บทที่73 ปล่อยให้คุณรอนาน(1)

บทที่73 ปล่อยให้คุณรอนาน(1) ผ่านไปสักครู่ใหญ่กรชกรจึงได้ตื่นจากความฝันนึกถึงตนเองเพิ่งเสียกริยาไปเมื่อสักครู่นี้ รีบก้าวไปข้างหน้าก้าวหนึ่งใบหน้าแดงก่ำดังมะเขือเทศพูดด้วยเสียงอ่อนหวานว่าสวัสดีค่ะขอโทษด้วยนะคะที่ปล่อยให้คุณรอนาน ชโนดมสายตาเย็นชาพร้อมกับการก้าวเข้ามาใกล้เรื่อยๆของกชกรจับจ้องไ