ตอนที่12ใครกระชากฉัน

ตอนที่12ใครกระชากฉัน ใบหน้าที่อยู่ใต้ผ้าห่มเห่อร้อน วี่เฉิงสูดลมหายใจพยักหน้ารับประกันว่าจะไม่กรนอีก อานซินนอนไม่หลับจนถึงตอนตีสามเช้าที่สองก็ยังคงมีแค่เธอดั่งเก่าเธอมองเวลาใกล้ได้เวลาอาหารเช้าของตระกูลวี่แล้วจึงรีบลุกขึ้นจากที่นอนเปลี่ยนเสื้อผ้าพลางคิดเรื่องเมื่อคืนไปด้วย เมื่อคืนเธอเหมือนเจอพี่เฟิงเฉินของเธอเธอรู้สึกเสียหน้ามากที่มองคนปัญญาอ่อนอย่างวี่เฉิงเป็นพี่เฟิงเฉินของเธอไปได้ หลังจากที่เฟิงเฉินไปเธอคิดเสมอว่าเขาอาจจะมีธุระเลยต้องไปและไม่ว่าอย่างไรก็จะต้องกลับมาหาเธอแน่แบกความสงสัยไว้เต็มอกและเฝ้ารอจนถึงสองปีเต็มผ่านไปสองปีก็ยังไม่มีข่าวคราวใดๆของเขาเลยมีเพียงเขาบอกกับแม่เลี้ยงว่าเขาใช้ชีวิตที่อเมริกาอย่างมีความสุขดี นับจากตอนนั้นเธอจึงสาบานว่าจะไม่รอไม่ต้องการและไม่คาดหวังกับเขาอีก แต่ผ่านไปเพียงหนึ่งปีเธอก็เอาคิดถึงเขาไม่หยุด เป็นความผิดของวี่เฉิงคนปัญญาอ่อนเธอคิดเช่นนั้น เมื่ออานซินอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เปิดประตูกระจกของระเบียงเพื่อออกไปข้างนอก คฤหาสน์ของตระกูลวี่สร้างอยู่บนภูเขาอากาศค่อนข้างรื่นรมย์กว่าในตัวเมืองถึงแม้จะหนาวแต่ก็สบายเธออ้าแขนและเงยหน้าพร้อมสูดลมหายใจเข้าลึกๆรู้สึกปลอดโปร่งไปทั้งร่าง แต่อารมณ์สุนทรีย์นั้นอยู่กับเธอได้เพียงห้าวินาทีก็ต้องอันตรธานหายไปเพราะฉากในสนามเบื้องหน้า สวนดอกไม้ที่สวยงามดอกไม้สวยสดและทุ่งหญ้าที่เขียวขจีใสสะอาดแต่ท่ามกลางดอกไม้นั้นกลับมีบรรดาชายหนุ่มและหญิงสาวที่โหดร้ายอยู่ บุคคลโชคร้ายที่โดนกลั่นแกล้งให้คุกเข่าคลานสี่ขาบนพื้นหญ้าที่เต็มไปด้วยน้ำค้างในฤดูหนาวและแบกหญิงสาวหนึ่งคนอยู่บนหลังก็คือสามีคนโง่ของเธอนั่นเอง กลุ่มคนที่อายุอานามไม่น้อยทั้งชายและหญิงต่างหัวเราะร่าทั้งหมดคือบรรดาญาติและมิตรสหายของตระกูลวี่ทั้งนั้นคนที่เกิดในตระกูลใหญ่โตเหตุใดถึงมารยาททรามและทำตัวต่ำราวกับไม่ได้รับการสั่งสอนถึงเพียงนี้กัน แต่สามีที่ไร้อนาคตของเธอกลับยินยอมให้พวกเธอขึ้นขี่หลังทีละคนๆอย่างมีความสุขทั้งหัวเราะให้กับพวกเธอที่ลงแส้ใส่ตัวเองซะอย่างนั้น อานซินคิ้วขมวดเล็กน้อยเธอไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าเพราะเหตุใดถึงยอมแต่งงานกับสามีที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้กัน ยามที่อานซินมาถึงสวนดอกไม้ผู้หญิงที่ขี่หลังของวี่เฉิงถูกเปลี่ยนคนตอนนี้เป็นพี่สาวตามกฎหมายอย่างหรงฉี คนมีศักดิ์เป็นพี่สาวขี่หลังคนมีศักดิ์เป็นน้องชายสามีผู้หญิงคนนี้ไม่มีศักดิ์ศรีเลยสินะ จ้องมองใบหน้าที่หัวเราะร่าอานซินที่ทนดูไม่ได้รีบปรี่เข้าไปด้วยใบหน้าเฉยชาคว้าแขนของเธอและกระชากอย่างแรง หรงฉีที่ไม่ได้ระวังล้มหัวคลุกไปกับหญ้าเธอรีบยันตัวลุกขึ้นมาจากพื้นหญ้าพร้อมตะโกนลั่น“ใครใครหน้าไหนมันกระชากฉัน” เมื่อเห็นเป็นอานซินที่อยู่เบื้องหน้าใบหน้าพลันปรากฏความประหลาดใจ การปรากฏตัวของอานซินทำให้ทั้งหมดเงียบลงไปทันตาทุกคนต่างจดจ้องมาที่อานซินแม้แต่วี่เฉิงเองก็กลัวจนขดตัวอยู่ที่ข้างๆเห็นได้ชัดว่าไม่มีใครคาดคิดว่าจะเป็นคนที่มีฐานะต่ำต้อยไม่คิดว่าจะเป็นคุณนายรองที่ตบแต่งกับวี่เฉิงอย่างอานซินที่มากระทำอาจหาญเช่นนี้ ผู้คนต่างตื่นเต้นกำลังรอคอยว่าหรงฉีสะใภ้ใหญ่แห่งตระกูลวี่ผู้นี้จะจัดการกับอานซินเช่นไรมองตาไม่กะพริบราวกับกลัวพลาดฉากสำคัญไป “แกแกมากระชากฉันทำไมจะฆ่าฉันหรืออย่างไร”เพื่อแสดงให้เห็นว่าฐานะของตนนั้นใหญ่กว่าอานซินเพื่อไม่ให้เป็นที่หัวเราะเยาะของบรรดาพี่สาวน้องสาวใบหน้าตกใจของหรงฉีถูกแทนที่ด้วยใบหน้ากรุ่นโกรธในทันทีสาวเท้าเข้าไปยืนอยู่เบื้องหน้าของอานซินพร้อมจ้องเธอตาเขม็ง