บทที่229 ผู้จัดการส่วนตัวช่วยรับงานให้ฉัน

บทที่229 ผู้จัดการส่วนตัวช่วยรับงานให้ฉัน “ถ้าอย่างนั้นตอนนี้คุณมีความคิดที่อยากจะทำอะไรให้มีความมั่นคงบ้างหรือเปล่าคะ อย่างเช่นในหลายๆเรื่อง....” เมื่อพิธีกรถามคำถามนี้ขึ้นมา บรรดาคนดูก็เริ่มพากันกรี๊ดขึ้นมาอีกครั้ง จิดาภายังคงรักษารอยยิ้มของเธอไว้ แล้วตอบคำถามกลับไปอย่างไม่ลังเล “ฉันรู้สึกว่าหลังจากที่ได้เซ็นสัญญากับทางเค.เอฟแล้ว อาชีพนี้ของฉันก็อยู่ในช่วงที่ค่อนข้างมั่นคงแล้วล่ะค่ะ” “แล้วเรื่องความรักล่ะคะ?” พิธีกรยังคงจี้ถามเธอต่อ “ฉันคิดว่าเพียงแค่เราทุ่มเทด้วยความจริงใจ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนหรือครอบครัว จะต้องได้รับผลลัพธ์ที่ดีอย่างแน่นอนค่ะ จะต้องไม่เห็นแก่ตัวที่จะเข้าไปเรียนรู้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของความรู้สึกหรือการใช้ชีวิตก็ตาม คุณจะต้องทุ่มเทและพยายามด้วยตัวเองค่ะถึงจะได้มันมา” จิดาภาตอบคำถามด้วยความตั้งใจจริง ทำให้บรรดาแฟนคลับที่มีอารมณ์ฮึกเหิมกันอยู่นั้นมั่นคงขึ้นไม่น้อย ผู้ชมคนดูสามารถมองเห็นชีวิตที่มีคุณสมบัติที่ดีของผู้หญิงคนหนึ่งได้จากเธอ ถึงแม้ว่าจิดาภาจะอายุเพียงแค่26ปี แต่คำพูดเหล่านี้ของเธอนั้น มีคนมากมายที่ตลอดชีวิตของพวกเขาก็ไม่สามารถจะเข้าใจมันได้ ราวกับเธอมองทะลุความจริงเหล่านี้ของชีวิตคนเราเสียอย่างไรอย่างนั้น ช่วงเวลาสั้นๆในการสัมภาษณ์ครั้งนี้ ผู้คนได้มองเห็นจิดาภาในมุมที่แตกต่างออกไปจากเวลาที่อยู่ในหน้าจอทีวี เธอเปรียบเสมือนหนังสือที่ทำให้คนอ่านไม่รู้สึกเบื่อ คำพูดที่พูดออกมาก็ทำให้คนต้องครุ่นคิดตามไปด้วย “วันนี้ได้เชิญคุณจิดาภามาในรายการของเรา ฉันรู้สึกดีใจมากจริงๆค่ะ นับตั้งแต่ที่คุณจิดาภากลับมาจนถึงตอนนี้ พวกเราก็ได้เห็นความพยายามของเธอมาโดยตลอด ได้เห็นเธอใช้ทักษะในการแสดงพิสูจน์ตัวเอง แต่เนื่องจากเรื่องวุ่นวายในวงการนี้ที่มักจะดึงตัวเธอให้เข้าไปพัวพันด้วยอยู่บ่อยๆ ฉันจึงขอถามเรื่องในวันงานประกาศรางวัลที่คุณตกลงมาจากเวที ทำไมคุณถึงไม่ไปโรงพยาบาลในทันทีเลยคะ? เพราะว่าฉันเห็นคุณในตอนนี้แล้วตอนที่ล้มลงนั้นน่าจะรุนแรงพอสมควรเลย” “ตอนนั้นยังไม่รู้สึกเจ็บซักเท่าไหร่น่ะค่ะ ฉันคิดว่าเสร็จเรื่องแล้วค่อยไปโรงพยาบาลตรวจให้ละเอียดก็ได้” หลังจากที่จิดาภาตอบคำถามนี้แล้ว ทางทีมงานก็ได้รินเอาน้ำร้อนมาให้เธอ และจากมุมที่พิธีกรนั่งอยู่นั้นเห็นเข้าพอดีว่าทีมงานคนนั้นเป็นคนที่จิรภาสจัดให้ขึ้นมา ยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็ได้เห็นคนอื่นโชว์หวานกันเสียอย่างนั้น “ถ้าอย่างนั้น....ตอบคำถามสุดท้ายของฉันหน่อยนะคะ คุณกับผู้จัดการส่วนตัวของคุณพักอยู่ด้วยกันหรือเปล่าคะ?” บรรดาแฟนคลับต่างพากันรอคอยคำตอบของเธอ ตอนแรกที่พิธีกรถามคำถามนั้นเป็นเพียงแค่เรื่องเล็กๆเพียงเท่านั้น ทำให้จิดาภาคลี่คลายไปได้อย่างง่ายดาย ตอนนี้คำถามนี้เธอหนีไม่พ้นอย่างแน่นอน! เพียงแต่เวลาที่เธอตอบคำถามนั้นจะดูสงบนิ่งอยู่ตลอดเวลา ทำให้คนไม่สามารถหาเบาะแสอะไรได้เลยแม้แต่นิดเดียว “พวกเราอยู่ที่วิลล่ากรีนเฮ้าส์ค่ะ” นี่..... เธอไม่ได้โกหก เพียงแต่ขอบเขตของวิลล่ากรีนเฮ้าส์นั้นช่างกว้างเหลือเกิน อีกอย่างการบริหารดูแลพื้นที่นั้นมีความเข้มงวดเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าตอบคำถามออกมาแล้ว ก็ยังคนสืบหาอะไรไม่ได้อยู่ดี “วันนี้ขอขอบคุณคุณจิดาภามากนะคะที่มาร่วมรายการเรา หวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณจะมีผลงานดีๆออกมาให้พวกเราได้ชมกันอีกในอนาคต สำหรับวันนี้รายการของเราก็หมดเวลาลงแล้ว ขอบคุณที่รับชมนะคะ” พิธีกรลุกขึ้นยืนเพื่อถ่ายรูปร่วมกันกับจิดาภา หลังจากนั้นจิดาภาที่ได้รับการคุ้มกันจากทีมงานก็กลับเข้าไปยังด้านหลังเวที ตรงนั้น มีจิรภาสที่กำลังรอเธออยู่ “คุณจะทำให้เรตติ้งผู้ชมของรายการนี้พุ่งทะยานสูงขึ้นนะครับ” จิรภาสหยิบเสื้อคลุมที่เตรียมเอาไว้ออกมา แล้วคลุมไปที่เรือนร่างของเธอ “บางทีอาจจะเป็นเพราะชื่อคุณกับฉันที่ผูกอยู่ด้วยกันแบบนั้นก็ได้นะคะ” จิดาภาเงยหน้าขึ้นมาพลางเอ่ยกับเขา “ไม่ชอบหรือครับ?” จิรภาสดูแลเธอเป็นอย่างดีจนกระทั่งขึ้นรถแล้ว “ไม่ใช่ค่ะ ฉันแค่รู้สึกว่าเมื่อก่อนชีวิตของคุณจะสงบสุขกว่านี้ คอยให้คำชี้แนะอยู่ที่บริษัทเท่านั้น แต่ตอนนี้เป็นเพราะฉัน คุณต้องมาได้รับความสนใจจากผู้คนมากมาย ฉันกลัวว่าคุณจะไม่ชอบ” ดังนั้นตั้งแต่ต้นจนจบ จิดาภาจึงใช้สติปัญญาที่ดูสงบนิ่งของเธอในการเผชิญหน้ากับทุกๆคำถามเธอจึงไม่เปิดโอกาสให้พิธีกรได้มีโอกาสได้ถามต่อ เธอก็อยากจะปกป้องจิรภาสเช่นกัน “คุณวางใจเถอะครับ เพียงแค่ชื่อของผมผูกอยู่กับชื่อของคุณ ก็ไม่เป็นไรเลย” คำพูดก็จิรภาสทำให้หัวใจของจิดาภาสั่นไหว เขาจับมือของเธอไว้ “กลับบ้านกันนะครับ ต่อไปเราจะไม่รับรายการสัมภาษณ์แบบนี้แล้ว” จิดาภาพิงไปยังไหล่ของเขา แล้วเอ่ยพูดกับเขา “คุณผู้จัดการคะ ฉันรู้สึกว่าสภาพฉันในตอนนี้สามารถเริ่มทำงานได้แล้ว ช่วยฉันรับงานเถอะค่ะ” “ได้ครับ ตามใจคุณเลย” จิรภาสไม่สามารถปฏิเสธความต้องการของเธอได้อยู่แล้ว เขาโอบกอดจิดาภาไว้ ให้เธอได้พักในท่าทางที่สบายขึ้นซักพักหนึ่ง หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง ศิลปินหญิงของเค.เอฟ นมิดาก็เดินทางมาถึงสนามบินเป็นที่เรียบร้อย เธอคนนี้อายุเพียง23ปีเท่านั้น เธอเป็นศิลปินหญิงระดับนานาชาติ ได้รับรางวัลใหญ่มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน รูปร่างและความงามของเธอนั้นชนะใจและสร้างความประทับใจให้กับแฟนคลับของเธอได้เป็นอย่างมาก บวกกับความมีเสน่ห์ของเธอ ไม่ว่าจะเป็นงานด้านพิธีกร ด้านการเต้น ด้านการแสดง เมื่อเปรียบเทียบกับนักแสดงหญิงคนอื่นๆที่รุ่นราวคราวเดียวกันกับเธอนั้น กล่าวได้ว่าเธอชนะขาดเลยทีเดียว เธอชอบเครื่องประดับที่ดูอลังการและสวมเสื้อผ้านำเทรนด์มาโดยตลอด วันนี้เธอสวมใส่เสื้อที่ดูสบายๆแต่โชว์สะดือ คลุมด้วยสเวตเตอร์สีดำ กับกางเกงหนังและรองเท้าบูต เต็มไปด้วยความพังก์ ให้ความรู้สึกดูเท่ห์ และไม่รู้สึกขัดอารมณ์ หลังจากที่ออกมาจากสนามบินแล้ว นมิดาที่นั่งมาในรถก็ได้รู้เรื่องที่จิรภาสเป็นผู้จัดการส่วนตัวของจิดาภา “นมิดา เธอเป็นศิลปินที่เพิ่งจะเซ็นสัญญากับเค.เอฟได้ไม่นาน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคุณจิรภาสคิดอะไรอยู่ จู่ๆก็อยากจะมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธอแบบนั้น เมื่อก่อนกับเธอ....คุณจิรภาสไม่สนใจเลยเสียด้วยซ้ำ” ผู้จัดการส่วนตัวของเธอ เบญญาบ่นพึมพำ “อ่อ” “เธอทำรายได้ให้เค.เอฟได้ตั้งเท่าไหร่ เพราะมีเธอหรอกนะ ช่องบลูไลท์ถึงไม่กล้าตั้งตัวเป็นศัตรูกับเค.เอฟน่ะ คุณจิรภาสจะไม่พิจารณาสถานการณ์ของเธอบ้างเลยหรือไง?” “พอแล้วล่ะ ฉันไม่อยากฟัง” นมิดาหลับตาลง แล้วใส่หูฟัง “ฉันว่ามันไม่คุ้มสำหรับเธอนะ ตำแหน่งอย่างเธอในวันนี้ เหยียบอยู่บนหัวของเค.เอฟได้อย่างสบายๆ ก้าวขึ้นไปอยู่บนเวทีที่สูงกว่า! เค.เอฟคงไม่พอใจเธอแล้ว....” “จะยังไม่จบใช่ไหม? ถ้ายังพูดอีกก็ลงไปจากรถซะ!” นมิดารู้สึกหงุดหงิด ในราวกับกำลังมีไฟลุกอยู่ เธอมีเหตุผลที่จะไปจากเค.เอฟและที่ๆดีว่าตั้งนานแล้ว แต่เธอยังไม่ไปไหน เหตุผลเดียวก็คือจิรภาส ข้างกายของจิรภาสไม่เคยมีร่องรอยของผู้หญิงคนไหนมาก่อน ดังนั้นเธอจึงไม่ได้รีบร้อน เธอสามารถรอจนกระทั่งผู้ชายคนนั้นต้องการใครซักคน แต่ตอนนี้ จิดาภาคนนี้ปรากฏตัวออกมาจากไหนกัน.... เซ็นสัญญากับเค.เอฟ แล้วยังให้จิรภาสเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธออีก! ถ้าหากเธอยังคงอยู่ถ่ายละครที่ต่างประเทศอยู่เช่นนั้น เค.เอฟจะยังมีตำแหน่งนี้ให้เธออยู่หรือเปล่า! “นี่คือข้อมูลของจิดาภา ฉันว่าเธอน่าจะสนใจ....วันนี้จิดาภาก็มีไปออกรายการดารามาแล้ว เพียงแต่เนื้อหาในการสัมภาษณ์ทั้งหมดคุณจิรภาสเป็นคนคิดทั้งหมด ฉันเลยรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ง่ายนะ” นมิดาถอดหูฟังออก แล้วรับกระดาษสองสามแผ่นนั้นไป เธอไม่มีความอดทนมากพอที่จะอ่านทั้งหมด จึงกวาดสายตาอ่านเพียงแค่แวบเดียว แล้วก็ทิ้งไว้ข้างๆ ในวงการนี้ ระยะเวลาของอาชีพศิลปินหญิงนั้นสั้นกว่าที่คิดไว้ ต้องหาบริษัทที่คอยสนับสนุนตัวเองให้ได้ในช่วงเวลาที่ตัวเองกำลังดังที่สุด นับว่าเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดแล้ว เงื่อนไขอย่างจิรภาส แน่นอนว่าต้องเป็นตัวเลือกแรกของบรรดาศิลปินหญิงอยู่แล้ว นมิดาเคยเป็นคนที่มีโอกาสได้รับความรักจากเขามากที่สุด นี่ก็เป็นแรงบันดาลใจที่คอยสนับสนุนเธอจนถึงทุกวันนี้ เธอคิดว่าเพียงแค่เธอพยายาม ปีนขึ้นไปอยู่ในตำแหน่งที่สูงขึ้น ผู้ชายคนนั้นคงจะมองเธอต่างออกไปบ้าง