บทที่223 ละครดีๆยังมีอยู่ในช่วงท้าย

บทที่223 ละครดีๆยังมีอยู่ในช่วงท้าย นอกจากรูปถ่ายใบนั้นแล้ว ด้านในยังมีจดหมายฉบับหนึ่ง “จิดาภา ธาตุแท้ของเธอเป็นอย่างไร!ในใจของเธอรู้ดี รอดูแล้วกัน พวกเราจะทำให้ทุกคนได้เห็นธาตุแท้ของเธอ!” จิดาภากระพริบตา เอารูปใบนั้นวางไว้ตรงหัวเตียง รอให้จิรภาสกลับมาก่อนแล้วค่อยเอาให้เขาดู ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง เธอเห็นข่าวจากโทรศัพท์มือถือของเธอเรื่องที่เค.เอฟไปเจรจากับทางผู้รับผิดชอบของAngelStar อีกทั้งยังตกลงกันว่าจะตรวจสอบเรื่องราวให้จนถึงที่สุด และนี่ก็ถือเป็นการเตือนจันวิภาด้วย หลังจากที่วางสายไปอีกครั้งแล้วนั้น ผู้จัดการของจันวิภารู้สึกปวดหัวเป็นอย่างมาก “พวกเขาว่าอย่างไรบ้าง? พูดออกมาสิ! ฉันบอกแล้วไม่ใช่หรือว่าจิดาภานั้นเซ้าซี้มาก จะต้องจัดการให้สะอาดหมดจด” จันวิภาตะโกนออกมาด้วยความโมโห เธอไม่อยากจะต้องมาจัดงานศพตัวเองที่นี่ “ฉัน....ฉันพยายามเต็มที่ที่สุดแล้ว คงไม่น่าจะมีปัญหาอะไรหรอก” ผู้จัดการของเธอเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก ถ้าหากเป็นคนอื่น เธอยังมั่นใจได้ แต่นี่อีกฝ่ายเป็นจิรภาสเชียวนะ! Brand ambassadorของUNIC ทำไมจู่ๆถึงได้เปลี่ยนตัวเป็นจิดาภา! จะต้องเป็นจิรภาสที่เป็นคนควบคุมสถานการณ์อยู่เบื้องหลังอย่างแน่นอน พวกเขามีสิทธิอะไรจะไปสู้กับเขากัน? “บริษัทจะไม่สนใจอะไรเลยจริงๆหรือ....เตรียมรถ ฉันจะไปบริษัท!” เธอไม่เชื่อว่าคนของช่องบลูไลท์จะไม่สนใจเธอเลยเช่นนี้ “เธอไปแล้วจะทำอย่างไรได้?สองสามปีมานี้บริษัทเราแข่งขันกับเค.เอฟมาตลอด แต่ไม่เคยที่จะเปิดเผยความจริงนี้ออกมา นั่นไม่ใช่เป็นเพราะว่าเกรงกลัวคุณจิรภาสหรอกหรือ? เธอล้มลงครั้งนี้ ฉันว่ามีเพียงแค่ทางเลือกเดียว นั่นก็คือไปยอมรับความผิดกับจิดาภาซะ ขอร้องให้เธอปล่อยเธอไป” “จิดาภาต้องนอนโรงพยาบาล ฉันได้ยินมาว่าอาการของเธอหนักอยู่พอสมควร ครั้งนี้คุณจิรภาสคงไม่ยอมเลิกราง่ายๆแน่” จันวิภากำหมดแน่น ได้ยินคำเตือนนี้จากผู้จัดการส่วนตัวของตัวเองแล้ว ในใจยังคงวางความโมโหนี้ไปไม่ได้ ความรู้สึกไม่เชื่อปนกับความรู้สึกที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมเช่นนั้น เธอยังคงกำหมัดไว้แน่น แล้วหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา “จิดาภานี่โชคดีเหลือเกิน ช่างน่าอิจฉาเสียจริงๆ” อาการของเธอนั้นบิดเบือนไปจากเดิมเนื่องจากเป็นเพราะความอิจฉาและความเกลียดชัง เมื่อเห็นเธอเป็นเช่นนี้แล้วนั้น ผู้จัดการรู้สึกกังวลยิ่งนัก “เพียงแค่ขอโทษเอง เขาไม่ทำอะไรหรอก!” “ได้สิ ถ้าอย่างนั้นไปขอเบอร์โทรศัพท์เธอมาให้ฉันสิ” จันวิภาปากพูดไปแบบนั้น แต่อารมณ์ของเธอนั้นเต็มไปด้วยความเคียดแค้น “หลังจากนั้นติดต่อนักข่าว ฉันจะถอนตัว จะไม่แสดงอีกแล้ว” “อะไรนะ!” ผู้จัดการนิ่งอึ้งไป “ไม่ถึงขั้นนั้นหรอก เธอไม่ต้องทำถึงขนาดนั้น เธอเดินมาถึงวันนี้มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะ” จันวิภาหัวเราะออกมา “ฉันยังจะสู้จิดาภาได้อยู่อีกหรือ? ตอนนี้เธอเซ็นสัญญากับเค.เอฟ แล้วยังมีคุณจิรภาสเป็นผู้จัดการส่วนตัว ฉันไปหาเรื่องเธอ ยังมีทางอื่นที่จะถอยไปได้อีกหรือ?” ผู้จัดการของเธอทำได้เพียงแค่แสดงความกังวลออกมาเท่านั้น “ถ้าอย่างนั้น ฉันไปจัดการให้ เธอพักผ่อนไปก่อนนะ” แต่พอเธอเดินออกจากอพาร์ทเม้นท์ของจันวิภาไปนั้น เธอก็รู้สึกผ่อนคลายลง ในเมื่อจันวิภายอมที่จะออกมายอมรับทั้งหมดแล้ว เรื่องนี้ก็คงไม่เกี่ยวกับเธอแล้ว เค.เอฟก็คงจะไม่มาหาเรื่องเธอ ถึงแม้ว่าจันวิภาจะถอนตัวออกไปแล้ว เธอก็ยังสามารถนำศิลปินคนอื่นๆได้เหมือนเดิม ช่องบลูไลท์ไม่ได้สนใจในสถานการณ์ตอนนี้ของจันวิภาแล้ว ผู้จัดการอย่างเธอจะกังวลไปทำไมกัน เพื่อที่จะถอนตัวออกมาให้ได้เร็วที่สุด ไม่นานผู้จัดการส่วนตัวจึงสอบถามเบอร์ติดต่อของจิดาภาได้จากทางแบรนด์ต้นสังกัด จันวิภารู้ว่าหากยังคงดึงเวลาต่อไปแบบนี้ เธอคงจะต้องจบชีวิตลงจริงๆแน่ หลังจากที่ลังเลอยู่นาน เธอจึงกดโทรออกหาจิดาภา “จิดาภา คนที่ให้คนผลักเธอตกลงจากเวที คือฉันเอง” “ฉันเกลียดเธอ เธอที่เพิ่งจะกลับมา ก็แย่งงานของฉันไปแล้ว มีสิทธิอะไรกัน!” “ฉันเกลียดการเสแสร้งเวลาอยู่ต่อหน้ากล้องของเธอที่สุด แม้ว่าฉันจะต้องถูกบีบให้ถอนตัวออกไปก็ไม่เป็นไร...ฉันจะรอดูวันที่เธอถูกไล่ออกไปจากเค.เอฟ จะรอดูเธอถูกพวกปาปารัซซี่บีบเสียจนเจอทางตัน ทางที่ดีที่สุดขอให้เธอออกจากบ้านแล้วให้โดนรถชนตายๆไปซะยิ่งดี!” จันวิภาโมโหเป็นอย่างมาก ยังไม่ทันได้รอให้อีกฝ่ายเอ่ยปากพูดอะไรออกมา เธอก็ระบายอารมณ์และคำพูดของเธอออกมาทั้งหมดเสียแล้ว เพียงแต่ หลังจากที่ทางนั้นรอให้เธอพูดจบแล้วนั้น น้ำเสียงอันแสนจะเย็นชาตอบกลับออกมาเพียงแค่ประโยคเดียว “ผมจิรภาส” จิรภาส? อะไรกัน! จันวิภาไม่ทันได้คิดเลยว่าคนที่รับสายโทรศัพท์ของจิดาภาจะเป็นจิรภาส เมื่อครู่นี้เธอพูดอะไรไปบ้างกัน.... เธออธิบายออกมาด้วยความกลัวและตื่นตระหนก “คุณจิรภาส...ขอโทษค่ะ ฉัน....ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น คุณฟังฉันอธิบายก่อนนะคะ” “ไม่ต้อง ผมได้ยินทุกอย่างชัดเจนแล้ว” จิรภาสไม่ใช่เพียงแค่ได้ยินอย่างชัดเจนเพียงเท่านั้น เขายังใช้โทรศัพท์มือถือบันทึกเสียงในช่วงหลังไว้อีกด้วย โดยเฉพาะตอนที่จันวิภาด่าว่าจิดาภา ถูกบันทึกไว้อย่างชัดเจน จันวิภาอึ้งไป เธอร้องไห้ออกมาอย่างทุกข์ระทมขอร้องให้เขาปล่อยเธอไป “ขอโทษค่ะ ฉันรู้ว่าฉันผิดจริงๆ ขอร้องคุณ....” “ผมฟังไม่ออกเลยว่าคุณอยากจะขอโทษและรู้สึกผิดจริงๆ ละครแสดงมาถึงตรงนี้พอแล้ว ผมขอเตือนคุณไว้ ว่าเวลามีไม่มาก” พูดจบ จิรภาสจึงกดวางสายไปทันที อีกทั้งยังออกคำสั่งใหม่ไป “ทุกช่องทางการติดต่อของคุณจิดาภาให้กรอกเป็นเบอร์ของผม อีกทั้งเบอร์ส่วนตัวของคุณจิดาภาจะต้องเก็บไว้เป็นความลับ ห้ามเปิดเผยไปยังภายนอกเด็ดขาด” ตฤณสามารถเข้าใจจิรภาสได้ทันทีว่าจะต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่างแน่นอนจึงทำให้เขาโมโหเช่นนี้ ถ้าไม่อย่างนั้น จะทำแบบนี้ไปทำไมกัน อีกทั้งต้นเหตุทีทำให้เป็นแบบนี้นั้น ก็คือจันวิภานั่นเอง ทำให้คุณผู้หญิงของท่านประธานของพวกเขาได้รับบาดเจ็บต่อหน้าผู้คนแบบนั้น แม้กระทั่งไม่รู้สึกผิด ทั้งยังมาสาปแช่งยั่วยุเช่นนี้อีก ! ถ้าหากเวลาเช่นนี้เค.เอฟยังไม่มีมาตรการออกมารับมือ อารมณ์ของจิรภาสคงจะดีเกินไปแล้ว.... ทางอีกฝั่งของโทรศัพท์นั้น จันวิภาตกอยู่ในสภาพที่พังยับเยิน ผู้จัดการส่วนตัวของเธอพูดอะไรไปไม่ได้เข้าหูเธอเลย ในหัวมีเพียงประโยคเดียวที่วนเวียนอยู่ในนั้น เธอจบสิ้นแล้ว ถึงแม้ว่าจิดาภาจะยอมยกโทษให้เธอ เธอเองก็ตั้งใจจะออกจากวงการบันเทิงไปอยู่แล้ว เธอร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด นอกจากจะออกหน้ายอมรับความผิดแล้วนั้น เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น มิเช่นนั้น.... จากที่จิรภาสให้กำหนดเวลาให้เธอจนถึงนาทีสุดท้ายแล้วนั้น จันวิภาเดินออกมาจากประตูบ้าน ปรากฏตัวต่อหน้านักข่าวทุกคน เธอสวมใส่ชุดเดรสที่ดูมีระดับ ใบหน้าแต่งหน้าด้วยโทนอ่อนๆ แต่ก็ไม่สามารถบดบังความอ่อนเพลียที่ปรากฏบนใบหน้าของเธอไว้ได้ เลนส์กล้องทั้งหมดโฟกัสมายังเธอเป็นจุดเดียวกัน ใบหน้าของเธอแสดงถึงท่าทางที่อยากจะหลบหลีกอย่างชัดเจน ดูออกถึงความทุกข์ทรมานของเธอที่ผ่านมาภายใน24ชั่วโมงนี้ เป็นไปตามที่ทุกคนคาดเดาไว้ จันวิภาคือคนที่จ้างแอนตี้แฟนขึ้นไปผลักจิดาภาบนเวที เป็นตัวการที่ทำให้จิดาภาได้รับบาดเจ็บจนต้องเข้าโรงพยาบาล ตามความต้องการของจิรภาส เธอจำเป็นต้องออกมายอมรับความผิดภายใน24ชั่วโมง นักข่าวรู้สึกสงสัยในความจริงที่ปิดบังอยู่ทั้งเบื้องลึกเบื้องหลังเหล่านี้ จันวิภาและจิดาถึงแม้ว่าจะอยู่กันคนละสังกัด แต่ระหว่างพวกเธอทั้งสองคนมีความแค้นกันถึงเพียงนี้เลยหรือ? ผลของการที่จิดาภาถูกผลักตกเวที หรือแม้กระทั่งอาจจะรุนแรงกว่านั้น จันวิภาไม่ได้พิจารณาถึงเลยหรืออย่างไร? ผู้จัดการของจันวิภายืนอยู่ทางด้านหลังเธอ ก้มหน้าลงหลบเลนส์กล้องจากพวกนักข่าว “ทุกคนคะ พวกคุณไม่ต้องมาดักรอกันที่หน้าประตูบ้านของฉันแล้วล่ะค่ะ เพราะฉันตัดสินใจแล้ว ว่าจะออกจากวงการนี้ และจะไม่มีวันกลับเข้ามาอีก....” “ขอขอบคุณแฟนคลับที่คอยสนับสนุนฉันมาโดยตลอด หวังว่าชีวิตของพวกคุณทุกคนจะดียิ่งขึ้นนะคะ ลาก่อนค่ะ” เมื่อพูดจบ จันวิภาไม่เปิดโอกาสให้นักข่าวได้ถามคำถามใดๆเลย แล้วเดินจากไปทันที