已经是第一章了
บทที่ 612 กลัว
บทที่ 612 กลัว
“เจ้าสิ้นหวังแล้ว” กุ่ยเม่ยกลอกตาขึ้น
“ที่ข้าพูดนี่แหละคือความจริง เจ้าคงลืมไปแล้วสินะว่าเขาเคยเป็นอย่างไร” กู้อ้าวเวยยังคงจำได้ ตั้งแต่ตอนที่ตัวเองแต่งงานใหม่ๆในคืนนั้นสิ่งที่เห็นทั้งหมด และได้ยินคนพูดลือกัน
กุ่ยเม่ยไม่ได้โต้ตอบใดๆ
“แต่ว่าครานี้ตรงชายแดนย
已经是最新一章了
加载中
