บทที่ 211 จบกัน
บทที่ 211 จบกัน
ฉู่เฉินซีมองไปยังผู้หญิงที่ร้องไห้อยู่ข้างๆ เธอราวกับได้รับความไม่เป็นธรรมอย่างไม่รู้จบ ร้องไห้จนทำให้คนอื่นเป็นห่วง แต่การปฏิเสธของเธอทิ่มแทงทะลุกระดูกเขาราวกับดาบแหลม
ฉู่เฉินซีไม่ขยับไปไหน เพียงจ้องมองเธออย่างเงียบๆ“บอกเหตุผลฉันมาหน่อยสิ”
“ฉันรักครอบครัวของฉัน”