บทที่92 ยอดคน(3)

บทที่92 ยอดคน(3) กชกรเห็นฉัตรฤดีเปิดช่องไม่มีการอ้ำอึ่งๆอีกต่อไปปากพูดขึ้นอย่างคล่องแคล่วอีกครั้ง“ที่จริงหนูก็ไม่ได้โทษว่าพี่สาววันนี้เป็นแม่ที่ต้องการลากฉันมาให้ได้”เอาความผิดทั้งหมดโยนไปที่แม่ของตัวเอง มือสอดอยู่ข้างล่างของเธอกำมือแน่นนิ้วจิกลงที่กลางฝ่ามือ ในใจแค้นเคืองจรินทร์อย่างถึงที่