บทที่ 261 เพราะมีคุณอยู่

บทที่ 261 เพราะมีคุณอยู่ "จะรังแกศิลปินของบริษัทเรา ต้องชั่งน้ำหนักความสามารถตัวเองก่อน ถ้าเค.เอฟออกหน้าหุ้นของโสทรจะดิ่งลงเหวภายในคืนเดียว" หากพวกเขาล้ำเส้นอีกครั้งนั่นก็คือจุดจบ Rick หันและเดินไปยืนอยู่ข้างหน้าจาริณี พูดกับเธออย่างจริงจังว่า "ขอโทษที่ผมมาช้า" รับแล้วพาเธอออกจากนักข่าว รอจนขึ้นรถมินิแวน Rick ถามผู้จัดการและผู้ช่วยอย่างละเอียดเกี่ยวกับสถานการณ์ในเวลานั้น หลังจากกลับไปที่รถเขาส่งผ้าห่มบาง ๆ ให้จาริณี "ผมจะส่งคนไปจัดการกับข่าวลือพวกนั้น คุณเดือดร้อนพอแล้ว" "ฉันไม่คิดว่าคนในกองถ่ายจะสมรู้ร่วมคิดกับโสทร ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่ลุกขึ้นมาพูดความจริง" ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาไม่ใส่ใจเค.เอฟสักนิด บลูไลท์ให้ผลประโยชน์อะไรพวกเขากันแน่ Rick นั่งประจำที่นั่งคนขับ “ผมจะหาต้นสายปลายเหตุอย่างละเอียด คุณพักนอนให้มาก ไม่ต้องสนใจคนพวกนี้” "ฉันได้ยินมาว่าโสทรมีเบื้องหลังไม่สะอาด คุณออกหน้าแทนฉันวันนี้จะไม่เป็นไรใช่ไหม? หากพวกเขาเล่นงานคุณ......" “ในวงการบันเทิงจะมีสักกี่คนที่ทำธุรกิจอย่างหมดจด นอกจากทักษะการแสดงและความแข็งแกร่งยังต้องมีเบื้องหลัง พวกนี้ท่านประธานจะจัดการให้ คุณพักผ่อนให้เต็มที่ ผมจะช่วยจัดการเรื่องอื่นเอง" จาริณีพยักหน้า "เรื่องรูปของจิดาภา เกิดอะไรขึ้นเหรอ?" "กำลังจัดการอยู่ คืนนี้คุณจะพักที่ไหน?" "ฉันเหรอ? ที่บ้านอยู่แล้วสิ"จาริณีไม่พูดอะไรต่อ แต่เมื่อเห็น Rick ขมวดคิ้วเล็กน้อยก็คิดได้ว่าบ้านของเธออาจไม่ปลอดภัย ถ้าคนของโสทรเล่นไม่ซื่อขึ้นมา...... "งั้นไปส่งฉันที่บ้านผู้จัดการแล้วกัน"จาริณีพูดว่าวันนี้ Rick ออกหน้าแทนเธอ คนของโสทรอาจแก้แค้น "คุณไปอยู่กับผู้จัดการก็ไม่ช่วยอะไร ไปบ้านผมแล้วกัน ยังไงก็แค่วันเดียว" "อะไรคือแค่วันเดียว?" "ไม่มีอะไร"Rick ไม่หมุนพวงมาลัยและขับรถไปที่บ้านของเขา "ที่บ้านมีลูกชายผมแค่คนเดียว เขาเป็นเด็กดีมาก คุณไม่ต้องกังวลว่าเขาจะกวนการพักผ่อนของคุณ" จาริณีก้มหัวลงและไม่พูดอะไรอีก จู่ ๆ วันนี้เธอก็เพิ่งรู้ว่า Rick ช่วยเธอทั้งต่อหน้าและลับหลังมาหลายครั้งแล้ว บางครั้งปลอบเธอด้วยคำพูด บางครั้งปกป้องเธอด้วยการกระทำ จาริณีเดินตาม Rick เข้าไปในบ้านด้วยจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว บ้านเรียบร้อย มีพี่เลี้ยงอยู่เป็นเพื่อนตรันลูกชายของเขาเล่นต่อบล็อคไม้ "มา เรียกป้าณี" Rick อุ้มลูกชายหันหน้าหาจาริณี ตรันเอียงคือแล้วพูดด้วยน้ำเสียงของเด็ก "ผมว่าเรียกพี่ดีกว่า!" เด็กน้อยทำให้จาริณีหัวเราะ "ใช่ เรียกว่าพี่" Rick วางลูกชายลง เขาไม่ใส่ใจเรื่องชื่อเรียก หมุนตัวพาจาริณีไปอีกห้อง "ห้องพักแขกอยู่ข้างใน มีเสื้อกีฬาสำรองให้คุณใส่ได้ ของใหม่ทั้งหมด คุณพักชั่วคราวหนึ่งคืน ผมจะกลับไปที่บริษัทก่อน " "ไปสะสางเรื่องของโสทรเหรอ?" "อืม ทำนองนั้น" จาริณีมองเขาเดินจากไป มองสภาพแวดล้อมเบื้องหน้าที่กึ่งแปลกกึ่งคุ้นเคย ราวกับว่าตอนที่เธอมาดูแล Rick ที่นี่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ในเวลานั้นเธอไม่ได้ตระหนักถึงความรู้สึกของตนเองต่อ Rick และไม่รู้ว่าเขามีลูกชายแล้ว ระยะห่างระหว่างพวกเขานั้นกว้างกว่าที่คิด จาริณีคิดแล้วยิ่งอยากกลับ แต่ยังไม่ทันที่เธอจะเปลี่ยนรองเท้า ร่างเล็ก ๆ เดินมาอยู่ด้านหลังเธอ "พี่ จะไปแล้วเหรอ? ไม่ไปได้ไหม?" เด็กชายตัวเล็กกะพริบตาด้วยความเศร้าสร้อย ดึงแขนเสื้อจาริณี "คุณป้าจะเลิกงานแล้ว ผมไม่อยากอยู่คนเดียว......" จาริณีนิ่งงัน แววตาใสของเด็กคนนี้ทำให้เธอหวั่นไหว พี่เลี้ยงที่อยู่ข้าง ๆ อธิบายว่า "ปกติคุณ Rick จะยุ่งมาก ที่บ้านมักจะมีแค่ตรันอยู่คนเดียว ดังนั้นเขาจึงอ่อนไหวต่อเรื่องนี้มาก" ทันใดนั้นจาริณีก็รู้สึกว่าเด็กคนนี้มีน่าสงสาร "รบกวนคุณช่วยเตรียมอาหารเย็นให้พวกเราก็จะก่อนจะกลับบ้านหน่อย คืนนี้ฉันจะอยู่นี่" …… ตามเวลาเที่ยวบิน จิรภาสและจิดาภารอขึ้นเครื่องพร้อมกันที่ห้องรับรองพิเศษแล้ว "ท่านประธาน Rick กลับมาที่บริษัทแล้ว"ตฤณกล่าว จิรภาสส่งเสียงอืม ส่งเนื้อหาบนแท็บเล็ตให้ Rick "ให้เขาแถลงข่าวนี้เร็วที่สุด" จิดาภาอยู่ข้างเขาและแน่นอนว่าเธอสามารถเห็นเนื้อหาของอีเมลได้ เธอถามด้วยความสงสัย "คุณมีข้อมูลลับของโสทรได้ยังไง?" "มีคนรู้จักช่วย...... "จิรภาสอธิบาย "มีลูกพี่ลูกน้องทำงานอยู่ที่สถานีตำรวจ พวกเขาจับตาดูโสทรและพวกตลอด เราช่วยเหลือซึ่งกันและกัน" จิดาภาฟังแล้วกล่าว "ดูเหมือนว่าคนในตระกูลปรีดาอัครกุลจะร้ายกาจกันหมด" "แต่คนของสตูดิโอซื่อสัตย์หนีไปแล้ว" "พวกเขาอยากถ่ายรูปฉันกับผู้ชายมากขนาดนั้น น่าจะโผล่มาอีก" “แต่ถ่ายไปถ่ายมาก็มีแต่ฉันที่อยู่กับคุณ” จิรภาสโอบไหล่จิดาภาเบา ๆ และปลอบเธอเสียงเบา "เรื่องเล็กน้อยพวกนี้ผมจัดการเอง คุณถ่ายหนังให้สบายใจ แสดงให้ Henry Kench เห็นถึงศักยภาพสูงสุดของคุณ" "จิรภาส ทำไมคุณถึงเชื่อมั่นในตัวฉันขนาดนี้? ไม่ต้องห่วง ฉันจะทำงานให้หนัก แต่ถ้าคุณลุงเห็นรูปพวกนี้เขาจะเข้าใจฉันผิดไหม?" จิดาภายังคงกังวลมากว่าคนตระกูลปรีดาอัครกุลจะมองเธออย่างไร "เขาแค่ตำหนิผมที่ไม่ปกป้องคุณ" จิรภาสพูดแล้วโอบจิดาภาเข้ามาในอ้อมแขนและเมื่อจิดาภาพิงศีรษะลงกับหน้าอกเขาก็รู้สึกโล่งใจเป็นพิเศษ ชายผู้นี้เป็นที่พึ่งพิงให้เธอได้ทั้งชีวิต "คุณปกป้องฉันเป็นอย่างดี! ต่อให้ต้องไปสุดขอบโลก ตราบใดที่คุณอยู่กับฉัน ฉันจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ"จิดาภากล่าวอย่างหนักแน่น "ตอนนี้สถานะระดับประเทศของคุณมาถึงจุดที่ผมคาดไว้แล้ว จากนี้คุณสามารถใช้เวลากับแฟนคลับได้มากขึ้น หลังจากเหตุการณ์ภาพถ่ายนี้แฟน ๆ เป็นห่วงคุณมาก ดังนั้นเราจะไม่ใช้ช่องทางพิเศษในครั้งนี้ ย้อนกลับไปที่ล็อบบี้จากทางด้านหลังให้แฟน ๆ เห็นว่าตอนนี้คุณเป็นอย่างไร" “อืม ฉันก็คิดหาโอกาสทำเช่นนี้ แฟน ๆ ให้การสนับสนุนฉันจนถึงทุกวันนี้ ฉันจะทำงานให้หนักขึ้นเพื่อพวกเขา”จิดาภารู้สึกว่าจิรภาสและเธอมักมีความคิดตรงกันตลอด "คุณสามี ขอบคุณนะ......" "ตอนนี้เป็นเวลาทำงาน ผมเป็นผู้จัดการของคุณ สามีของคุณจะปรากฏตัวในเวลากลางคืนหลังเลิกงาน" จิดาภาหัวเราะให้กับคำพูดของเขา รอยยิ้มส่งไปถึงดวงตา ครึ่งชั่วโมงต่อมาจิดาภาและจิรภาสก็ปรากฏตัวพร้อมกันที่สนามบินเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการตรวจสอบความปลอดภัย หลังจากที่แฟน ๆ หลายคนจำจิดาภาได้พวกเขาทั้งหมดก็ล้อมเข้ามา ถ่ายภาพ แจกลายเซ็น...... จิรภาสคอยปกป้องจิดาภาเหมือนบอดี้การ์ด มีเขาอยู่แฟน ๆ ก็ไม่กล้าเข้าใกล้จิดาภามากเกินไป จิดาภายิ้มตอบแฟน ๆ ทุกคนและพยายามให้ลายเซ็นแก่ทุกคน "จิดาภา คนที่อยู่ในภาพนั้นคือคุณจริง ๆ เหรอ?" "ผู้ชายคนนั้นคือใคร"