บทที่287 ผู้หญิงตัวเล็กๆที่คอยปกป้องเขา

บทที่287 ผู้หญิงตัวเล็กๆที่คอยปกป้องเขา จิดาภามองพี่นัฎอย่างสงสัย “เมื่อก่อนไม่ว่าฉันจะไปที่ไหน พี่ก็จะไปด้วยกันกับฉันตลอด ตอนนี้มีคุณตฤณแล้ว ก็จะทิ้งฉันเลยหรือคะ?” “ไม่ใช่นะ.....ครั้งนี้เธอเข้ากองถ่าย สองสัปดาห์ก็กลับมาแล้ว อีกอย่างบอสก็ไปด้วยกันกับเธอ พี่ก็คงไม่ต้องไปก็ได้มั้ง?” พี่นัฎหัวเราะออกมา จิดาภาจับมือพี่นัฎ แล้วเอ่ยถามเธออย่างจริงจัง “แค่นั้นเองหรือคะ? ทำไมฉันรู้สึกว่าพี่มีอะไรปิดบังฉันอยู่!” พี่นัฎก้มลงแล้วหยิบเอกสารการแต่งงานออกมาจากกระเป๋า “วันนั้นที่ทำเรื่องเสร็จแล้วพี่ยังไม่ได้เอาไปเก็บไว้ที่บ้าน พี่กับคุณตฤณเป็นสามีภรรยากันถูกต้องตามกฎหมายแล้ว” “อะไรนะ!” จิดาภาตกใจเปิดดูเอกสารการแต่งงานของพวกเขา ทั้งรู้สึกเซอร์ไพรส์เป็นอย่างมาก “ทำไมไม่ได้ยินพี่พูดถึงเลย?” “พวกเราก็ตัดสินใจกันแบบกะทันหันเหมือนกัน อยากจะทำให้พัฒนากันไปอีกขั้นนึง” พี่นัฎหน้าแดง เสียงที่พูดออกมาก็ค่อยๆเบาลง “ก่อนแต่งงานเขาอยากจะ......พี่ก็ยังคงยืนยันว่าไม่ได้ พวกเราก็เลยไปทำเรื่องแต่งงานกันเสียเลย” จิดาภาวางเอกสารการแต่งงานลง แล้วยื่นมือไปกอดพี่นัฎไว้ ในใจของเธอนั้นมีความรู้สึกที่หลากหลาย “พี่แต่งงานแล้ว ฉันยังไม่ทันได้อวยพรพี่เลย” “ระหว่างพวกเราไม่ต้องพูดอะไรแบบนี้หรอก” พี่นัฎยิ้มแล้วกอดเธอกลับ “อีกอย่างพี่กับคุณตฤณก็ไม่อยากทำให้เป็นเรื่องใหญ่โต อยู่กันเองสองคนแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว” “แบบนี้ฉันก็ต้องให้พี่ลาอยู่แล้วล่ะค่ะ! รับความสุขกับโลกของพี่ทั้งสองคนให้เต็มที่นะคะ!” จิดาภายิ้มแล้วบอกกับพี่นัฎ “ตอนนี้ฉันโทรไปหาคุณจิรภาสก่อนดีกว่าให้เขาอนุญาตให้คุณตฤณได้พักบ้าง แบบนี้พี่สองคนจะได้ไปสวีทกันไงคะ” “เธอนี่ดีที่สุดเลย....” หลังจากที่จิดาภาบอกเรื่องแต่งงานของพี่นัฎกับตฤณทางโทรศัพท์แล้วนั้น จิรภาสมองออกไปยังร่างที่กำลังยุ่งงานอยู่ด้านนอกออฟฟิศ พยักหน้าแล้วจึงบอกกับเธอออกไปว่า “ครับ ผมให้เขาหยุดพักได้ เขาเองก็คงต้องการเวลาพักผ่อนเหมือนกัน” “มีเจ้านายที่เอาใจใส่แบบนี้ ดีจริงๆเลยนะคะ” จิดาภาปิดกระเป๋าเดินทาง “ฉันเก็บกระเป๋าเดินทางเรียบร้อยแล้วนะคะ พร้อมออกเดินทางได้ตลอดเวลาเลย” “เอาใจใส่หรือครับ? ผมกำลังพิจารณาเรื่องที่จะกดดันเขาอยู่ ถึงว่าช่วงนี้ประสิทธิภาพการทำงานเขาลดลง ที่แท้ก็มีเรื่องอื่นที่ต้องแบ่งความสนใจไปให้นี่เอง” จิรภาสมองนาฬิกาข้อมือตัวเอง “ผมไปรับคุณตอนนี้เลยนะครับ” เวลาก่อนที่เครื่องจะออกเหลือเพียงอีกแค่สามชั่วโมงเท่านั้น พวกเขาไปถึงสนามบินก่อนเวลาน่าจะดีกว่า หลังจากที่จิรภาสรับจิดาภามาแล้วนั้น ก็จัดคนคอยดูแลพวกเขา ซึ่งหลังจากที่พวกเขาลงจากรถแล้วนั้น การ์ดเหล่านั้นก็คอยคุ้มกันพวกเขาไปตลอดจนขึ้นเครื่อง ถ้าหากไม่ทำเช่นนี้ เมื่อเทียบกับจำนวนแฟนคลับของจิดาภาแล้วนั้น พวกเขาคงจะขึ้นเครื่องไม่ทันอย่างแน่นอน การรวมตัวกันของบรรดาแฟนคลับจิดาภที่นับวันยิ่งมากขึ้นนั้น จิดาภาถูกเบียดจนตัวชิดกับจิรภาส เมื่อเห็นเธอถูกเบียดเสียจนแทบจะรับไม่ไหวเช่นนี้แล้ว จิรภาสจึงหยุดเดิน แล้วปล่อยมือที่จับอยู่ที่มือข้างซ้ายของจิดาภา หลังจากนั้นเขาจึงถอดแว่นตากันแดดออก ต่อหน้ากล้องและผู้คน เขาใช้มือขวาดึงจิดาภาให้เขามาอยู่ในอ้อมกอดของตัวเอง กลายเป็นอยู่ในท่าทางที่เขากำลังกอดจิดาภาเอาไว้นั่นเอง แบบนี้จึงจะสามารถปกป้องเธอไม่ให้ถูกคนอื่นเบียดได้ บรรดาแฟนคลับต่างพากันส่งเสียงกรี๊ดออกมา..... จิดาภาเห็นว่าจิรภาสปกป้องเธอไว้ด้วยความยากลำบาก เธอเองก็รู้สึกเห็นใจเขาเหลือเกิน ดังนั้นเธอจึงถอดหมวกและแว่นตาออก แล้วเอ่ยพูดกับบรรดาแฟนคลับของเธอ “ขอบคุณทุกคนนะคะที่สนับสนุนฉัน แต่เครื่องกำลังจะออกแล้ว พวกเราจะต้องรีบไปเช็คอิน ส่วนเขาเองสองสามวันนี้ก็ทำงานตลอดไม่ได้พักเลย รบกวนทุกคนช่วยหลีกทางให้พวกเราหน่อยได้ไหมคะ?” คำพูดของจิดาภาในตอนนี้ เป็นการปกป้องผู้จัดการส่วนตัวของเธอนั่นเอง! คำพูดเช่นนี้ทำให้แฟนคลับแทบจะระเบิดเพราะความหวานของเขาทั้งสองคนนี้ จึงพากันลดป้ายและมือถือลง แล้วหลีกทางให้กับพวกเขา “ขอบคุณค่ะ.....” จิดาภาสบตากับจิรภาสแวบหนึ่ง แววตาของเขานั้นเต็มไปด้วยความชื่นชม ถ้าหากเป็นศิลปินคนอื่นทำเช่นนี้ล่ะก็ บรรดาแฟนคลับและนักข่าวคงจะไม่ยอมรับง่ายๆเช่นนี้ คงจะต้องรู้สึกว่าพวกเขากำลังสร้างกระแสกันอยู่อย่างแน่นอน แต่เรื่องนี้พอมาเป็นจิดาภาและจิรภาสนั้นกลับให้ความรู้สึกหวานชื่นมื่นเสียเหลือเกิน ในมุมมองของคนภายนอกที่มีต่อจิรภาสในช่วงก่อนหน้านี้และในตอนนี้นั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เมื่อก่อนไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนเขาจะเป็นเหมือนเทพบุตรที่เข้าไม่ถึง ตอนนี้กลับเป็นบุคคลที่ทั้งรักทั้งหลงภรรยามากขนาดนี้ ไม่ว่าจิดาภาจะอยู่ที่ไหน เขาก็จะอยู่ที่นั่น นั่นก็สามารถพิสูจน์ให้เห็นได้แล้วว่าจิดาภาพิเศษสำหรับเขามากแค่ไหน คนหนึ่งเป็นราชาแห่งวงการบันเทิง อีกคนหนึ่งเป็นนักแสดงตัวเล็กๆในวงการบันเทิง แต่กลับไม่มีใครรู้สึกว่าที่พวกเขาคบกันนั้นไม่เหมาะสมกันเลย แล้วก็ไม่มีใครกล่าวหาว่าจิดาภาอยากจะคบคนที่มีฐานะสูงกว่าด้วยเช่นกัน พวกเขาราวกับเป็นคู่ที่ฟ้าดินสร้างให้เกิดมาคู่กัน..... พวกเขาไม่มีเรื่องปิดบังอีกฝ่าย คนสองคนคบกัน ยิ่งเป็นภาพที่สวยงาม ทำให้ผู้คนต่างพากันอวยพรให้พวกเขามีความสุข ในโลกนี้ นอกจากพวกเขาแล้ว จะยังมีใครที่คู่ควรกับอีกฝ่ายได้เช่นนี้อีก “จริงๆแล้วเมื่อก่อนฉันไม่ค่อยชอบจิดาภาเท่าไหร่ รู้สึกว่าเธอดูหยิ่ง แต่วันนี้เห็นที่เธอออกปากกับแฟนคลับเพื่อจิรภาสแล้ว รู้สึกว่าเธอก็เป็นเหมือนผู้หญิงคนนึ่งเท่านั้น เข้าถึงได้ง่ายขึ้น” “ก็ไม่ใช่แบบนั้นเสียทีเดียว ถึงแม้ว่าจิดาภาจะดูหยิ่งก็จริง แต่สำหรับคนที่อยู่รอบๆตัวเธอแล้วนั้นเธอดีมากๆเลยนะ ก่อนหน้านี้ไม่ใช่ว่าเคยออกมารับมือแทนผู้ช่วยของเธอไม่ใช่หรือ? ตอนนี้เธอคบกับคุณจิรภาส แววตาของเธอมองเห็นถึงความศรัทธาที่เธอมีต่อเขา ฉันจะคอยดูพวกเขา พวกเขาจะต้องเดินด้วยกันไปอีกไกลอย่างแน่นอน” เหล่าแฟนคลับมองตามส่งพวกเขาเข้าไปเช็คอินด้านใน ต่างพากันพูดถึงพวกเขา จิดาภากับจิรภาสเดินจูงมือกันขึ้นเครื่องไป “คุณสามารถพักผ่อนได้ตามสบายแล้วนะคะ คุณผู้จัดการ” จิรภาสส่งยิ้มให้เธอแล้วหลับตาลง เพียงแต่ไม่นานเขาก็ผล็อยหลับไป แต่มือของเขานั้นยังคังไม่ปล่อยมือของเธอ จิดาภามองหันมามองเขา แววตานั้นแสดงออกถึงความสงสารเขาจับใจ..... ระยะทางยาวนานเป็นสิบชั่วโมง จิรภาสไม่ได้ตื่นขึ้นมาระหว่างทางเลย จิดาภาเองก็ยังคงอยู่เป็นเพื่อนเขาอยู่เช่นนั้น รอจนเสียงประกาศแจ้งว่าเครื่องจะลงจอด จิรภาสถึงได้ตื่นขึ้นมา “ถึงแล้วหรือครับ?” เขามองเวลา นี่เขานอนหลับไปนานขนาดนี้เชียวหรือ “คุณนั่งอยู่เป็นเพื่อนผมแบบนี้ตลอดเลยหรือครับ?” จิดาภาตอบกลับไป “ฉันไม่เป็นไรหรอกค่ะ” เพียงแต่เมื่อเธอจะขยับตัว ร่างกายของเธอก็เอนไปเล็กน้อย จนล้มลงไปเข้าสู่อ้อมกอดของเขาเสียอย่างนั้น “แล้วยังบอกว่าไม่เป็นไร! ทีหลังอย่าทำอะไรแบบนี้อีกนะครับ” “ไม่ใช่ว่าทำให้เรายอมทำเรื่องอะไรโง่ๆแบบนี้เพื่อความรักหรอกหรือคะ? ฉันยอมทำเรื่องแบบนี้เพื่อคุณอยู่แล้ว” จิดาภายิ้มแล้วมองเขากลับไป นัยน์ตาของเธอสะท้อนท่าทางของจิรภาสออกมา ในโลกนี้ คู่สามีภรรยาที่สามารถจะเป็นห่วงซึ่งกันและกัน ดูแลกันและกัน เพียงแค่เรื่องเล็กๆแต่กลับสัมผัสและรับรู้ได้ถึงความรักของอีกฝ่ายเช่นนี้นั้นมีไม่มาก เธอรู้สึกโชคดีเหลือเกิน ที่เธอได้พบกับคู่ชีวิตที่รู้ใจเธอเช่นนี้ จิรภาสไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่ใช้การกระทำเพื่อแสดงความรู้สึกของเขา ตอนขณะที่จะลงจากเครื่องนั้น เขาจึงอุ้มจิดาภาขึ้นมา.... จิดาภาขัดขืนไม่ได้ จึงทำได้เพียงซุกใบหน้าเธอไว้กับหน้าอกของเขา แล้วใช้เสื้อคลุมบังใบหน้าของตัวเองเอาไว้ เธอไม่อยากจะเป็นจุดสนใจของคนรอบๆข้างอีก เดิมทีแล้วจิรภาสวางแผนไว้ให้จิดาภาได้พักผ่อนเสียก่อนที่จะเข้ากอง แต่ทางshellyneoทางนั้นบอกว่าจะเลื่อนออกไปอีกไม่ได้แล้ว ให้พวกเขาตรงไปที่กองถ่ายเลย จิดาภาเองก็เข้าใจว่างานสำคัญกว่าอะไรทั้งนั้น ดังนั้นเธอคิดซักพักหนึ่งแล้วจึงเอ่ยบอกกับจิรภาส “ไปกองถ่ายกันเลยเถอะค่ะ ฉันพักบนเครื่องบินมาแล้ว ไม่ส่งผลกระทบต่อการทำงานอยู่แล้ว”