ตอนที่6ท้องแล้วแถมยังเป็นแฝด

ตอนที่6ท้องแล้วแถมยังเป็นแฝด “นายนอนไปสองปีขานายยังโดนพื้นไม่ได้”เกสรเดินเข้ามาอย่างรีบเร่งนวดให้เขาพร้อมกับถามเขาไปด้วย“เป็นยังไงบ้างรู้สึกอะไรไหม?” ชนาพยักหน้า“ยังรู้สึกชาๆเล็กน้อย” ได้ยินเขาพูดแบบนี้เกสรก็โล่งอกไปทีงั้นขาคงไม่มีปัญหาอะไรแล้วล่ะ ชนายังฟื้นไม่เต็มที่แต่เกสรก็จะมาโรงพยาบาลเพื่อนวดให้เขาทุกๆสัปดาห์ตอนไม่อยู่ก็จะถามอาการจากพยาบาลเพราะถ้าไม่ได้นวดนานเธอกลัวขาเขาจะไม่ยืดหยุ่น “พี่ครับผมหลับไปสองปีจริงๆหรอ?”ชนาคิดไปถึงอาการคุณหมอที่ดูโอเวอร์เมื่อเห็นเขาฟื้นขึ้นมาจนต้องถามออกไป:“แต่ผมทำไมรู้สึกเหมือนผมตื่นมาจากการหลับไปของเมื่อวานล่ะ?” เกสรพยักหน้าแล้วพูดว่า“ตอนนั้นนายโดนแทงไปสิบกว่าแผลแผลที่หลังหัวนั้นอันตรายที่สุดจนเกือบตายก็คือเหมือนคุณหมอเป็นคนฉุดนายขึ้นมาจากความตายแต่อาการก็โคม่าไม่รู้ว่าฉันกับแม่เป็นห่วงนายขนาดไหนกลัวว่าชีวิตนี้นายจะฟื้นขึ้นมาไม่ได้อีกแล้ว” หลังฟังจบชนาเอามือตัวเองไปจับแผลที่หลังหัวเขารู้ว่ามีแผลเป็นอยู่หลังจากนั้นก็เห็นหน้าของเกสรที่เต็มไปด้วยน้ำตารู้สึกผิดมาก“พี่ผมขอโทษเป็นเพราะผมทำให้พี่กับแม่ต้องเหนื่อย” “ไม่เป็นไรตอนนี้นายไม่ได้ฟื้นขึ้นมาแล้วหรือไง?”เกสรเช็ดน้ำตาออก“ชนาต่อจากนี้นายก็อย่าทำอะไรแบบนั้นอีกถ้านายเป็นอะไรไปพี่จะทำยังไง?” “อนาคตผมจะเป็นทหารเข้าไปช่วยคนที่เดือดร้อนคือเรื่องไม่สมควรหรอ?”ชนาพูด“อีกอย่างตอนที่พี่ลำบากผมก็อยากเป็นคนที่ช่วยเหลือพี่” “......” แม้ว่าความเป็นห่วงเป็นใยของน้องชายจะทำให้เธอซาบซึ้งก็ตามแต่พอคิดถึงสองปีที่ผ่านมานี้ความทุกข์ทรมาณที่นับไม่ถ้วนในแต่ละวันเธอตัดบทโดยพูดไปว่า“ฉันบอกว่าไม่ได้ก็คือไม่ได้!ถ้านายยังทำแบบนี้อีกนายกับฉันนับว่าไม่รู้จักกัน!” “โอเคโอเคพี่อย่าโกรธไปผมทำตามพี่”เห็นว่าเกสรโกรธจริงๆชนาเลยรีบปลอบ:“สิ่งที่พี่ไม่อนุญาติผมจะไม่ทำอย่างแน่นอนผมสัญญา!” สีหน้าเกสรเปลี่ยนเป็นดีขึ้น โจ๊กที่พยาบาลเอามาให้รสชาตืจืดชืดกินไปชนารู้สึกไม่ชอบแต่ว่าเกสรบังคับยังไงก็ต้องกินชนาถามออกไป“เอ่อพี่ทำไมมีแค่พี่แม่ล่ะ?” “......”เกสรที่ปลอกแอปเปิ้ลอยู่ชะงักไปสักพักท่าทางดูสับสน สองปีก่อนตอนที่หมอบอกว่าชนาเป็นเจ้าชายนิทราอีกทั้งยังป่วยเป็นโรคติดเชื้อที่รักษายากมีโอกาสรอดต่ำมากแม่ของทั้งสองร้องไห้แล้วร้องไห้อีกโรคเก่าๆก็กำเริบขึ้นมาให้คืนนั้นทำให้ช่วยไว้ไม่ทัน แม่ของทั้งสองเลิกกับสามีตั้งแต่ทั้งสองอยู่ในท้องเลี้ยงดูจนเติบใหญ่ด้วยตัวคนเดียว แม้ว่าชนาจะดื้อแต่เขาก็เชื่อฟังแม่มากเขาเพิ่งฟื้นขึ้นมาถ้ารู้ว่าแม่ตายแน่นอนว่าในใจเขาต้องรับไม่ได้แน่ๆ เกสรก็คงยอมรับไม่ได้หากต้องเสียคนที่รักไปอีกคน “แม่แม่ท่าน……” “เป็นอะไร?”เห็นเกสรลังเลชนาถึงบางอย่างผิดปกติไปโจ๊กก็ไม่กินแล้วตาจ้องมองไปที่พี่สาวของตน“แม่จากเราไปแล้วใช่ไหม?” “ไม่ใช่!”เกสรปฏิเสธทันทีเรื่องที่แม่ตายยังไงก็ต้องให้ชนาดีขึ้นแล้วค่อยบอก ชนาขมวดคิ้ว“แล้วแม่ไปไหนล่ะ?” เกสรแสร้งยิ้มต้องปิดเรื่องโกหกเมื่อกี้ไว้ก่อนท้องเธอเริ่มเจ็บขึ้นมาอีกครั้งเธอทนไม่ไหวซุดลงบนเก้าอี้ทันที “พี่!พี่!”เห็นเกสรที่หน้าซีดล้มลงบนพื้นสีหน้าชนาเริ่มเสียแต่ขาเขาขยับไม่ได้สะดวกได้แต่แค่รีบกดปุ่มฉุกเฉินเพื่อเรียกหมอ ไม่ถึงนาทีหมอกับพยาบาลรีบนำตัวเกสรขึ้นบนรถเข็นเข็นออกไป ชนาขอเก้าอี้ผู้ป่วยเพื่อที่จะพาตัวเองไปหาเกสรแต่โทรศัพท์ก็ดังขึ้นก่อนเขาออกไป มันคือโทรศัพท์ของเกสร ชนาขึ้นมาเหลือดูเยอรมันซึ่งก็ไม่นู้ว่าเป็นเพื่อนร่วมงานของเกสรหรือป่าวลังเลไม่นานเขาก็เลือกที่จะรับโทรศัพท์“สวัสดีครับ” เยอรมันเห็นว่าคนที่รับโทรศัพท์ไม่ใช่เกสรเสียงกดต่ำลง“เกสรล่ะ?” “พี่สาวผมเธอเป็นลมไปเมื่อกี้ถูกส่งไปยังห้องฉุกเฉิน”ชนาตอบไปตามตรงแล้วถามต่อว่า“คุณคงเป็นเพื่อนร่วมงานของพี่สาวผมมีเรื่องด่วนอะไรหรือป่าว?ให้ผมช่วยคุณบอกไหม?” “ไม่ต้อง” พูดจบก็วางสายทันทีทำให้ชนาสงสัย ทำไมรู้สึกเพื่อนร่วมงานของพี่สาวดูมีอำนาจมาก ชนาเข็นรถเข็นผู้ป่วยไปยังห้องฉุกเฉินผ้าม่านได้ถูกพยาบาลเลื่อนออกใบหน้าของเกสรที่นอนอยู่บนเตียงยังซีดไม่หายเขาอดไม่ได้ที่จะถาม:“พี่พยาบาลครับพี่สาวผมเป็นยังไงบ้าง?” “พี่สาวนายท้องแถมได้ลูกแฝดด้วย!”เห็นชนานอบน้อมแบบนี้พยาบาลเลยอดไม่ได้ที่จะคุยกับเขาต่อสองประโยค“แต่เหมือนท้องพี่สาวนายถูกกระแทกทำให้กระทบถึงหัวใจเด็กในท้อง”