บทที่286 เธออยากจะทำความฝันของเขาให้สำเร็จไปพร้อมกับเขา

บทที่286 เธออยากจะทำความฝันของเขาให้สำเร็จไปพร้อมกับเขา จิดาภาที่เห็นความอ่อนล้าในสายตาของจิรภาสแล้วนั้น จึงเข้าไปกอดเข้าไว้อย่างเป็นห่วงเขา “ฉันเห็นคุณเหนื่อยแบบนี้ อยากจะช่วยอะไรคุณได้บ้างจริงๆเลยค่ะ? ตอนนี้เรื่องงานของช่องบลูไลท์ก็ใกล้จะเสร็จแล้ว ส่วนเรื่อง《ส่วนความทรงจำ》รายชื่อนักแสดงก็เลือกเรียบร้อยแล้ว ถ้าอย่างนั้นคุณน่าจะได้พักผ่อนซักสองสามวันหรือเปล่าคะ?” “ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกครับ จริงๆแล้วผู้บริหารของเค.เอฟยังไม่ค่อยจะชอบเรื่อง《ส่วนความทรงจำ》กันซักเท่าไหร่ เพราะหากเปรียบเทียบกับภาพยนตร์เชิงพาณิชย์แล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้จะเน้นเรื่องราวความรู้สึกเสียมากกว่า อาจจะไม่ค่อยสอดคล้องกับรสนิยมของคนดูเท่าไหร่น่ะครับ” สมัยนี้แล้ว คนจำนวนน้อยที่จะเสียเงินเพื่อไปดูภาพยนตร์ที่เน้นอารมณ์แบบนี้ ตรงจุดนี้เอง จิดาภาก็มีพิจารณาถึงด้วยเช่นกัน ในเมื่อเค.เอฟเป็นบริษัทหนึ่ง พวกกรรมการบริษัทก็ต้องการจะเห็นแผนการตอบกลับมา “คุณจิรภาสคะ ภาพยนตร์เรื่องนี้จะต้องดังแน่นอนค่ะ!” จิดาภาเงยหน้าขึ้น แล้วพูดออกมาด้วยความมั่นใจ “คุณจะทำอะไรก็ล้วนแต่มีมาตรการแบบแผนอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าดูจากตัวเลขแล้ว คนดูส่วนใหญ่อาจจะไม่ชอบดูประเด็นแบบนี้ แต่ถ้าการเผยแพร่เป็นไปอย่างทั่วถึง ทำให้ทุกคนได้รับรู้ด้วยทั่วกัน บางทีเรื่องราวที่เป็นเอกลักษณ์แบบนี้อาจจะกลายมาเป็นม้ามืดก็ได้นะคะ” “ฉันเดาว่า ที่คุณเดินวนไปวนมาอยู่แบบนี้ ใช่เป็นเพราะว่าภาพยนตร์เรื่องนี้คุณเป็นคนเขียนเองหรือเปล่าคะ?” แววตาของจิรภาสสั่นสะเทือนไปด้วยความตกใจ จิดาภาจึงเอ่ยกับเขาต่อ “จริงๆแล้วตอนแรกที่ฉันได้อ่านบทภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ถูกดึงดูดเข้าไปอยู่ในเรื่องแล้วล่ะค่ะ คุณใช้เรื่องราวนี้พูดให้Bieberยอมได้ สร้างความประทับใจให้ฉัน ส่วนshellyneoเองก็รู้สึกสนใจด้วยเหมือนกันนี่คะ นี่ก็สามารถพิสูจน์ได้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้นับว่าเป็นภาพยนตร์ที่ดีอีกเรื่องหนึ่งได้ไม่ใช่หรือคะ?” “ถึงแม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าคุณรู้สึกอย่างไรกับภาพยนตร์เรื่องนี้......” จิรภาสไม่คิดเลยว่าเรื่องนี้จะทำให้จิดาภามองทุกอย่างได้ทะลุเช่นนี้ เขาเองก็ไม่ได้จะปิดบังเธอ เพียงแค่.....เขาพยักหน้า แล้วหยิบบทภาพยนตร์ขึ้นมา “คุณทายถูกครับ นี่เป็นเรื่องที่ผมสร้างขึ้นมาเองก่อนที่จะมารับตำแหน่งประธานของเค.เอฟ” จิดาภาเข้าใจเรื่องราวขึ้นมาทันที นั่นก็หมายความว่า เมื่อเทียบกับนักธุรกิจแล้ว จิรภาสนั้นอยากจะเป็นนักเขียนบทมากกว่า “จะต้องมีคนดูเยอะแน่ๆเลยค่ะ! พล็อตเรื่องนั้นสมบูรณ์แบบอยู่แล้ว จะมีก็เรื่องของการเลือกนักแสดงที่อาจจะต้องคิดอีกซักหน่อยเท่านั้นเองค่ะ” “ฉันว่าพ่อของพระเอกน่าจะยังต้องมาพิจารณาไตร่ตรองกันอีกทีนะคะ” เหมือนเมื่อก่อน ที่เวลาพวกเขาคุยกันเรื่องภาพยนตร์จะสามารถใช้เวลาคุยกันได้เป็นเวลานาน เวลานี้เองที่จิดาภาสังเกตเห็นว่า เวลาที่จิรภาสพูดคุยเรื่องบทละคร เขาดูผ่อนคลายเป็นอย่างมาก ที่จริงแล้วภายนอกที่ดูสงบนิ่งเคร่งขรึมของเขาได้ซ่อนจิตวิญญาณอันแสนร้อนระอุของเขาเช่นนี้เอาไว้ เขาพูดคุยในสิ่งที่ตัวเองชอบ ดูตื่นเต้นราวกับเด็กวัยสิบกว่าปีอย่างไรอย่างนั้น ในส่วนนี้เขายังไม่ทันที่จะได้ทำให้ความฝันของเขาสำเร็จตามที่เขาตั้งใจ จิดาภาอยากจะอยู่กับเขาเพื่อทำให้สำเร็จไปด้วยกัน! ......... หลังจากคืนวันงานจันทนีก็ตามติดพ่อของเธอตลอด อยากจะไปที่บ้านตระกูลวีรภัทรเมธี ถามเหตุการณ์ในปีนั้นด้วยตัวเอง ลูกสาวอันเป็นที่รักที่สุดของคารม ดังนั้นจึงตอบตกลงลูกของตัวเอง แต่เมื่อเทียบกับตระกูลวีรภัทรเมธี แล้ว ตำแหน่งของตระกูลนุ่นแก้วของเขานั้นยังมีระยะห่างจากตระกูลนี้อยู่ไม่น้อย ดังนั้นเมื่อขับรถเข้าประตูบ้านตระกูลวีรภัทรเมธี มาแล้ว คารมจึงเตือนลูกสาวของตัวเองไว้ ไม่ให้เธอพูดอะไรที่ไร้สาระ รักษาท่าทางความสูงส่งเป็นตระกูลผู้ดีเช่นนี้เอาไว้ จันทนีรับปาก และเมื่อตอนที่เธอเดินตามคารมเข้ามายังคฤหาสน์ที่งดงามแห่งนี้ ก็รู้สึกตกตะลึงกับสไตล์หรูหราของบ้านตระกูลนี้ เพียงแต่ตอนที่พวกเขาเข้ามายังด้านใน ห้องรับแขกพบเพียงแค่ญาณิดาเพียงคนเดียวเท่านั้น จันทนีมองสำรวจญาณิดาอยู่ข้างๆ จะไม่พูดไม่ได้ว่าเธอและจิดาภานั้นช่างดูคล้ายคลึงกันมาก ท่าทางที่นั่งนิ่งๆเช่นนี้ยิ่งทำให้ดูคล้ายกันมากขึ้น สมแล้วที่เป็นพี่น้องกัน “พี่ญาคะ จริงๆแล้วที่ฉันมาวันนี้ก็เพื่อจะมาถามเรื่องของคนๆนึง พี่รู้จักจิดาภาไหมคะ? คนที่เป็นนักแสดงในวงการคนนั้น เมื่อสองสามวันก่อนฉันไปเจอเธอที่งานเลี้ยงมาค่ะ” “เรื่องของเขาฉันไม่รู้หรอกค่ะ เธอถูกไล่ออกไปจากตระกูลของเราแล้ว” ญาณิดาตอบกลับ “หรือคะ? แล้วตอนนี้เธอ.....” ไม่รอให้จันทนีเอ่ยถามจนจบ สายตาของญาณิดาเปลี่ยนเป็นดุดันขึ้นมาทันที เธอยังคงรักษาที่ดูสูงส่งเช่นนั้นไว้ แล้วย้อนถามจันทนีกลับไป “ทำไมคุณดูสนใจเธอขนาดนั้น? เท่าที่ฉันรู้มา บริษัทLGT-Cooperationไม่ได้มีการลงทุนเกี่ยวกับวงการนี้นี่” จันทนียิ้มเจื่อนๆ เธอไอขึ้นมาเล็กน้อย แล้วอธิบายต่อ “ฉันแค่รู้สึกสงสัยน่ะค่ะ รู้สึกว่าทั้งๆที่เธอมีชีวิตที่หรูหรา แต่กลับไปเป็นนักแสดงแบบนั้น....นี่จะไม่เป็นการสร้างความเสื่อมเสียให้กับตระกูลวีรภัทรเมธีหรือคะ?” “นั่นมันก็เป็นเรื่องของครอบครัวฉัน ไม่ต้องรบกวนให้คุณมาเสียเวลาหรอกค่ะ” ญาณิดามองจันทนีอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่นัก “จิดาภาเป็นคนที่แยกแยะได้ อะไรควรทำหรือไม่ควรทำ เธอรู้ดี” เวลานี้เองจันทนีถึงได้รู้ว่า จริงๆแล้วคนตระกูลนี้ไม่ได้จะหาเรื่องกันได้ง่ายๆ เธอจึงวางมาดลงแล้วเอ่ยกับญาณิดาว่า “ค่ะ ต่อไปฉันจะไม่ถามอีกแล้ว ฉันเพียงแค่หลุดปากพูดถึงออกไปเฉยๆเองน่ะค่ะ” ญาณิดาไม่ได้พูดอะไรออกไปอีก แล้วพลิกดูนิตยสารภาพในมือต่อไป ที่บ้านตระกูลวีรภัทรเมธี น้อยคนนักที่จะเอ่ยถึงชื่อของจิดาภาขึ้นมา เพราะสุดท้ายแล้วก็เป็นเพียงความลับที่ไม่เป็นเรื่องที่น่ายินดีเท่าไหร่นัก ลูกสาวที่มีแม่เป็นมือที่สามคนหนึ่ง ถึงแม้จะได้อยู่ในตำแหน่งลูกสาวของตระกูลวีรภัทรเมธีแล้วอย่างไรกัน? แต่จิดาภานั้นแยกแยะเป็นมากกว่าแม่ของเธอ ดังนั้นหลายปีมานี้คนในตระกูลนี้จึงปิดหูปิดตาไปกับการมีตัวตนของจิดาภาไปแล้ว จันทนีจึงไม่สามารถถามเอาข้อมูลที่มีประโยชน์อะไรได้จากพวกเขาเลย เพียงหนึ่งเดียวที่เธอรู้ก็คือจิดาภาเป็นลูกสาวของตระกูลวีรภัทรเมธีจริงๆ เพียงแต่ถูกคนในตระกูลไล่ออกจากบ้านไปตั้งนานแล้ว อีกทั้งคนในบ้านนี้ยังไม่อยากจะพูดถึงชื่อของเธออีกด้วย หลังจากที่สองพ่อลูกตระกูลนุ่นแก้วกลับไปแล้วนั้น ท่านจิรชยาเดินถือไม้เท้าออกมา “หลาน เมื่อกี้คนของตระกูลนุ่นแก้วมาหรือ?” “ใช่ค่ะคุณปู่” ญาณิดาเดินเข้าไปหา “มาเยี่ยมนิดหน่อยน่ะค่ะ” เธอไม่อยากเอ่ยถึงชื่อของจิดาภาต่อหน้าของคุณปู่ ดังนั้นเธอจึงยิ้มให้กับคุณปู่ของเธอแล้วไม่ได้พูดอะไรออกไปอีก เพียงแต่ในใจของคุณปู่นั้นรู้ดี สายตาที่แหลมคมของเขามองปราดเดียวก็รู้ แต่กลับไม่ได้ตำหนิหลานสาวของตัวเอง กลับไอขึ้นมาเล็กน้อย แล้วเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง “ปู่ดูข่าวแล้ว ได้ข่าวว่าเธอทำให้จิดาภาต้องอับอายขายหน้าในงานวันนั้น บอกว่าเธอเป็นนักแสดงต่ำต้อย.....” ญาณิดาชะงักไป เธอพูดอะไรไม่ออก.... “ปู่รู้ว่าพวกเรากำลังคิดอะไรกันอยู่ แต่ปู่ก็ไม่ได้เลอะเลือนถึงขนาดนั้น! ตอนนั้นเรื่องนี้ผิดที่พ่อของพวกหลานนั่นแหล่ะ ไม่ใช่จิดาภา เด็กคนนั้นเคยทำให้ปู่ผิดหวังก็จริง แต่เธอก็ยังเป็นหลานสาวของปู่อยู่ดี!” คำพูดของคุณปู่ฟังดูมีน้ำหนักมาก ญาณิดานั้นรู้สึกชะงักไปซักพักหนึ่ง เธอที่เติบโตมาด้วยกันกับจิดาภารู้ดีกว่าใคร ว่าเด็กคนนั้นอยู่ในบ้านหลังนี้เธอได้รับความรักจากคุณปู่ไปมากมายขนาดไหน ทั้งๆที่เป็นหลานสาวของตระกูลนี้ด้วยกันทั้งนั้น แต่ลูกสาวของมือที่สามกลับได้รับความรักมากกว่าเธอเสียอีก..... ถ้าหากจิดาภาไม่ได้ถูกไล่ออกจากบ้านไป จะเป็นอย่างไรกัน? เวลานี้ที่คุณปู่พูดออกมาแบบนี้ มีแผนการอะไรหรือเปล่ากัน? ........ จิดาภาไม่คิดว่าจันทนีจะไปสืบสถานการณ์ของเธอถึงที่บ้านตระกูลวีรภัทรเมธี และไม่คิดด้วยเช่นกันว่าจะทำให้ตระกูลนั้นต้องวุ่นวายเพราะเธอ ความตั้งใจของเธอได้วางไว้กับเรื่องาน นี่เป็นโอกาสที่จิรภาสช่วงชิงมาให้เธอ แน่นอนว่าเธอจะต้องพยายามและตั้งใจให้มากที่สุด เพียงแต่ก่อนจะออกเดินทางนั้น พี่นัฎขอลากะทันหันอยู่ในประเทศแทน “พี่อยากอยู่เป็นเพื่อนคุณตฤณเสียหน่อยซักสองสามวัน เธอเองก็รู้ว่างช่วงก่อนหน้านี้เขากับบอสวิ่งวุ่นกันมาตลอด ไม่มีเวลาได้พักเลย”