บทที่89 แผนการ（2）

บทที่89 แผนการ（2） “ทำไมเขาต้องเอากล่องวิเศษมาซ่อนใต้เตียงข้าด้วยเนี้ย?เจ้าโง่เอ้ย!” ซินเหยาโมโหมาก! โจว๋เจ้าสามนี่เป็นตัวปัญหาเสียจริง! ทิ้งปัญหาใหญ่ให้นางอีก! ใต้เตียง? เขาไม่ได้เอาของล้ำค่าของราชวังมาซ่อนไว้ที่ใต้เตียงนางจริงหรอกนะ? ซินเหยาใช้กำลังภายในทำให้กระดาษสลายไป จากนั้นก็ไปที่ห้องตัวเองทันที “จีจี!” นางพึ่งเข้าห้องมาก็มีคนเขามากอดนางทันที! “ฮ่าๆ!เสี่ยวป๋าย!” ซินเหยาดีใจมาก! “เสี่ยวป๋าย เจ้าตื่นเสียทีนะ!” เสี่ยวป๋ายยังคงร่าเริงเหมือนเมื่อก่อน นางกอดซินเหยาไว้แน่น! “เสี่ยวป๋าย!อย่าบังอาจมาแตะหน้าอกข้านะ!” ซินเหยาตบเขาไปอย่างแรง! “จีจี!” เสี่ยวป๋ายบินขึ้นมา ลอยอยู่กลางอากาศ“จีจี”ทำหน้าล้อเลียนใส่ซินเหยา! ซินเหยายกมือขึ้นมาอีกที…… เขาหลบอย่างเร็วทันที ซินเหยาก็ต้องวางมือลงอีกครั้ง…… เขาก็แลบลิ้น ทำหน้าตาล้อเลียนและใกล้เข้ามา…… ซินเหยาก็นิ่ง! “เสี่ยวป๋าย!” “ทำไมเจ้าบินได้แล้วล่ะ?” “ขนของเจ้า……ทำไมกลายเป็นสีขาวแล้ว?” “สอบนาทีก่อน ขนเจ้ายังเหลืองอยู่เลย!” “ทำไมแป็บเดียวก็กลับกลายเป็นสีขาวแล้วล่ะ?” “และ เจ้านอนไปแค่ไม่กี่วัน แล้วก็กลับมาบินได้แล้วเหรอ?” ซินเหยาอึ้งมาก! นางคิดมาตลอดว่าเสี่ยวป๋ายทั้งลึกลับ ทั้งแปลก เหมือนมีอะไรลึกลับอยู่…… แต่นางก็ไม่รู้ได้ เสี่ยวป๋ายเมามาสามสี่วัน ตื่นขึ้นมาก็บินได้ทันที? ซินเหยาถามไปอย่างสงสัยว่า “เสี่ยวป๋าย ปีกของเจ้า ทำไมถึงบินขึ้นมาได้อีกล่ะ?” เสี่ยวป๋าย‘จีจี’ร้องด้วยความดีใจ ซินเหยาก็พูดต่อว่า “และเจ้ายังชอบนอน กิน เลยอ้วนขึ้นมาเยอะมาก ทำไมยังบินได้อีกเนี้ย?” “จี!!” เสี่ยวป๋ายร้องด้วยความโกรธ! นางกล้าว่าตัวเองอ้วน! “เสี่ยวป๋าย มานี้ มาให้พี่สาวตรวจดูว่าเจ้าอ้วนไปเท่าไหร่” ซินเหยาในมือถือวอลนัตไม่กี่ลูกไว้ในมือ หลอกล่อให้เสี่ยวป๋ายเข้ามา นางก็จะได้จับมาตรวจ ดูว่าเขาได้โรคอะไร! เสี่ยวป๋ายทำท่าไม่สนใจ “เสี่ยวป๋าย เจ้าไม่กินล่ะก็ข้าจะกินแทนแล้วนะ” ซินเหยาใช้กำลังภายในบิดออก เปลือกก็แตกออกทันที “จีจี!” เสี่ยวป๋ายคิดว่านางจะกินจริง ก็ทำท่าโกรธและโมโหมาก! ซินเหยาดูแล้วก็พูดว่า “เจ้าอยากกินเหรอ?งั้นก็เข้ามาเอาสิ เจ้าอยากกินข้าจะให้กิน” นางยื่นวิลนัตในมือเข้าไปใกล้ หน้าเสี่ยวป๋ายที่อ้วนๆกลม นัยน์ตาดำกลม มองมา……เหมือนตัดสินใจลำบากมาก ซินเหยาพูดต่อว่า “ถ้าเจ้ายังไม่เข้ามาอีก ข้าจะกินแล้วนะ” เสี่ยวป๋ายเบิกตากว้างมองซินเหยา ทำหน้ารู้สึกเสียดายมาก แต่ก็เข้าไปไม่ได้…… เขารู้ว่า ซินเหยาจะต้องทำอะไรไม่ดีกับเขาแน่ ซินเหยากินเนื้อวอลนัตด้านใน นางแกล้งทำเป็นเคี้ยวเสียงดังจากนั้นก็พูดว่า “อืม อร่อยจริงๆ!ทำไมวอลนัตนี้อร่อยจัง?” “จีจี!จีจี!” เสี่ยวป๋ายระเบิดทันที! มันบินรอบตัวซินเหยา แต่ก็ไม่กล้าเข้าใกล้ บินไปมารอบๆ ซินเหยาเห็นน่าสงสารก็พูดว่า “เสี่ยวป๋าย เอาไปกินเถอะ ข้าไม่แกล้งเจ้าก็ได้” “จีจี” เสี่ยวป๋ายเหมือนจะรู้ว่าซินเหยาคิดอะไร รู้ว่าเวลาไหนนางจริงใจ เวลาไหนนางไม่จริงใจ…… พรึบ—— มันพุ่งเข้าไปกินมันทันที…… ซินเหยาเห็นดังนั้นก็ยิ้มพูดว่า “เด็กน้อย ยังหันหลังให้ข้าอีก โกรธเหรอ?ข้าแค่แกล้งเจ้าเอง!ไม่เช่นนั้นห้องเล็กแค่นี้ ข้าอยากจะจับเจ้า เจ้ายังจะหนีได้งั้นเหรอ?” เสี่ยวป๋ายยังคงไม่สนใจนาง ซินเหยาไม่อยากพูดกับเข้าอีกแล้ว และคิดถึงเรื่องเตียงนั้นขึ้นมา “ลุงสามบอกว่ามีกล่องวิเศษซ่อนอยู่ใต้เตียง……” กล่องวิเศษ? มีอะไรอยู่ด้านในกันแน่? มีรูปลักษณ์ยังไงกัน? ซินเหยาเป็นคนที่ย้อนเวลากลับมา ก็สงสัยเหมือนกันว่าของวิเศษบนโลกนี้มีหน้าตายังไง นางก้มลงดูใต้เตียง…… ทันใดนั้น—— “ก๊อก” “ก๊อก” “ก๊อก!” ด้านนอกมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น “อาจารย์!อาจารย์!”ด้านนอกมีเสียงดังขึ้นมา ซินเหยาบนปล่อยเรื่องใต้เตียงไป จะให้คนอื่นรู้ไม่ได้ว่ามีของอยู่ใต้เตียง ถ้าแพร่ออกไป ตระกูลโจว๋ต้องตายแน่! “เข้ามาได้” ซินเหยาทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็เดินไปเปิดประตู ส้งชิงยืนอยู่หน้าประตู ทั้งใบหน้ามีแต่คราบเลือด ซินเหยาก็พูดว่า “ใครทำร้ายเจ้าขนาดนี้กัน?” ส้งชิงพูดต่อว่า “อาจารย์ อาจารย์!รีบไปช่วยชีวิตทุกคนเถอะ!” ซินเหยาถามต่อว่า “ช่วยชีวิต?ช่วยชีวิตอะไร?” “อาจารย์ รีบไปช่วยชีวิตคนก่อนเถอะ!อย่าถามอะไรมากเลย รีบไปเถอะ เดี๋ยวจะอธิบายให้ระหว่างทางไป”ส้งชิงลากซินเหยารีบวิ่ง “จีจี!” เสี่ยวป๋ายเห็นซินเหยาไป ก็รีบตามไปด้วย!