已经是第一章了
บทที่32 หากไม่ใช่ลำเอียงแล้วจะให้เรียกว่าอะไร
บทที่32 หากไม่ใช่ลำเอียงแล้วจะให้เรียกว่าอะไร
เผยลี่เชินมีสีหน้าเย็นชา ก้าวเท้าเข้าไปยังโรงอาหาร ชั่วขณะนั้น ราวกับแสงสว่างรอบด้านส่องทาบทาลงมายังร่างเขาให้รู้สึกพร่างพราวตา
คนบางคนเป็นเช่นนี้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ก็ล้วนถูกผู้คนจับตามองตั้งแต่แรกพบ เขาเป็นคนประเภทนั้น ไป๋เสว่เอ๋อร์เองก็เช่นกัน
已经是最新一章了
加载中
