บทที่221 เพราะกลัวคุณจะกังวล

บทที่221 เพราะกลัวคุณจะกังวล หลังจากที่พูดประโยคนี้ออกไปแล้ว สายตาของเขาแสดงออกถึงความกังวลเป็นอย่างมาก จิดาภาจึงเงยหน้าขึ้นมามองเขา แล้วเอ่ยกับเขาอย่างช้าๆ "ฉันไม่ได้จะปล่อยคนที่ทำร้ายฉันไปนะคะ ฉันเองก็ไม่ได้ใจกว้างขนาดนั้น ฉันเพียงแค่กลัวว่าคุณจะกังวล คุณไม่อยากทนเห็นฉันต้องรู้สึกทุกข์ใจ และยิ่งครั้งนี้....ฉันกลัวว่าหากฉันถูกนำตัวมาส่งโรงพยาบาล คุณก็คงจะวางงานทุกอย่างที่คุณกำลังทำอยู่ลงเพื่อมาคอยดูแลฉัน" "ฉันจึงอยากจะกลับไปถึงบ้านก่อน แล้วค่อยบอกคุณ...." จิรภาสไม่ได้พูดอะไรอีก แล้วกอดเธอไว้ ตอนแรกจิดาภายังอยากจะพูดอะไรออกมาอีก แต่ขณะนั้น อารมณ์ของเธอก็รู้สึกอ่อนไหวขึ้นมาทันที เธอร้องไห้แล้วเอ่ยพูดกับเขา “ทำไมคุณต้องดุฉันขนาดนั้นด้วยคะ....” “ผมเปล่า ผม....ผมไม่ได้ตั้งใจ ผมสัญญาต่อไปจะไม่เป็นแบบนี้แล้ว” จิรภาสพูดปลอบด้วยความตกใจเสียจนทำอะไรไม่ถูก จิดาภาร้องไห้พลางเงยหน้าขึ้นมา เธอพยายามประคับประคองตัวให้ลุกขึ้นนั่ง เพียงแค่เห็นจิรภาสอยู่ข้างๆเธอ เธอถึงจะรู้สึกว่าตัวเองปลอดภัย “ขาคุณต้องใช้เวลารักษาสองสัปดาห์ถึงจะหายเป็นปกติ ส่วนศีรษะคุณก็ได้รับการกระแทกด้วย ต้องใช้เวลาพักฟื้นด้วยเหมือนกัน ผมได้ยกเลิกและเลื่อนตารางงานของคุณออกไปแล้วนะครับ” “....อืม” จิดาภาไม่ได้จะฝืนตัวเองให้ต้องทำงานได้ เธออยากจะให้ตัวเองรีบหายและแข็งแรงขึ้น เธอไม่อยากเห็นสายตากังวลของจิรภาส เธอเองก็รู้สึกเจ็บปวดไม่แพ้กัน “ถ้าอย่างนั้นฉันกลับบ้านได้ไหมคะ? ฉันไม่อยากอยู่ที่โรงพยาบาลเลย” “เดี๋ยวผมไปถามหมอก่อนนะครับ” จิรภาสสัมผัสไปยังมือของเธอ แล้วออกไปด้านนอก ให้พี่นัฎและจาริณีอยู่ดูแลจิดาภาในห้องพักผู้ป่วยแทน และเขาจึงเดินไปยังออฟฟิศของคุณหมอ “เป็นอย่างไรบ้าง....” พี่นัฎนึกถึงตอนที่จิดาภาถูกคนผลักตกเวทีไป แล้วมีท่าทางที่เหงื่อออกเต็มไปหมดเช่นนั้น “โชคดีที่พระเจ้าคุ้มครองนะ!” หากจิดาภาล้มลงไปแรงกว่านี้ หรือได้รับบาดเจ็บที่ใบหน้า ผลที่ตามมาแทบไม่อยากจะคิดเลย! “ฉันพูดว่าอะไรล่ะ ปิดบังไม่ได้หรอก” จาริณีเห็นว่าจิดาภาไม่เป็นอะไรมาก ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “แต่ตอนนี้ ผู้หญิงทั้งโลกพากันอิจฉาเธอกันหมดแล้วล่ะ ถึงแม้ว่าออกหน้ารับแทนเธอในฐานะของผู้จัดการส่วนตัว แต่สิ่งที่เขาพูดออกมา ดูมีอำนาจมากจริงๆ!” “เขาดูกังวลมากจริงๆ....” จิดาภาพยักหน้า “ฉันรู้ค่ะ” “คุณรักษาตัวเองให้หายเร็วๆ ส่วนพวกเรา ก็รอดูละครกันอยู่นะ” จาริณียิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา “กล้าทำอะไรผู้หญิงของท่านประธานจิรภาสแบบนี้ คงยังไม่ทันที่จะได้ร้องไห้ออกมาก่อนหรอก” “คุณอย่าล้อฉันเล่นเลยค่ะ แล้วนี่อีก ทำไมถึงเอาถ้วยรางวัลของคุณมาไว้ที่นี่ รีบเอากลับไปเถอะค่ะ” จิดาภาพูดออกมาราวกับกำลังโมโห ........ จิดาภานอนโรงพยาบาลแล้ว! พวกนักข่าวต่างก็พากันมาเฝ้ากันอยู่ที่ด้านนอกโรงพยาบาล เพื่อรอข่าวล่าสุด หลังจากที่จิรภาสคุยกับหมอเสร็จแล้วนั้น ก็พาจิดาภาออกจากโรงพยาบาลในวันนั้นเลย เพียงแต่ตอนที่เขาเข็นรถเข็นที่มีจิดาภานั่งอยู่นั้น นักข่าวก็เห็นฉากนี้กับตาตัวเองด้วยกันทั้งนั้น ดูแล้วหลังจากที่จิดาภาตกเวที แรงกระแทกไม่เบาเลย เธอเพียงแค่อยากจะให้งานมอบรางวัลดำเนินการไปอย่างราบรื่น จึงต้องอดทนเอาไว้เช่นนั้น พวกนักข่าวนั้นกล้าถ่ายรูปได้ในมุมที่ไกลๆเพียงเท่านั้น พวกเขาไม่กล้าเข้าไปสัมภาษณ์ใกล้ๆ กลัวจะเป็นการรบกวนจิดาภา ตฤณเปิดประตูรถ และหลังจากที่จิรภาสและจิดาภาขึ้นรถแล้วนั้น เขาจึงกันนักข่าวที่ดักรออยู่ทางด้านหลังที่ตามเธอมา “คุณจิดาภาจะต้องได้รับการรักษาตัวนะครับ ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือครับ” พวกนักข่าวทำได้เพียงมองจิดาภานั่งรถจากไป ผู้จัดการส่วนตัวของเธอเป็นถึงจิรภาสเชียวนะ! ใครจะกล้าไปขวางทางไว้กัน นอกจากคนที่ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่แล้ว แต่ พวกเขาไม่กล้าถาม ก็ไม่หมายความว่าไม่กล้าไปสืบหาข้อมูล พวกนักข่าวพากันไปขุดเอาเรื่องราวตั้งแต่จิดาภาเข้าวงการมาแล้วสามารถเชื่อมโยงเกี่ยวข้องความสัมพันธ์กับจิรภาส ระดับความยากเช่นนี้ไม่ใช่ว่าจะขุดหากันได้ง่ายๆ ดูจากตั้งแต่ที่จิดาภาไปแคสงานแทนชนิศา ชื่อของเธอกับจิรภาส ราวกับว่าเริ่มปรากฏให้เห็นอยู่ด้วยกันแล้ว แต่...นั่นจะเรียกว่าเป็นเบาะแสได้หรือ? เพียงแค่ข่าวที่กระจัดกระจายเช่นนี้ ไม่สามารถพิสูจน์อะไรได้อยู่แล้ว! ถ้าหากตอนนั้นจิดาภามีความสัมพันธ์ที่สนิทสนมกับจิรภาสจริงแล้วล่ะก็ เธอยังจะต้องก้าวผ่านความยากลำบากมาเช่นนี้อีกหรือ? ข้อมูลที่มีอยู่ไม่มากเช่นนี้ แทบไม่มีประโยชน์อะไรเลย หนึ่งเดียวที่ดึงดูดความสนใจจากพวกนักข่าวนั่นก็คือ โฆษณาของWM พวกเขาเอารูปถ่ายเบื้องหลังของชายหนุ่มลึกลับผู้นั้นกับรูปถ่ายของจิรภาสมาเปรียบเทียบกัน ความเหมือนกันนั้นมีอยู่สูงมาก และนั้นก็ทำให้ทุกคนรู้สึกสงสัย ว่าตอนนั้นที่จิดาภาเชิญคนนอกวงการมานั้นก็คือจิรภาสนั่นเอง และตอนที่รเมศปฏิเสธที่จะถ่ายโฆษณากับจิดาภานั้น ก็เป็นจิรภาสที่ออกหน้าช่วยเธอไว้ อีกทั้งในรายการของจรินทร์ที่จิดาภาไปออกรายการนั้น ยังเอ่ยถึงความสัมพันธ์ของพวกเขาไว้ว่าไม่ธรรมดา.... ไม่มีใครรู้ว่าความจริงเป็นเช่นไร ถึงแม้จะมีความเป็นไปได้มาปรากฏอยู่ตรงหน้าพวกเขาแล้ว แต่ใครจะกล้าเดาไปมั่วๆกัน? มีคนบอกว่า จิรภาสเคยแอบช่วยเหลือจิดาภามาหลายครั้งแล้ว แล้วก็มีคนบอกด้วยว่า จิรภาสมีความสามารถในการขุดหาแสงสว่างในตัวศิลปิน เป็นเพราะเค.เอฟมองเห็นศักยภาพของจิดาภา จึงเซ็นสัญญากับเธอ แน่นอน ว่ามีบางคนที่วิพากษ์วิจารณ์เธอลับหลัง ว่าจิดาภาใช้ร่างกาย มีความสัมพันธ์บนเตียงกับพวกเค.เอฟ จึงได้รับโอกาสในการเซ็นสัญญากับเค.เอฟ จิรภาสเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธอก็เพื่อที่จะสร้างกระแสเพื่อยกระดับตัวเธอเพียงเท่านั้น เพียงแต่ วิธีการพูดเหล่านั้นกลับดูไม่ค่อยจะถูกต้องซักเท่าไหร่นัก ตั้งแต่ที่จิดาภากลับมานั้น ในทุกๆผลงานของเธอได้พิสูจน์ให้เห็นถึงความสามารถของเธอ นิสัยของเธอดูอ่อนน้อมและเย็นชา ไม่เคยที่จะแย่งความเอาความโดดเด่นจากใครมา ไม่เคยสร้างกระแสให้ตัวเองติดอันดับในการค้นหายอดนิยมเหล่านั้น ทางที่เธอเดินมาล้วนแต่เป็นไปตามสภาพความเป็นจริงทั้งนั้น ในวงการบันเทิงยังมีคนที่มีกระแสที่ชัดเจนแบบเธออยู่อีกหรือ? การคาดเดาไปต่างๆนานาทำให้จิดาภากลายเป็นคนที่ลึกลับไปเสียอย่างนั้น.... ในที่ประชุมของเค.เอฟนั้น บนโต๊ะประชุมด้านหน้าRickมีข้อมูลล่าสุดเปิดออกอยู่ “ช่างน่าตกตะลึงเสียจริงๆ ท่านประธานเดาทางถูกหมดเลย!ภายนอกในตอนนี้พากันสงสัยในเรื่องของคุณจิดาภากันใหญ่ อัตราการคลิกเข้ารับชมบนอินเตอร์เน็ตแทบจะล่มในทุกๆชั่วโมง” ถึงแม้เขาจะคุ้นเคยกับกระแสคลื่นในวงการนี้ วันนี้ก็อดไม่ได้ที่จะต้องชื่นชมเช่นกัน ตฤณที่อยู่ข้างๆเขาอ่านผลสรุปสุดท้าย แล้วพยักหน้า “ถ้าอย่างนั้นตอนนี้เพียงเรื่องเดียวที่ยังไม่ปรากฏออกมานั่นคือตัวคนบงการทำร้ายคุณจิดาภาสินะครับ” “เธอจะออกมายอมรับไหม?” “เรื่องนี้....ทางที่ดีถ้าเธอฉลาดเสียหน่อย เธอควรจะยอมรับออกมาเอง มิเช่นนั้นผลที่ตามมากคงจะเกินกว่าที่เธอคาดคิดไว้แน่ๆ” ตฤณพูดออกมาอย่างจริงจัง หลังจากที่Rickเห็นสายตาของตฤณแล้วนั้น นึกไปถึงสไตล์การทำงานของท่านประธานของพวกเขา ไม่เพียงแค่รู้สึกว่าตัวการเรื่องนี้ช่างน่าสงสารเพียงเท่านั้น หาเรื่องใครไม่หา จะต้องมาหาทางตายให้กับตัวเองเสียอย่างนั้น เนื่องจากท่านประธานของพวกเขาเป็นคนที่รักภรรยาตัวเองมากเหลือเกิน “แต่จะว่าไป คุณตฤณเองปีนี้ก็อายุไม่น้อยแล้ว ทำไมถึงยังไม่เห็นคุณมีความรักเสียทีล่ะครับ? เห็นคุณจิรภาสกับภรรยาแสดงความรักกันแบบนั้นทุกวัน คุณจะไม่พิจารณาเรื่องตัวเองเสียหน่อยหรือครับ?”Rickเอ่ยถามด้วยความสงสัย ในเมื่อเงินเดือนของผู้ช่วยประธานบริษัทก็ไม่ใช่น้อยๆ อีกทั้งตฤณเองก็ทั้งหน้าตาดีและมีความสามารถ คงจะไม่ได้แอบไปแต่งงานแล้วหรอกนะ ตฤณจึงไอขึ้นมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น การกระทำที่ดูหลีกเลี่ยงเช่นนี้ อย่างไรก็หนีไม่พ้นสายตาของRickไปได้! “อา...มีพิรุธนะครับ!” “ไม่มีหรอกครับ!”ตฤณเอ่ยด้วยสีหน้าเป็นปกติ “ผมก็ไม่รู้ว่าใช่หรือเปล่าเหมือนกัน....” Rickเดินไปข้างๆเขา แล้วสังเกตอาการของตฤณ ส่ายหน้าพลางเอ่ยพูดกับเขา “ดูจากสายตาของคุณ เห็นได้ชัดเลยนะครับว่าคุณกำลังคิดถึงใครบางคนอยู่ มีความรู้สึกดีๆ แต่กลับไม่มั่นใจอย่างนั้นหรือ?”