บทที่ 95
บทที่ 95
ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา โทรศัพท์มือถือก็ส่งเสียงบี๊บ เป็นข้อความจากเฉิงรุ่ย
เฉิงรุ่ย: มาที่ออฟฟิศของผมหน่อยสิ
เซี่ยหลิงหลิง: ? มีอะไร?
เฉิงรุ่ย: กินข้าว
เซี่ยหลิงหลิง: ?
เธอเข้ามาในห้องทำงานของเฉิงรุ่ยด้วยความงุนงงพลางคิดว่าเฉิงรุ่ยคงยังไม่อิ่ม เซี่ยหลิงหลิงรู้สึกเสียใจที่