บทที่ 263 หากคุณไม่รังเกียจฉัน

บทที่ 263 หากคุณไม่รังเกียจฉัน หลังจากพูดจบจาริณีก็หันหลังจะเดินออก แต่ Rick ลุกขึ้นนั่งทันที "กว่าคุณจะฝ่าฟันข้ามผ่านอุปสรรคและใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ถ้าคุณกลายเป็นแม่เลี้ยงของลูกคนอื่น สื่อจะเขียนถึงคุณยังไง?" จะเป็นดาราภาพยนตร์ระดับนานาชาติหรือเป็นตัวตลกของวงการบันเทิง? จาริณีเงยหน้าขึ้นถาม "สื่อเขียนถึงฉันกี่ครั้งฉันไม่สนใจสักครั้ง แต่ถ้าคุณกังวลกับอดีตของฉัน......" ใบหน้าของจาริณีมีรอยยิ้มที่ขมขื่น เธอรู้ดีกว่าใครว่าความคิดเห็นสาธารณะสร้างแรงกดดันมากแค่ไหน Rick มองดูท่าทางของเธอ ไม่มีทางหลีกเลี่ยง บางเรื่องควรพูดให้ชัดเจนได้แล้ว ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นดึงจาริณีเข้ามาในห้องแล้วปิดประตู เขาพูดกับจาริณีอย่างจริงจังว่า "ผมมีลูกแล้วก็ต้องเลี้ยงดูเขา" "เลี้ยงลูกตามแบบของคุณไม่ใช่เรื่องยาก"จาริณีไม่คิดว่ามันจะเป็นจุดด้อย Rick หายใจเข้าลึก ๆ เขารู้ว่าจาริณีตัดสินใจแน่วแน่ที่จะก้าวมาแล้ว ถ้าเขาลังเลยังจะนับว่าเป็นลูกผู้ชายอีกหรือ? เขาหยุดแล้วนั่งลงข้าง ๆ จาริณีพูดว่า "ที่จริงตรันเป็นลูกชายของน้องชายผม ผมเคยมีแฟนคนหนึ่งจริงจังถึงขั้นจะแต่งงาน แต่เธอเสียในอุบัติเหตุเครื่องบินเมื่อสองสามปีก่อน" "ตอนที่น้องชายผมยังเด็กมีลูกทั้งที่ยังไม่ได้แต่งงาน จึงไม่ต้องการรับผิดชอบและทอดทิ้งตรัน ผมรับเขาเป็นลูกบุญธรรม แต่ไม่อยากให้เขาถูกคนวิจารณ์ด้วยสายตาตัดสิน เลยให้เขาเรียกผมว่าพ่อ ดูแลเขาเหมือนเป็นลูกชายผมเอง" Rick ใช้วิธีนี้เพื่อปกป้องตรัน "ผมเลี้ยงดูเขามานาน มีความรู้สึกผูกพัน ผมไม่สามารถทอดทิ้งเขาได้อีก ดังนั้น......" จาริณีมองเขาด้วยรอยยิ้ม "ฉันมองคนไม่ผิด คุณเป็นคนดีจริง ๆ และใจดี แต่เมื่อเทียบกับคุณฉัน......" “คุณไม่ได้ทำอะไรผิด เรื่องที่เกิดขึ้นคุณเป็นเหยื่อ ผมไม่เคยรังเกียจคุณเพราะเรื่องเหล่านี้”Rick แสดงออกอย่างจริงจัง "กลับกันผมเป็นห่วงว่าถ้าคุณอยู่กับผมแล้วต้องเผชิญข่าวลือเหล่านั้นจะยิ่งเดือดร้อน" "ฉันไม่กลัวความเดือดร้อน"จาริณีเงยหน้าอย่างมั่นคงแล้วพูด "แม้ว่าฉันจะไม่ฉลาดเท่าจิดาภา แต่ความรู้สึกของฉันไม่มีทางลดลง ฉันรู้ว่าฉันต้องการอะไร" "ตราบใดที่คุณไม่รังเกียจอดีตของฉัน ฉันยินดีที่ใกล้ชิดคุณและเชื่อว่าโลกนี้ยังมีความรักอยู่" Rick ไม่ลังเลอีกต่อไปเขากอดจาริณีไว้ในอ้อมแขน เขาไม่ควรอดทนนานขนาดนี้ จาริณีเป็นคนชัดเจนกว่าใคร ไม่ว่าผ่านอะไรมาก็ยังมีความกล้าที่จะไล่ตามสิ่งที่ตัวเองต้องการ "มาถึงป่านนี้ คุณไม่มีโอกาสให้เสียใจภายหลังแล้ว" "พ่อแม่ของคุณรู้เรื่องตรันไหม? "ผมไม่ได้บอกพวกเขา เมื่อพบว่าผมมีลูกชายพวกเขาก็ไม่เคยมาหาผมอีก" ที่แท้เขาก็อยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ได้แต่อดทนฝ่าฟันต่อไป "หลังจากนี้เรามาเดินไปด้วยกัน" …… จาริณีต้องการบอกจิดาภาเรื่องตัวเองและ Rick โดยเร็วที่สุด แต่ตอนนี้เป็นเวลาดึกที่ฝรั่งเศส เมื่อเธอโทรหาจิรภาสจึงเป็นคนรับสาย "มีอะไร?" "ท่านประธาน?"จาริณีมองดูหมายเลขโทรศัพท์ มั่นใจว่าไม่ได้โทรผิด "จิดาภาล่ะ?" "เธอพักผ่อนแล้ว คุณมีอะไรฝากผมบอกได้"จิรภาสยังสงบนิ่ง เรื่องแบบนี้จะฝากเขาบอกได้ยังไง? คงต้องบอกในคราวถัดไป จาริณีได้แต่วางสายโทรศัพท์ จิรภาสนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นในขณะที่จิดาภากำลังนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ในห้องนอน จิรภาสยังคุยเรื่องบทภาพยนตร์กับเลขานุการของ Henry Kench หลังจากนั้นไม่นาน Rick ก็โทรมารายงานเรื่องเกี่ยวกับสตูดิโอซื่อสัตย์ "ประธาน ผมพบพนักงานทุกคนของสตูดิโอซื่อสัตย์แล้ว พวกเขาทำลายทุกอย่างตอนที่หนีไป แต่เรายังพบภาพถ่ายบางส่วนในถังขยะซึ่งสามารถระบุได้ว่าเป็นรูปกำลังจูบกันของจิดาภา สตูดิโอซื่อสัตย์เป็นคนปล่อยข่าวนี้" "หาคนให้เจอทั้งหมด!"เสียงของจิรภาสเย็นเยียบ เขาหยุดชั่วครู่หนึ่งแล้วพูดอีกว่า "หรือว่าพวกเขาอาจตามเรามา......" "ผมคิดว่าการเปิดเผยครั้งนี้อาจเป็นเหตุบังเอิญ ไม่งั้นควรมีการสำรองข้อมูล"Rick กล่าวอย่างครุ่นคิด "ผมและตฤณจะตรวจสอบพวกเขาที่บริษัทต่อ" "ไม่ว่าพวกเขาจะทำอะไรพวกเขาไม่ต้องรีบลงมือ ลองดูว่ามีกี่คนที่ต้องการมีส่วนร่วมค่อยรวบตัวทีเดียว......นอกจากนี้ ผมอยากรู้ว่าคนเหล่านั้นยังมีอะไรอยู่ในมืออีก" จิรภาสไม่กลัวคนพวกนั้นสร้างข่าวลือ เขารู้ดีกว่าใครว่าคนทั้งสองในภาพเป็นคู่สามีภรรยาที่ถูกกฎหมาย ไม่ว่าสตูดิโอซื่อสัตย์จะใส่ร้ายป้ายสีจิดาภาอย่างไรก็สามารถโต้แย้งได้ทุกเรื่อง ดูเหมือนว่าบางเรื่องจำเป็นต้องเลื่อนขึ้นมาก่อน ไม่รู้ว่าจิดาภาจะตำหนิเขาหรือไม่ หลังจาก Rick รายงานจิรภาสแล้วก็ลุกขึ้นและเดินออกจากห้องหนังสือ เห็นจาริณีเล่นกับตรันในห้องรับแขก ตอนนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขาเปลี่ยนไป จากเพื่อนร่วมงานธรรมดาเป็นแฟน ดังนั้นจาริณีจึงมีเหตุผลที่จะอยู่บ้านของ Rick "ไม่เปลี่ยนเสื้อล่ะ?"ริกยืนพิงประตูแล้วถาม จาริณีต่อบล็อคไม้ไปตอบไปอย่างซื่อ ๆ "ฉันกลัวว่าจะมีนักข่าวอยู่ข้างนอก รอให้ค่ำแล้วค่อยไป" Rick ยิ้มเล็กน้อยเขารู้ว่าจาริณีต้องการใช้เวลากับตรันมากขึ้นอีกหน่อย "ดี วันนี้ผมก็พักผ่อน......" จาริณีเงยหน้าขึ้นมองกะพริบตา สายตาที่สดใสแสดงความผิดหวังเล็กน้อย เธออยากหาสถานที่เพื่อพัฒนาความรู้สึกกับเขา แต่คิดถึงสถานการณ์ปัจจุบันและความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาแล้ว มีเรื่องให้น้อยหน่อยน่าจะดีกว่า เธอไม่อยากแกว่งเท้าหาเสี้ยน Rick จะได้ทำงานสบายขึ้นหน่อย ความกังวลนี้ของเธอหนีไม่พ้นสายตาของ Rick "รอให้พี่เลี้ยงตรันมา คุณค่อยไปหาผมที่ห้องทำงาน" "มีอะไรเหรอ?" "เรื่องคราวนี้เป็นข่าวใหญ่มาก ผู้จัดการของคุณจะต้องรับผิดชอบ! ยังคิดจะทำให้เกิดเรื่องซ้ำอีกเหรอ?" แต่เรื่องของโสทรไม่ได้เกิดจากผู้จัดการของเธอและเธอมีส่วนรับผิดชอบ เธออยากจะเดินทางต่อเร็วขึ้นหน่อย ดูเหมือนจะรีบเกินไป......แล้วเธอทำแบบนี้เพื่อใครล่ะ! จาริณีกัดปากของเธอแล้วพูดด้วยความเสียใจว่า "คุณผู้ดูแล Rick ช่วยเมตตาผู้จัดการฉันหน่อยได้ไหม" "ไม่ได้ เพราะผมไม่ได้เป็นแค่ผู้ดูแลศิลปินของคุณ!" เขายังเป็นแฟนของเธอด้วยดังนั้นจึงยิ่งเป็นห่วงเธอ คำพูดเพียงประโยคเดียวของ Rick ทำให้จาริณีหน้าแดง นี่มันอันตรายเกินไป ในใจเธอเต็มไปให้ด้วยความรู้สึกพิเศษที่แสนหวาน...... โชคดีที่พวกเขาไม่ลังเลอีกต่อไป โชคดีที่เธอกล้าแสดงความรู้สึก!