已经是第一章了
ตอนที่5 จงใจใส่ร้าย
ตอนที่5 จงใจใส่ร้าย
นี่ทำให้เสี่ยวจี๋กับมามาตกใจมาก รีบเรียกบ่าวมาช่วยพยุงชูเซี่ยขึ้นบนเตียงนอน บ่าวที่รู้เรื่องรีบไปเชิญหมอที่นอกตำหนัก เพราะทราบว่าหมอหลวงกำลังช่วยรักษาแผลให้กับท่านอ๋องและองครักษ์อยู่
คุณหมอไม่กล้าแตะต้องและตรวจเช็คร่างกายชูเซี่ย เมื่อได้ยินว่าชูเซี่ยเคยมีอาการณ์หวาดกลัวเลือด จึงออกยาสงบจิตให้เท่านั้น
แต่ชูเซี่ยกินยาไปสองสามวันแล้ว ยังรู้สึกมึนหัวตื่นมาไม่ได้ และปวดเอวมากยิ่งขึ้น
ภายในสามวันที่เธอไม่ฟื้น เธอได้ยินเสียงที่ขึงขังดังก้องอยู่ในหูของเธออีกครั้ง“ชูเซี่ย ถึงเวลาตื่นมาแล้ว”
เธอลืมตาขึ้นอย่างกระทันหันและลุกขึ้นนั่งบนเตียง ยื่นมือกดเอว ตอนนี้เหลือเพียงความเจ็บปวดเล็กน้อย
เสียงพูดนั้นของใครน้า ทันใดนั้นเธอนึกเสียงที่ได้ยินในวันที่โดนแทง เสียงนั้นบอกว่าจะให้โอกาสให้เธอเกิดใหม่อีกครั้ง พร้อมมอบอะไรสักอย่างด้วย เป็นคนนั้นเอง
เสี่ยวจี๋เฝ้าอยู่ข้างๆเตียงนอนของเธอตลอด เมื่อเห็นเธอตื่นมา ก็พูดอย่างร่าเริงว่า“ท่านหญิงตื่นขึ้นแล้วหรือ ยังเจ็บตรงไหนหรือไม่ หิวน้ำหรือไม่ บ่าวไปเอาน้ำมาให้เจ้าค่ะ ”พูดจบก็หันตัวไปที่หน้าโต๊ะ เอาน้ำอุ่นแก้วหนึ่งมาให้เธอและบอกว่า“ท่านหญิงดื่มช้าๆเจ้าค่ะ”
เธอดื่มน้ำเสร็จแล้วเงยหน้าขึ้นเห็นเสี่ยวจี๋จ้องมองเธอด้วยสีหน้าทั้งดีใจทั้งเศร้าโศก น้ำตาเต็มอยู่ในดวงตา และพูดว่า“ท่านหญิง ท่านอยู่ในอาการโคม่ามาสามวันแล้ว เสี่ยวจี๋กลัวมาก ”
ชูเซี่ยยิ้มและบอกว่า“ข้าไม่เป็นไร” จากนั้นเอาผ้าห่มออกลุกจากเตียงนอน ทีแรกเธอคิดว่าขาสองข้างน่าจะเหนื่อยไร้เรี่ยวแรง แต่เมื่อเธอยกขาขึ้นเล็กน้อย กลับรู้สึกว่าทั้งร่างกายเต็มไปด้วยพลัง การกระทำท่าทางต่างๆก็เบาง่ายจนทำให้เธอแปลกใจ เธอนั่งอยู่ขอบเตียง เสี่ยวจี๋ก้มตัวลงเพื่อช่วยเธอสวมรองเท้า เธอรีบบอกว่า“ไม่ต้อง ข้าทำเองได้”
เสี่ยวจี๋เงยหน้าขึ้นมองดูเธออย่างประหลาดใจว่า“ท่านหญิงไม่พอใจกับการดูแลของบ่าวหรือเจ้าค่ะ ”
ชูเซี่ยก้มตัวลงสวมรองเท้าเรียบร้อย ลุกขึ้นเดินไปเดินมาสองสามก้าว ความไม่สบายของร่างกายทั้งตัวล้วนหายไปหมด เธอหันหัวยิ้มว่า“เสี่ยวจี๋ ข้าจะไม่พอใจกับเจ้าได้อย่างไรกัน ข้าแค่นอนไปหลายวันเหนื่อยมาก อยากจะลุกขึ้นมาออกกำลังกายหน่อย”
เธอนั่งบนเก้าอี้ นึกถึงองครักษ์คนนั้นขึ้นมา ไม่ทราบว่าตอนนี้เขาเป็นไงบ้างแล้ว แม้ว่าจะรอดชีวิตมาได้แต่ก็ต้องรับเจ็ดปวดไปมากมาย เธออดถอนหายใจเล็กน้อยไม่ได้
เสี่ยวจี๋ได้ยินเสียงถอนหายใจของนางก็รู้สึกกังวลและบอกว่า“ตอนนี้แม่หญิงมี่เหอก็ได้แต่งงานกับท่านอ๋องแล้ว แต่ท่านหญิงกับแม่หญิงมี่เหอเข้ากันไม่ดีมาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้เธอเป็นคนรักของท่านอ๋อง บ่าวกลัวว่าชีวิตวันข้างหน้าของท่านหญิงจะอึดอัดมากขึ้น”
ชูเซี่ยยังไม่ได้พูดอะไร ก็เห็นมามาเดินเข้ามาด้วยความดีใจเมื่อเห็นเธอนั่งบนเก้าอี้ นางพูดด้วยความเบาใจ“ท่านหญิงตื่นมาแล้ว ดีมากเลยเจ้าค่ะ”
ชูเซี่ยเงยหน้าขึ้น วันนี้มามาใส่ชุดสีเทาเข้ม ใบหน้าดูนุ่มนวลและเมตตา แสดงว่าเป็นคนที่เอ็นดูนางจริงๆ นางยิ้มและตอบว่า“ใช่ ตื่นมาแล้ว”
มามาก้าวไปข้างหน้าว่า“ท่านหญิงะ พระชายารองมาแล้วเจ้าค่ะ”
ชูเซี่ยยังกลับสติไม่ทัน“พระชายารอง?”
“คือแม่หญิงมี่เหอเจ้าค่ะ”เสี่ยวจี๋เตือนและตอบว่า“ท่านหญิงเป็นพี่สาวแท้ๆของนาง และเป็นพระชายาเอกด้วย ฐานะสูงกว่า ท่านไม่ต้องกลัวเจ้าค่ะ ถ้าหากนางกล้ารังแกท่านหญิง งั้นพวกข้าก็ฟ้องกับฮองเฮาเจ้าค่ะ”
ชูเซี่ยรู้อยู่ในใจจึงบอกกับมามาว่า“งั้นให้นางเข้ามาเถิด”
มามาตอบรับและออกไป ไม่นานก็เห็นมามาพาผู้หญิงที่ใส่ชุดหรูหรา พร้อมกับบ่าวหลายคนตามอยู่ข้างหลังเข้ามา มีบ่าวหนึ่งคนใช้ถาดรองรับยาที่ยังร้อนอยู่ชามหนึ่งถ้วยไว้
ผู้หญิงที่ใส่ชุดหรูหรามาถึงข้างๆชูเซี่ย ไหว้กับเธอและบอกว่า“พี่สาว”
ชูเซี่ยจ้องมองเธอ แม้ว่ามี่เหอก้มหัวอยู่ แต่ใบหน้ากลับเงยขึ้นเล็กน้อย ถึงแม้ใบหน้าแสดงออกความเจียมตัวแต่ความภูมิใจในใจก็แอบซ่อนไม่อยู่ นางผิวขาวเหมือนหิมะ ใบหน้าสวยงาม แต่เครื่องเพชรพลอยเต็มบนหัวทำให้เธอดูหยาบช้าไปนิด และแต่งชุดผ้าซาตินสีแดง เสื้อผ้าปักดอกพีโอะนิด้วยด้ายสีทองซึ่งมีความละเอียดประณีตมาก
“ไม่ทราบว่าพี่สาวถือหรือไม่เรื่องที่น้องสวมชุดพระชายาเอกของพี่ ที่จริงน้องก็บอกกับท่านอ๋องแล้วว่านี่ไม่เหมาะกับฐานะทำอย่างนี้ไม่ได้แต่ท่านอ๋องยืนยันให้น้องสวมชุดนี้ ท่านอ๋องบอกว่าในใจท่าน น้องสมเป็นพระชายาเอกของท่านเท่านั้น ”มี่เหอเห็นชูเซี่ยจ้องดูแต่ชุดของเธอ จึงคิดว่าเธอน่าจะไม่พอใจเรื่องนี้ เลยออกเสียงอธิบาย แต่คำพูดเหล่านั้นเป็นการยั่วยุหมด
มามากับเสี่ยวจี๋เปลี่ยนสีหน้าทันทีเมื่อได้ยินคำพูดนั้น เสียดายที่นางเป็นแม่นาย พวกเธอเป็นบ่าวเท่านั้น แม้ว่าไม่พอใจอยู่มาก แต่ก็พูดอะไรไม่ได้
ชูเซี่ยยิ้มและตอบว่า“พี่แค่สนใจการเย็บปักชุดนี้เท่านั้น ฝีมือช่างยอดเยี่ยมจริงๆ ไม่ทราบว่าเป็นวิธีเย็บปักถักร้อยสองด้านหรือม่ พี่ขอดูหน่อย”พูดจบก็ก้าวไปเปิดแขนเสื้อของนาง เห็นว่ามีลวดลายที่สวยงามอยู่ข้างใน จึงยกย่องว่า“พระเจ้า ฝีมือเยี่ยมสุดๆเลย”
已经是最新一章了
加载中
