บทที่12 ตลกร้าย

บทที่12 ตลกร้าย บางทีแอลกอฮอล์ที่ไหลวนอยู่ในตัวคงเป็นเหตุผลที่ดีที่สุดที่ทำให้เธอกล้าทำมันลงไป เพราะถ้าเปรียบเทียบระหว่างจ้าวหยางหลิน เผยลี่เชินก็เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด ยิ่งไปกว่านั้น ชายคนนี้ทำให้เธอรู้สึกพึงพอใจในเรื่องพวกนี้ได้เป็นอย่างดี เรื่องที่เผยลี่เชินเข้าไปหิ้วไป๋เสว่เอ๋อร์ที่ตี้เหาแน่นอนว่าเริ่มจะมีการพูดคุยถึง เช่นเดียวกับเผยอี้ที่หลังจากที่รู้ใจก็เริ่มอยู่ไม่สุข เขานอนไม่หลับเลยหนึ่งคืนเต็ม เขาไม่รู้มาก่อนเลยผู้หญิงคนนั้นไปมีความสัมพันธ์กับเผยลี่เชินตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่เขารู้อยู่แก่ใจเขาดี คนอย่างเผยลี่เชิน ถ้าไม่ได้สนใจไป๋เสว่เอ๋อร์จะไม่มีวันลงมือด้วยตัวเองแน่ แฟนเก่าของตัวเองไปมีความสัมพันธ์กับพี่ชายต่างแม่ ช่างเป็นเรื่องตลกร้ายเสียจริง! ฟ้ายังไม่ทันได้สว่าง เผยอี้ก็รีบขับรถไปยังคฤหาสน์ของเผยลี่เชินทันที เขาทนไม่ได้อีกต่อไป คนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นแฟนสาวของเขาตอนนี้กลับกลายเป็นคนของเผยลี่เชิน! สายตามองไปยังชายที่นั่งตรงกันข้ามนั่งดื่มกาแฟชั้นดี เผยอี้รอบมองร่องรอยที่โผล่พ้นออกมา โดยเฉพาะรอยฟันที่อยู่ตรงคอของอีกคน เผยอี้ไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป “พี่ ไป๋เสว่เอ๋อร์เป็นแฟนของผม บ้านเธอมีเรื่องมันก็ควรจะเป็นผมที่จะไปจัดการ...” “นายมันก็แค่แฟนเก่า” เผยลี่เชินเอ่ยขัดจังหวะเข้าให้ น้ำเสียงไม่ได้ใส่ใจมากนัก แต่ทำกลับทำให้คนฟังรู้สึกเป็นรอง “เลิกกันนานแล้วไม่ใช่เหรอ นายนั่นแหละที่เป็นคนบอกเองไม่ใช่หรือไง?” “ต่อให้พวกเราเลิกกันจริงๆแล้วยังไง?” เผยอี้ขยับตัวลุกขึ้น “แย่งผู้หญิงที่ผมไม่เอาแล้ว พี่ภูมิใจมากนักเหรอ? ผมจะบอกพี่ให้นะเผยลี่เชิน พี่คิดจะจัดการผมด้วยวิธีนี้ มันต่ำเกินไป!” เผยลี่เชินหลุดขำออกมา สายตาอีกคนราวกับไม่ต่างอะไรกับขยะชิ้นนึง “ฉันจัดการนายงั้นเหรอ? เหมือนกับว่านายจะยังแยกไม่ออกฐานะของตัวเองจริงๆสินะ” “พี่หมายความว่าไง!” ร่างเพรียวบางยืนนิ่งอยู่ที่บันไดเมื่อเห็นสถานการณ์ตึงเครียดเกิดขึ้นกลางบ้าน ร่างที่ยืนนิ่งอยู่แน่นอนว่าเป็นไป๋เสว่เอ๋อร์ น่าจะเป็นเพราะทั้งเหล้าทั้งยาที่โดนมา ทำให้เธอปวดหัวมาก กลางดึกเกือบเช้าตรู่ก็โดนเผยลี่เชินดูดพลังไปเสียหมด หลับก็หลับไม่ลง ข้างล่างก็มามีเสียงทะเลาะรบกวนอีก เธอขยับท่านอนไปมาสุดท้ายเสียงดังลั่นนั่นก็รบกวนเธอจนนอนไม่ได้อยู่ดี เธอแต่งตัวสบายๆลงมาเพื่อมาดูว่าด้านล่างเกิดอะไรขึ้น โดยไม่ได้คาดคิดก็เห็นเผยอี้นั่งอยู่ห้องด้านใน จะช่วยอะไรก็ไม่ได้ เผยอี้ก็คิดไม่ถึงเช่นกันว่าจะเห็นไป๋เสว่เอ๋อร์แถมยังใส่ชุดของเผยลี่เชินอีก ความยาวของเสื้อมันปิดได้ถึงแค่ต้นขาเพรียวบางแสนขาวนั่น ส่วนคอที่ผ่าไปครึ่งก็ทำให้เห็นร่องรอยจูบที่ชัดเจนตรงไหปลาร้า แค่นี้ก็ดูออกหมดจดแล้วว่าเมื่อคืนเธอกับเผยลี่เชินทำอะไรกัน! ความโกรธปิดความนึกคิดในสมอง เขาโกรธเสียจนดวงตาแดงก่ำ “ไป๋เสว่เอ๋อร์ เธอนี่เก่งจริงๆ ฉันดูเธอน้อยเกินไป เมื่อวานคนที่หิ้วเธอขึ้นไปไม่ทันไร ก็มาจับเอาพี่ชายฉัน ไม่รู้สึกขยะแขยงบ้างหรือไง?” ไป๋เสว่อเอ๋อร์หันกลับมาเผชิญหน้า เธอรู้ว่าทำไมเผยอี้ถึงโกรธขนาดนี้ ที่สุดแล้ว มันไม่มีใครยอมรับได้หรอกที่แฟนเก่าตัวเองจะกลายมาเป็นคนของพี่ชายตัวเองเข้าเสียได้ แล้วยิ่งไปกว่านั้น ความสัมพันธ์ของเผยอี้กับเผยลี่เชินก็ไม่ได้ดีนัก เธอหันสายตาไปทักทายเผยอี้ “วันนั้นที่คุณอยู่กับจินจิงจิงบนเตียงแล้วไล่ฉันออกมา ไม่ใช่ว่าหมายถึงพวกเราไม่ได้เกี่ยวข้องกันแล้วเหรอ? ฉันจะเก่งหรือจะอะไรก็ไม่ใช่เรื่องที่คุณชายอี้จะมาให้ราคากับมัน แล้วยิ่งไปกว่านั้น ทุกเรื่องที่ฉันทำฉันต้องทำทุกอย่างให้ชัดเจนอยู่แล้ว ไม่ใช่อย่างคุณที่ไม่ทันจะเลิกกัน ก็ไปเด็ดดอกไม้มาเชยชมเสียแล้ว” เมื่อได้ยินคำพูดไม่แยแสของหญิงสาวทำเอาเขาไร้ซึ่งสติ เดินเข้าไปง้างมือเตรียมตบอีกคนอีกคนเข้าให้ “เป็นบ้าหรือไง เมื่อกี้พูดอะไรออกมา!” ไป๋เสว่เอ๋อร์ไม่คิดเลยจริงๆว่าอีกคนจะลงมือลงไม้กับเธอเลยไม่ทันนึกหลบ สายตามองตามมือที่กำลังจะกระทบกับใบหน้าอีกครั้ง ตาก็หลับปี๋แทบจะทันที หลังจากนั้นไม่นานไม่มีความเจ็บปวดเกิดขึ้นกับใบหน้าอย่าที่คิด แรงมหาศาลแสนแข็งแรงจับเข้าที่ข้อมือของเธอและรั้งทั้งตัวเข้าไปในอ้อมอกแกร่ง ลืมตาขึ้นมาก็มองเห็นว่าคนตรงหน้าคือเผยลี่เชินที่มือนึงกำลังเข้ากับมือของเผยอี้ยังแขนที่เคยจะจัดการเธอนั้นไว้ ใจเธอเต้นเร็วแรงเสียจนอธิบายไม่ได้ เผยอี้ที่โกรธเมื่อครู่เมื่อเห็นท่าทางของไป๋เสว่เอ๋อร์ก็รู้สึกเสียใจในการกระทำของตัวเอง แต่ความเสียใจนั้นมันก็ไม่เท่ากับสิ่งที่เผยลี่เชินทำกับเขา เผยลี่เชินเม้มปากแน่น ก่อนจะปล่อยมือที่จับแขนของเผยอี้ออก สายตาเต็มไปด้วยอารมณ์มากมายเข้าใจยาก “เย่ชิวหรงสอนลูกชายของเธอให้มีนิสัยที่น่าชื่นชมเสียจริง ลงไม้ลงมือกับผู้หญิง ดูเหมือนทั้งตระกูลเผยจะมีแค่นายคนเดียวที่กล้าทำมัน” “ผมว่าคนที่เก่งน่าจะเป็นพี่มากกว่า ในเมื่อเรื่องทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ งั้นโครงการพัฒนาแปลงที่ดินที่หนานไห่ก็ยกให้พี่เลยละกัน”