอ ใบหน้าของจิดาภาสะท้อนในดวงตาเขาอย่างชัดเจน สิ่งที่เขาพูดนี้จะยิ่งทำให้จิดาภาเข้าใจ ว่าเรื่องการแต่งงานของพวกเขา คนที่กลัวไม่ได้มีเพียงเธอคนเดียว “เพื่อคุณ ผมสามารถจะสู้กับคนทั้งโลกนี้ได้” “เพราะผมกลัวจะเสียคุณไป ผมจึงไม่ยอมที่จะให้โอกาสในการเป็นผู้จัดการส่วนตัวของคุณให้กับคนอื่น” “เป็นเพราะผมแคร์คุณมาก....” หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความรักของเขา เธอจะไม่ให้เรื่องของจาริณีมามีผลกระทบกับเธออีก เพราะเธอมีความรักที่ดีที่สุดในโลกใบนี้เป็นของเธออยู่แล้ว เธอเชื่อว่าเขาเป็นคนที่เหมาะสมกับเธอมากที่สุด เขามีค่ามากพอให้เธอเชื่อใจเขา และทุ่มเทเพื่อเขา “การถ่ายทำโฆษณาจะสิ้นสุดลงแล้ว รอหลังจากที่ฉันกลับไป แล้วค่อยหาทางแก้ไขเรื่องของคุณจาริณี รับปากฉันนะคะ ว่าเค.เอฟจะไม่ยอมปล่อยคนที่ทำร้ายคนอื่นไปแบบนั้น!” จิรภาสไม่ได้ตอบอะไรกลับไป แต่กลับกอดเอวของเธอไว้ แล้วทั้งสองคนก็ทิ้งตัวลงบนที่นอนใหญ่ที่อยู่ทางด้านหลังแทน เธอคล้องคอของเขาไว้ การโอบกอดกันแบบนี้เกิดขึ้นเป็นร้อยเป็นพันครั้งแล้ว แต่เธอก็ไม่เคยจะเบื่อเลยซักครั้ง เพียงแค่สายตาที่มองมาของอีกฝ่าย พวกเขาก็เข้าใจซึ่งกันและกันในทันที เมื่อความรักที่ถึงตอนที่เข้มข้นนั้น จิดาภาจะจับไหล่ของเขาไว้แน่น ทั้งโลกใบนี้เขาเป็นคนรักของเธอเพียงแค่คนเดียว ไม่มีใครที่จะมาแย่งเขาไปจากเธอได้ เธอไม่ยอมเด็ดขาด ....... จากข่าวอื้อฉาวของจาริณีที่ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น แม้ว่าเค.เอฟจะมีการตอบสนองกลับไป แต่ก็อีกฝ่ายก็ยังคงลงรูปถ่ายออกมาอย่างต่อเนื่อง นักแสดงดังที่มีความแข็งแกร่งทะนงตัวในวงการบันเทิง แท้จริงแล้วก็มีด้านที่ต่ำต้อยถึงเพียงนี้... ช่วงแรก ทุกคนต่างพากันตกใจกับเรื่องนี้เป็นอย่างมาก ชื่อเสียงและฐานะทางสังคมของเธอได้ตกต่ำลงไปเสียแล้ว เนื่องจากสถานการณ์ที่พัฒนาไปอย่างรวดเร็ว แม้แต่เค.เอฟเองก็ได้รับผลกระทบนั้นไปด้วยเช่นกัน Rickแนะนำให้จาริณีออกมาพูดความจริง กล้าออกมาบอกกับทุกคน เพราะเธอเป็นผู้ที่ได้รับความเสียหาย มีเพียงวิธีนี้ถึงจะเปลี่ยนความคิดของคนภายนอกได้ เพียงแต่จากสถานการณ์ของจาริณีในตอนนี้นั้น เธอไม่สามารถออกมายืนกล่าวโทษกับผู้ชายคนที่เธอเคยรักมากคนนั้นได้เลย เธอได้ซ่อนเอาหัวใจที่แตกสลายของเธอไว้ในจุดที่ลึกที่สุดไปแล้ว ความเจ็บปวดเช่นนี้ไม่สามารถดีขึ้นได้ภายในเวลาอันรวดเร็วเช่นนี้ แผลภายนอกสามารถใช้ยาทารักษาได้ แต่แผลที่เกิดขึ้นภายในใจมีเพียงแค่เวลาเท่านั้นที่จะค่อยๆฟื้นฟูสภาพขึ้นมาได้ Rickไม่สามารถรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่จาริณีได้รับในตอนนี้ได้ ความรู้สึกของคนที่ถูกหลักหลังนี้สามารถทำให้อีกคนหนึ่งต้องพังทลายลงได้เช่นกัน จิดาภาที่เคยผ่านเรื่องราวเหล่านี้มาแล้วนั้น เธอเข้าใจดี ยิ่งรู้สึกเสียใจเสียด้วยซ้ำ จิดาภาบอกความคิดของตัวเองให้Rickฟัง คืนนั้น เขาจึงไปหาจาริณี ผู้ช่วยได้ช่วยจาริณีจัดเก็บของในบ้านที่ค่อนข้างรก โดยมีRickที่ยืนมองสำรวจอยู่ข้างๆ ดูว่าผู้ชายคนนั้นทำลายดาวดวงนี้ได้อย่างไร รักกันมาหลายปี ทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไรกัน? “คุณมาแล้ว....” จาริณีที่พิงอยู่ที่โซฟา เอ่ยออกมาเบาๆอย่างไม่มีเรี่ยวแรง แววตาปรากฏความเหนื่อยล้าออกมา Rickยืนอยู่ตรงหน้าเธอ มองดูเสื้อผ้าที่ยับยุ่ย ผมเผ้ายุ่งเหยิงของเธอ ตั้งแต่หัวจรดเท้าไม่หลงเหลือท่าทางที่เธอเคยยืนอยู่บนเวทีอยู่เลยแม้แต่นิดเดียว Rickชะงักไปเล็กน้อย แล้วจึงเอ่ยขึ้นกับเธอ “คุณจิดาภาบอกว่าตอนนี้คุณต้องการคนอยู่เป็นเพื่อน” “เธอคงเข้าใจผิด คิดว่าฉันกับผู้จัดการส่วนตัวของเธอเป็นเพื่อนกันแล้วมั้งคะ” แววตาและน้ำเสียงของจาริณีเย็นชายิ่งนัก “เธอเข้าใจผิดจริงๆหรือ?”Rickนั่งลงบนโซฟา มองไปยังรูปถ่ายด้านข้างโทนขาวดำขนาดใหญ่ที่แขวนอยู่บนผนัง แววตาของเธอช่างน่าหลงใหลยิ่งนัก “ผมอาจจะไม่ได้เข้าใจคุณจิดาภามากเท่าไหร่นัก แต่ผมเห็นที่เธอเอาชนะจันวิภาได้มากับตาตัวเอง เธอใช้ความสามารถของเธอพิสูจน์ตัวเอง!”