บทที่ 266 คุณคือของขวัญที่ดีที่สุดจากสวรรค์

บทที่ 266 คุณคือของขวัญที่ดีที่สุดจากสวรรค์ "โกรธคุณเหรอ?"จิดาภาจับมือของจิรภาสไว้แน่น ส่ายศีรษะอย่างมั่นคง "ไม่ ฉันรู้ว่าคุณทำทั้งหมดนี้เพื่อฉัน ทุกเรื่องที่คุณทำเพื่อฉัน ฉันรับรู้ทั้งหมด" "คุณให้ความเคารพฉันมาตลอด เวลาที่เรามองกันและกันก็จริงใจอย่างที่สุด" "ฉันแต่งงานกับคุณ ชีวิตนี้ฉันไม่เคยนึกเสียใจ......" จิรภาสโอบเธอเบา ๆ คำพูดเต็มไปด้วยอารมณ์ "คุณเป็นของขวัญที่ดีที่สุดจากสวรรค์ ผมจะทำให้คุณมีความสุขมากขึ้น จะเปิดเผยหรือไม่จะไม่ส่งผลกระทบต่อความรู้สึกของเรา" "ฉันเชื่อในตัวคุณ เชื่อเสมอ......"จิดาภากอดจิรภาสแน่น "ประกาศเถอะ" พวกเขาอยากรู้ว่าใครเป็นคนรักของเธอขนาดนี้ ก็ให้คนของเธอบอกพวกเขาเอง! …… หลังจากไล่ตามรถของจิรภาสไปจนถึงโรงแรม คนของสตูดิโอซื่อสัตย์ก็กลับไปที่โรงแรม "จิดาภาคนนี้ยิ่งนานยิ่งรุ่ง สามารถไปเป็นแขกที่บ้านของผู้กำกับ Bieber และเล่นกับลูกสาวของเขาอีก" ตนุภัทรดูรูปเหล่านั้น อารมณ์เสียเล็กน้อย ถ่ายมาทั้งวันได้แค่รูปพวกนี้เท่านั้น! "พวกคุณแน่ใจหรือว่าเธอเป็นลูกสาวของ Bieber? อาจเป็นลูกสาวนอกสมรสของจิดาภา!" "แต่ว่า......"จิรภาสเป็นคนพาจิดาภาไป น่าจะไปพบ Bieber เรื่องงาน"คนของเขาพูด "ถ้าเราประกาศว่าจิดาภามีลูกสาวนอกสมรสอยู่ที่ต่างประเทศและเปิดเผยภาพถ่ายเหล่านี้ คุณคิดว่าอัตราการคลิกเข้าไปดูจะเป็นอย่างไร? ชาวเน็ตแค่ต้องการเห็นข่าวดัง ใครจะสนว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเท็จล่ะ?" "มันผิดศีลธรรมเกินไปไหม?" "ตอนนี้พวกเราตกลงมาอยู่จุดนี้ ไม่ใช่เพราะคนของเค.เอฟทำเหรอ? ถ้าไม่อยากทำก็ไป ลองดูว่ากลับประเทศไปแล้ววงการนักข่าวยังมีที่ให้คุณยืนอยู่หรือเปล่า!"ตนุภัทรตบโต๊ะแล้วพูด "รวมข้อมูลทั้งหมดแล้วเขียนร่างแรกให้ผม ตราบใดที่จิดาภายังคงอยู่ในสายตาของเราก็ไม่ต้องกลัวว่าจะหาเบาะแสไม่ได้!" "แต่ว่า บรรณาธิการ......จิรภาสอยู่กับเธอตลอด จิดาภายังจะออกไปหาผู้ชายออกเดทอีกเหรอ?" "บางทีจิรภาสอาจจะรู้อยู่แล้วแต่ปิดบังเธอไว้!" "งั้นเหรอ......"พวกเขามองหน้ากัน ไม่สามารถต้านทานแรงกดดันของตนุภัทร ได้แต่ตามถ่ายจิดาภาต่อไป ตนุภัทรรู้ว่ายังมีจิรภาสคอยดูแลจิดาภา พวกเขาอาจจะไม่ได้อะไรแต่เขาก็ถูกดดันมาถึงขนาดนี้จึงได้แต่กัดฟันถ่ายต่อไป อาจจะโชคดีก็ได้ใครจะไปรู้! หากทุกสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่ภายใต้การควบคุมของจิรภาสทั้งหมด ไม่ว่าจะประกาศอะไรก็อยู่ภายใต้การควบคุมของเค.เอฟ …… ในตอนกลางคืน จิดาภากำลังดูบทอยู่บนโซฟา จู่ ๆ จิรภาสก็เดินไปหา "ช่วยผมหน่อย......" จิดาภาร้องอือ จากนั้นจิรภาสส่งกุญแจรถให้เธอ "ตอนแรกวางแผนจะพาคุณไปพบนักออกแบบท่านหนึ่งในครั้งต่อไป เพื่อวัดตัวสั่งทำชุดเครื่องประดับให้คุณ แต่ตารางของเขาเปลี่ยนเลยต้องไปพบเขาคืนนี้ " “อีกสักครู่ผมต้องประชุมกับ Rick ให้คุณขับรถไปหาเขาเอง” จิดาภาเหล่ตามองเขาและเข้าใจความตั้งใจของเขาทันที "ฉันไม่จำเป็นต้องสั่งทำเครื่องประดับจริง ๆ ใช่ไหม?"จิดาภากะพริบตา "คุณต้องการให้คนของสตูดิโอซื่อสัตย์มีเนื้อหาข่าวใช่ไหม?" ด้วยสไตล์ที่แสนจะธรรมดาของเธอ ทั้งยังไม่ชอบเครื่องประดับที่มีราคาแพง โดยเฉพาะอย่างยิ่งออกไปพบนักออกแบบตอนกลางคืน มันไม่ใช่นิสัยของเธอ "สถานะในวงการบันเทิงของคุณเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ของบางอย่างก็จำเป็น นอกจากนี้ผมเป็นผู้จัดการของคุณ เรื่องพวกนี้คุณต้องให้ความร่วมมือกับผม......พวกนี้อยู่ในกำหนดการตั้งแต่แรกแล้ว" จิรภาสหมุนแล็ปท็อปและแน่นอน...... จิดาภาพยักหน้า "โอเค ฉันขอเตรียมตัวหน่อย" ในฐานะบุคคลสาธารณะที่มักจะเข้าร่วมงานสาธารณะบ่อยครั้ง การแต่งกายตามปกติของเธอนั้นเรียบง่ายเกินไป บางทีอาจไม่ใช่เรื่องเลวร้ายที่จะเปลี่ยนแปลง "ระวังความปลอดภัย ถ้ามีอะไรโทรหาผมทันที ผมจะตามคุณไปหลังจากนี้ครึ่งชั่วโมงเพื่อไปรับคุณที่นั่น" จิดาภาพยักหน้า หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ออกจากโรงแรม เพื่อดึงดูดความสนใจของคนสตูดิโอซื่อสัตย์เธอสวมเสื้อกันลมและแว่นกันแดด จะทำแล้วก็ต้องทำให้เหมือนจริง …… คนของสตูดิโอซื่อสัตย์รออยู่ด้านนอกอย่างใกล้จะหมดความอดทน ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาต้องรออีกนานแค่ไหน โดยเฉพาะทางนี้เมื่อค่ำลงอากาศก็จะหนาวเย็นเป็นพิเศษ "ฉันจะกลับแล้ว ทำยังไงก็ถ่ายรูปผู้หญิงสั่ว ๆ นี้ออกไปข้างนอกคนเดียวไม่ได้!" มีคนบ่นปนก่นด่า อีกคนหัวเราะเยือกเย็นแล้วพูด "ผู้หญิงขายตัวร้ายกาจจะตาย จับไม่ได้ง่าย ๆ หรอก แต่ถ้าเราถ่ายอะไรได้ก็จะได้ลงข่าว!" "เฮ้ย! พวกนายดูนั่น......" พวกเขากำลังคุยกันอยู่จิดาภาก็เดินไปที่ลานจอดรถคนเดียวและดูระแวดระวังมาก แน่ใจว่าไม่มีใครแล้วถึงขับรถออกไป คนในสตูดิโอซื่อสัตย์รีบขึ้นรถและขับตามรถของจิดาภา "ไม่ใช่ว่าเธอกำลังล่อพวกเรานะ? ซื้อของเยอะขนาดนี้ทำไม! วนมาจนร้านที่สามแล้ว" "โคตรเปลืองเมโมรี่!" "ตามไปดูต่อ" จิดาภาจงใจป่วนพวกเขา เมื่อใกล้ได้เวลาก็ขับรถไปยังสถานที่ที่ตกลงกันไว้ จิดาภาจอดรถในบริเวณที่ว่างที่สุดของลานจอดเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะถ่ายรูปได้ หลังจากลงรถก็ไม่รีบขึ้นไปชั้นบน ประมาณสิบนาทีต่อมาชายสวมหมวกแก๊ปก็มารับเธอแล้วทั้งสองก็เดินเข้าสู่ลิฟต์ คนสตูดิโอซื่อสัตย์ถ่ายภาพไว้ทั้งหมด! ยิ่งถ่ายก็ยิ่งตื่นเต้น "บรรณาธิการพูดถูก ผู้หญิงคนนี้คือโสเภณีชัด ๆ!" "เฮ้อ ช่างน่าละอาย......เที่ยวตกผู้ชายไปทุกที่" "รีบไปเถอะ กลับไปรายงาน!" พวกเขาส่งรูปถ่ายให้ตนุภัทรสอง-สามใบ "บรรณาธิการ พวกเราถ่ายได้แล้ว! คุยเรื่องโบนัสดีกว่า......" ตนุภัทรกำหมัด ในที่สุดก็ได้ผล! จิดาภา เธอเสร็จแน่ "วางใจได้ เตรียมให้พวกคุณไว้อย่างดีแน่นอน พวกคุณรอให้จิดาภาออกมาแล้วถ่ายเพิ่มสองสามภาพก็ปิดงานได้ อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น ตอนนี้เนื้อหาพอแล้ว" ตนุภัทรคิดในใจว่าต้องใช้ประโยชน์จากภาพถ่ายเหล่านี้เพื่อสร้างชื่อเสียง "ไม่มีปัญหา!" พวกเขาตื่นเต้นมากเพราะถ่ายรูปจิดาภาได้จนไม่ได้สังเกตว่าจิรภาสขับรถเก๋งที่ไม่สะดุดตามาจอดในที่มืดอีกด้านหนึ่งของลานจอดรถ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความทิ่มแทงและเยียบเย็น เขาไม่เห็นค่าตัวละครเล็ก ๆ เหล่านี้ ถ้าไม่เพราะต้องการจัดการพวกเขาทั้งหมดในคราวเดียวเขาจะไม่สนใจคิดมาก เขาขับตามมาทั้งเส้นทางและกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของจิดาภา เขารอจนกระทั่งจิดาภาโทรเข้ามา "เสร็จแล้วเหรอ?" "อืม......ฝั่งคุณล่ะ?" "ผมรอคุณอยู่ที่ลานจอดรถ ลงมาสิ"จิรภาสกล่าว จิดาภาพยักหน้า เธอขึ้นมาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง "คุณตามฉันมาตลอดหรือเปล่า?" "อืม ยังมีผู้คนจากสตูดิโอซื่อสัตย์ ดูเหมือนพวกเขากำลังเตรียมตัวสำหรับงานฉลอง"