บทที่272 แฟนคลับที่อยู่เคียงข้าง

บทที่272 แฟนคลับที่อยู่เคียงข้าง “เพราะว่าบอสจิรภาสมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของจิดาภาเรา พวกเขาก็เลยอิจฉากันแบบนี้อย่างนั้นหรือ?” “ฉันอยากจะออกไปเป็นพยานให้เธอเหลือเกิน คำพูดของแอนตี้แฟนพวกนั้นช่างพูดจาไม่ดีกันเอาเสียมากๆ ฉันเห็นแบบนั้นแล้วรู้สึกแย่จริงๆ” “อา...รู้สึกไม่สบายใจจริงๆ ฉันแทบจะร้องไห้อยู่แล้ว” จิดาภาเห็นทุกคนสนับสนุนเธอเช่นนี้ เชื่อในตัวเธอเช่นนี้ จึงรีบใช้บัญชีผู้ใช้ของพี่นัฎส่งไอคอนกอดให้กับพวกเขา หลังจากนั้นจึงบอกกับพวกเขาว่า “อย่ากังวลไปเลยนะคะทุกคน ทุกอย่างจะดีขึ้นอย่างแน่นอน” แฟนคลับของจิดาภานั้นมีความเป็นหนึ่งเดียวกันมาโดยตลอด ทุกคนมักจะคอยปลอบใจซึ่งกันและกัน ในตอนแรกที่เห็นประโยคนี้นั้น ทุกคนยังไม่ทันได้สังเกต แต่หลังจากนั้นจึงมีคนมีปฏิกิริยาตอบกลับมา “เดี๋ยวนะ ข้อความเมื่อซักครู่นี้ใช่ผู้ช่วยของจิดาภาหรือเปล่า?” “อา พี่นัฎ จิดาภาเป็นอย่างไรบ้างคะ?” “เธอรู้สึกไม่สบายใจมากๆเลยใช่ไหมคะ?” จิดาภามองที่หน้าจอ แล้วตั้งใจพิมพ์ตัวอักษรตอบกลับไป “ฉันสบายดีค่ะ ทุกคนวางใจได้” คำตอบของเธอนั้นทำให้บรรดาแฟนคลับต่างก็พากันปรึกษาหารือกันขึ้นมาทันที ราวกับเพียงแค่ช่วงเวลาเดียวเท่านั้น ประโยคเมื่อครู่นี้ก็ถูกบรรดาแฟนคลับของเธอส่งข้อความเข้ามามากเสียจนอ่านไม่ทันเสียแล้ว “ฉันไม่ได้อ่านผิดไปใช่ไหม เธอบอกว่า ฉันสบายดี?” “พี่นัฎ ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? พี่เป็นห่วงจิดาภามากเกินไปหรือเปล่าคะ? เลยเริ่มพิมพ์ผิดพิมพ์ถูกแล้ว?” จิดาภาอ่านการคาดเดากันไปต่างๆนานาของทุกคนถึงกับทำให้เธอต้องหัวเราะออกมาแล้วพิมพ์ตอบกลับไปอีก “ขอบคุณทุกคนนะคะที่สนับสนุนและเชื่อในตัวฉันมาตลอด ฉันสามารถรับผิดชอบในคำพูดของตัวเองและบอกกับทุกคนได้ว่าฉันกับคุณธวัชเราไม่ได้คุ้นเคยสนิทสนมกันเลยแม้แต่นิดเดียว ทางบริษัทก็กำลังรีบเร่งจัดการเรื่องนี้อยู่ หากมีคนที่สร้างข่าวลือพวกนี้ต่อล่ะก็ สามารถทำลายพวกเขาได้เลยค่ะ!” “!” “……..” “จิดาภา เป็นคุณหรือ?” จิดาภาตอบ อืม กลับไป เพียงแค่คำเดียว แล้วตามด้วยรูปถ่ายเซลฟี่ตัวเองรูปหนึ่ง เมื่อมีประโยคนี้ตอบกลับมาแล้ว บรรดาแฟนคลับต่างก็พากันดีใจกันเป็นอย่างมาก คนที่ไม่ได้ออนไลน์กันนั้นเมื่อเห็นว่าจิดาภามาร่วมพูดคุยกับแฟนคลับอยู่นั้นจึงพากันบอกต่อ และไม่นานจำนวนคนในกลุ่มแฟนคลับนี้ก็เพิ่มมากขึ้นจนเว็บแทบระเบิด จิดาภาเปลี่ยนชื่อนามบัตรกลุ่ม “จะไม่ออมมือให้ใครที่มาทำร้ายฉันอย่างแน่นอน” นี่คือทัศนคติของจิดาภา เธอต้องการให้แฟนคลับที่ชื่นชอบเธอได้รู้ว่า เธอไม่กลัวว่าจะมีคนคิดทำร้ายเธออยู่เบื้องหลัง เพราะเธอไม่เคยจะตอบโต้กลับอยู่แล้ว เมื่อได้เห็นคำพูดของจิดาภาเช่นนั้น บรรดาแฟนคลับก็ล้วนมีความมั่นใจมากขึ้น เนื่องจากว่าแฟนคลับที่ชื่นชอบจิดาภานั้นต่างก็ชัดเจนในการปฏิบัติตัวของจิดาภาดี เธอบอกว่ามีก็คือมี บอกว่าไม่มี ก็จะต้องไม่มีอย่างแน่นอน อีกทั้งเรื่องนี้เองก็พูดยากมาตั้งแต่แรกแล้ว จิรภาสที่เป็นผู้จัดการส่วนตัวของจิดาภา ก็อยู่กับจิดาภาตลอดเวลา เธอมีความรัก จิรภาสจะไม่รู้เรื่องเลยหรือ? หรืออีกอย่าง หากจิดาภาจะตาถึง ก็คงจะไม่ปล่อยจิรภาสไป แล้วหันไปคบกับผู้ชายตัวขาวซีดเป็นไก่แบบนั้น หลังจากที่แฟนคลับได้ร่วมพูดคุยกับจิดาภาแล้วนั้น ต่างพากันมีชีวิตชีวาขึ้นมา และรวมกันเป็นหนึ่งเดียวอย่างหนาแน่นยิ่งขึ้น ในใจของพวกเขา จิดาภาไม่ได้เป็นดารานักแสดงที่อยู่สุดขอบฟ้าไกลแสนไกล แต่เธอเป็นยิ่งไปกว่าไอดอลของพวกเขาที่สามารถปรากฏตัวออกมาอยู่ข้างๆพวกเขาได้ทุกเวลา สามารถใกล้ชิดกับบุคคลที่ตัวเองรู้สึกเลื่อมใสเช่นนี้ สำหรับแฟนคลับแล้วนี่เป็นคำตอบที่อบอุ่นที่สุดแล้ว ถึงแม้ว่าจิดาภาจะดูเย็นชา แต่ในใจของเธอนั้นร้อนระอุเป็นอย่างมาก หากเป็นเมื่อก่อนเธอได้มาแลกเปลี่ยนอะไรแบบนี้กับแฟนคลับไม่บ่อยนัก นั่นเป็นเพราะว่าเธอจำเป็นจะต้องพยายามทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น ถึงจะทำให้แฟนคลับสามารถได้เห็นผลงานของเธอมากขึ้น ส่วนตอนนี้ เธอมีจุดยืนและความสามารถที่เพียงพอแล้ว เธอจะต้องปกป้องแฟนคลับของเธอ บอกกับพวกเขาให้รู้ว่า เธอจะรักษาและทะนุถนอมการสนับสนุนจากพวกเขาไว้มากเพียงใด กลางดึก จิรภาสขับรถกลับบ้านมา เมื่อเห็นว่าไฟในห้องหนังสือยังเปิดอยู่นั้น เห็นจิดาภาที่นั่งดูโพสต์ข้อความแฟนคลับของเธออยู่ตรงเก้าอี้ มุมปากของเธอมีรอยยิ้มปรากฏออกมา จิรภาสเดินเข้าไปหา แล้วโอบไหล่เธอเอาไว้ “ได้เห็นรอยยิ้มแสนอ่อนโยนของคุณในตอนนี้ ดีจริงๆเลยครับ...” จิดาภาพิงไปยังอ้อมกอดของเขา แล้วหันกลับมาถาม “เมื่อก่อนฉันไม่ได้เป็นแบบนี้หรอกหรือคะ?” จิรภาสหยุดไปซักพักหนึ่ง "ไม่ใช่ครับ....เพียงแต่ก่อนหน้านี้คุณจะคอยป้องกันตัวเอง คอยระวังตัวเองไว้ตลอดเวลา แม้ว่าจะอยู่กับผมคุณก็มักจะฝืนตัวเอง เพราะคุณมีเป้าหมายที่ชัดเจน แต่ตอนนี้ คุณรู้แล้วว่าทางเลือกบางอย่างจะต้องใช้หัวใจของคุณถึงจะทำได้" "เพียงแค่คุณได้ออกไปสัมผัสกับโลกใบนี้ เชื่อใจคนรอบๆข้าง คุณก็จะสามารถได้รับความสุขนั้น" "จิดาภาในตอนนี้ กำลังพยายามที่จะอยู่ร่วมกับโลกใบนี้ เธอจริงจังมากขึ้น" จิดาภาที่ได้ยินคำพูดของจิรภาสเช่นนั้นแล้วถึงกับอึ้งไป เธอเพิ่งจะรู้ตัว ว่าช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ ตัวเธอนั้นเปลี่ยนไปมากถึงเพียงนี้....อีกทั้งสิ่งเหล่านี้ ล้วนแต่มีที่มาที่ไปมาจากผู้ชายตรงหน้าเธอคนนี้ทั้งสิ้น "เป็นเพราะคุณ ฉันถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ คุณจิรภาสคะ ความอบอุ่นและความรักของคุณเปลี่ยนแปลงฉัน ทำให้ฉันยอมที่จะเชื่อโลกใบนี้มากขึ้น เป็นเพราะคุณที่ทำให้ฉันมีความสุขในแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน"แววตาของเธอนั้นสั่นไหวคลอไปด้วยน้ำตา เธอรู้สึกว่าตัวเองมีความสุขมากเหลือเกิน จิรภาสยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้เธอ แล้วดึงเธอเข้ามาโอบกอดไว้อย่างเบามือ "อย่าร้องไห้สิครับ มีผมอยู่ด้วยข้างๆแบบนี้ทั้งคน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น...." "คนที่ใส่ร้ายคุณ จะต้องถูกผมจัดการทั้งหมดอยู่แล้ว" "ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมอยู่ตรงนี้กับคุณ" หัวใจของจิดาภาอบอุ่นเป็นอย่างมาก เธอพยักหน้ารับ "ค่ะ ฉันไม่กลัวแล้ว!" เธอไม่จำเป็นต้องกลัวเลย! “ผมจะทำให้คนของช่องบลูไลท์เล่นละครให้คุณดู ให้คุณได้กู้หน้ากลับคืนมา” จิรภาสเปลี่ยนเสื้อคลุม แล้วเดินเข้าไปยังห้องครัว ละครอะไรกัน? ในใจจิดาภารู้ดี ว่าที่จิรภาสทำเช่นนี้ไม่เพียงแค่เป็นการลงโทษช่องบลูไลท์..... เธอไม่คาดคิดว่าผู้ชายคนนี้เพื่อเธอแล้ว เขาจะเอารูปคู่ของเธอกับเขาโพสต์ขึ้นไว้ในรายการยอดนิยมเช่นนั้น หลังจากอาหารมื้อค่ำ จิดาภาและจิรภาสได้ไปเดินเล่นด้านล่างด้วยกัน พอดีกับโทรศัพท์ของจาริณีโทรเข้ามา “ธวัชนั่นคิดจะทำอะไรกันแน่? ที่บ้านมีเงินมากนักใช่ไหม เลยทำอะไรที่มันเกินไปแบบนี้! หรือว่าเมื่อก่อนเขาเคยถูกคุณจิรภาสกลั่นแกล้ง ก็เลยมาแก้แค้นที่คุณอย่างนั้นหรือคะ?” จิดาภาถือโทรศัพท์มือถือไว้ แล้วหัวเราะออกมา “อาจจะใช่ทั้งหมดเลยก็ได้ค่ะ” จาริณีส่ายหน้า “ฉันอยากไปอยู่เป็นเพื่อนคุณนะคะ แต่...เดี๋ยวฉันจะต้องไปถ่ายละครในเมืองแล้ว เราอาจจะไม่ได้เจอกันซักระยะนะคะ” จิดาภานิ่งคิดซักพักแล้วจึงเอ่ยถาม “คุณจะไปเมื่อไหร่คะ ฉันไปส่งคุณดีกว่า?” จาริณีอึ้งไป เธอยังไม่ทันได้บอกเรื่องของเธอกับRickให้กับจิดาภาฟังเลย อีกทั้งตอนนี้เธอได้เข้ามาอยู่ที่บ้านของเขาแล้ว พรุ่งนี้เธอจะเดินทางไปก็ออกจากบ้านของเขานี่เอง ตอนนี้ที่จิดาภาเอ่ยถามเธอ เธอจึงไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดจากตรงไหนก่อนดี และขณะที่เธอกำลังจะตอบกลับไปนั้น Rickก็เดินเข้ามาพอดี “เก็บของเสร็จหรือยังครับ?” เสียงของเขานั้นดังจนทำให้จิดาภาที่อยู่ในปลายสายได้ยินเข้าเสียก่อน จาริณีจึงรีบเอามือปิดโทรศัพท์ตัวเองไว้ แล้วส่งสายตาไปหาเขาอยู่อย่างนั้น แต่จิดาภานั้นเดาได้แล้ว “ผู้จัดการส่วนตัวและผู้ช่วยของคุณเป็นผู้หญิงทั้งนั้นนี่คะ แล้วเวลานี้.....” จาริณีถอนหายใจออกมาอย่างห่อเหี่ยว “เรื่องนี้....” เมื่อRickเห็นจากสถานการณ์แล้วก็รู้ว่าปลายสายนั้นจะต้องเป็นจิดาภาอย่างแน่นอน เพราะจาริณีไม่เคยคุยโทรศัพท์กับคนอื่นนานขนาดนี้ เขาจึงหยิบโทรศัพท์มือถือไปจากมือเธอ “คุณจิดาภาครับ เธอจะออกเดินทางพรุ่งนี้เช้า ผมจะไปส่งเธอที่สนามบินเอง” เมื่อจิดาภาได้ยินเสียงRickนั้น เธอก็รู้สึกวางใจ ไม่ว่าพวกเขาจะมาเดินด้วยกันได้อย่างไรนั้น เพียงแค่พวกเขารักษาโอกาสที่มีกันและกันเช่นนี้เอาไว้ นั่นก็เป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดแล้ว