บทที่97 ฆ่าคนทั้งบ้านเจ้า ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ให้หมด（2）

บทที่97 ฆ่าคนทั้งบ้านเจ้า ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ให้หมด（2） ไม่รู้ว่าเขาพูดเช่นนี้กับผู้หญิงคนอื่นมากี่คนแล้ว ชายชั่ว! ชายเลว! บ้ากาม! ซินเหยาเกลียดชายตรงหน้ามาก! หญิงก็เป็นเช่นนี้แหละ พอนางชอบเจ้า จะยอมตายเพื่อเจ้าได้! แต่พอนางเกลียดขึ้นมา แม้เจ้าจะช่วยนางถือรองเท้า นางก็จะเหยียบเจ้าออกไปอยู่ดี! “เจ้า!” “นี่เป็นตัวเลือกเดียวของเจ้า!” ฮ่องเต้อำมหิตพูดบังคับ ตัวเลือกที่มีอยู่ตรงหน้าข้ามีอยู่เยอะ!แต่ตัวเลือกที่ดีที่สุดคือ…… ซินเหยามองเขาด้วยสายตาเย็นชา! แม้นางจะเป็นหน่วยซีล แต่ก็ไม่ใช่นักฆ่าเลือดเย็น แม้ฆ่าคนสำหรับนางเป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่พอมีภารกิจ คนที่ฆ่าก็เป็นคนที่สมควรตาย! นางไม่เคยคิดจะฆ่าใครด้วยความโกรธเช่นนี้มาก่อน! ฮ่องเต้อำมหิตสัญญาว่า “ต่อไปเราจะรักเจ้าแต่เพียงผู้เดียว!” ซินเหยายิ้มเย็นชาและพูดว่า “คนที่ตามจีบข้ามีมากโข เจ้าเป็นฮ่องเต้ก็ต้องต่อแถวเหมือนกัน!” ฮ่องเต้อำมหิตชี้ไปด้านนอก และยิ้มมุมปาก “หรือว่าควรจะสั่งให้เหอจ้าวเทียนฆ่าคนสักครึ่งค่อยพูดกันต่อ?หรือว่าเช่นนั้นเจ้าจะคุยกับข้าดีๆ!” ซินเหยาต้องอดทนไม่ฆ่าเขา! นางต้องอดทน! พอช่วยหลัวเสี่ยวหู่และพักพวกก่อน นางก็จะฆ่าฮ่องเต้บ้ากามคนนี้ไปซะ! นางจะแทงเขาให้ตาย! แทงจนไส้ไหลไม่มีชิ้นดี! แน่นอน ก่อนฆ่าเขาก็ต้องตัดของลับของเขาก่อน! ไม่มีของนั้น ดูว่าเขาจะจัดการเล่นผู้หญิงยังไง? ทั้งสองไม่ยอมกัน มองตากันอยู่อย่างนั้น! ไม่มีใครยอมใครเลย! ซินเหยาอดทนไว้ ฮ่องเต้อำมหิตก็ควบคุมทุกคนเอาไว้…… บรรยากาศเต็มไปด้วยความอึดอัด…… “ฟิ้ว……” ทันใดนั้นก็มีอะไรยิงมาทางซินเหยา! เร็ว! และยังแม่นด้วย! มาจากคนที่ซินเหยาคิดไม่ถึงเลยว่า————จะเป็นโกอานคนนั้น เขายิงมาทางนาง…… ซินเหยาหลบแทบไม่ทัน นางตกใจ กำลังเตรียมใช้กำลังภายในปกป้องร่างกายเอาไว้!แต่นางกลับไม่แน่ใจว่าจะปกป้องได้มากเท่าไหร่! ตอนที่ยิงมา…… เขาชายตรงหน้าที่หน้าตาเย็นชากลับพุ่งเข้ามาบังตรงหน้านางเอาไว้ก่อน! “จึก!” เสียงแหลมดัง ของสั่งนั้นยิงเข้าตัวของเขา! ซินเหยาใช้กำลังภายในฆ่าโกอานเสีย! และตอนนี้ ฮ่องเต้อำมหิตก็ล้มลงไปแล้ว “โกอาน……เป็นวิชากงฟูกวยซี!ของสิ่งนั้น……มีพิษ!” พูดจบ เขาก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย! “นี่!ตื่นสิๆ!” ซินเหยาเห็นหน้าเขาเริ่มขาวซีด ปากเริ่มม่วง ก็รู้ทันทีว่าของนั้นมียาพิษ! นางรีบกดปิดจุดไหลเวียนเลือดของเขา ไม่ให้เลือดที่มีพิษไปโดนเลือดที่ดี ถ่วงเวลาของยาพิษเอาไว้! “นี่!ตื่นสิๆ!”ซินเหยาเรียก ฮ่องเต้อำมหิตลืมตาขึ้นมา พูดว่า “เจ้าไม่เป็นไรนะ?” ซินเหยาพูดต่อว่า “เจ้าตื่นมาสิ่งแรกที่ถามข้าคือข้าไม่เป็นงั้นเหรอ?ข้าเป็นศัตรูของเจ้า ทำไมเจ้าต้องมีช่วยข้าด้วย?ทำไมต้องมาเป็นห่วงข้าด้วย?” ฮ่องเตอำมหิตเหมือนไม่ได้ยินที่ซินเหยาพูดอีก เห็นซินเหยาไม่เป็นไร ใบหน้าเย็นชานั้นก็ยิ้มออกมา “ไม่เป็นไรก็ดี” จากนั้น เขาก็สลบไปเลย ซินเหยาในใจก็ตกใจมาก! ครั้งนี้ฮ่องเต้บ้ากามกินยามาผิดขวดเหรอ? ทำไมต้องใช้ชีวิตตัวเองมาช่วยข้า? สถานการณ์ยุ่งวุ่นวายไปหมด ซินเหยาไม่มีใจมาคิดมาก เปิดตาฮ่องเต้อำมหิตดู นัยน์ตาเริ่มกระจาย…… นี่เป็นพิษที่มีอาการบ่งบอกล่วงหน้า! ไม่ได้การ! ถ้าไม่รีบช่วย เขาต้องตายแน่! ซินเหยาเห็นมีโต๊ะด้านข้าง ไปลากมา ซินเหยาใช้ถั่วในมือเป็นอาวุธ จากนั้นก็ปล่อยออกไป! ทหารพวกนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้นางด้วยซ้ำ? ได้ยินแค่เสียงร้องอย่างเจ็บปวด ทหารพวกนั้นรวมไปด้วยเหอจ้าวเทียนต่างล้มลไปหมด! “ส้งชิง!”ซินเหยาเรียกเสียงดัง พอได้ยิน ส้งชิงที่หลบอยู่ข้างกำแพงก็ออกมา เห็นบนพื้นมีแต่ศพ สีหน้าก็ขาวซีดทันที “อาจารย์!ทำไมท่านฆ่าคนเยอะเช่นนี้ล่ะ?” ซินเหยาพูดว่า “พวกเขายังไม่ตาย!แค่โดนข้าวางยา!ผ่านไปชั่วโมงเดี๋ยวก็ตื่นมาเอง!เจ้ารีบหน่อย ไปปล่อยพวกหลัวเสี่ยวหู่พวกเขาออกมา!ข้ายังมธุระต้องทำ!” พูดจบ นางก็พุ่งไปที่ห้องโถง จับฮ่องเต้อำมหิตบินขึ้นไปบนหลัลคาทันที! หัวใจเต็นต่ำลง40 ซินเหยามองดูฮ่องเต้อำมหิตที่นอนอยู่บนเตียงเล็บและปากเริ่มดำ ถ้าไม่รีบถินพิษ เขาจะต้องตายแน่! ถ้าหัวใจเต้นต่ำลง เขาจะตายทันที! คนปกติหัวใจเต้นอยู่ที่70120 ถ้าต่ำกว่า40 หัวใจจะหยุดเต้นทันที! ซินเหยาฉีกเสื้อเขาออก อกด้านซ้านมีแผลเล็กที่เป็นแผลของเข็ม รอบข้างเริ่มมีสีดำ…… อาวุธลับนั้นหายไปไหนแล้ว ดูแล้วน่าจะเข้าไปอยู่ในเลือดแล้ว…… ก็ว่าทำไมพิษถึงจะกระจายตัวเร็วเช่นนี้!เพราะอาวุธลับนั้นเข้าใกล้หัวใจมาก