ตอนที่10เขาชอบแบบที่อ่อนโยนและเชื่อฟัง

“เกสร!” ไม่ถึงสิบนาทีประตูห้องพักผ่อนของเกสรก็ถูกเปิดออก พลอยเดินเข้ามาพร้อมกับใบหน้าที่โกรธเคืองและรอบช้ำบนแขนฉายแววเจ้าเล่ห์ เกสรมองเห็นเธอผ่านกระจกและอ่านบทต่อไป เมื่อถูกเมินก็ทำให้พลอยยิ่งโมโหตรงเข้าไปแย่งบทของเธอพูดด้วยความโกรธว่า:“ที่เธอสาดน้ำยาล้างมือลงบนพื้นเธอตั้งใจให้ฉันลื่นล้มใช่ไหมจงใจทำฉันใช่ไหม?!” “คุณพลอยถึงข้าวจะกินมั่วซั่วได้แต่คำพูดจะพูดมั่วไม่ได้นะคะ”เกสรหัวเราะแสดงออกด้วยความใจเย็น:“ฉันไม่ได้มีความโกรธแค้นอะไรคุณพลอยทำไมต้องทำแบบนั้นล่ะ?อีกอย่างฉันยังไม่ได้ไปห้องน้ำเลย” “แกแกแก้แค้นฉัน!”พลอยชี้หน้าเกสรไม่ว่าเกสรจะพูดยังไงหล่อนก็จะคิดว่าเกสรเป็นคนทำอยู่ดี“คนอื่นเขาไม่ทำเรื่องชั่วๆแบนนี้หรอก!” เกสรยังยิ้มอยู่เหมือนเดิมแล้วพูดด้วนน้ำเสียงอ่อนโยนว่า:“ฉันบอกแล้วฉันไม่ได้โกรธแค้นอะไรคุณพลอยเรื่องที่ใครเป็นคนทำเรื่องชั่วๆนี้คุณพลอยไปเช็คกล้องวงจรปิดดูสิคะ” เกสรยังจ้องไปยังเกสรด้วยความเกลียดชัง มุนนั้นของห้องน้ำเป็นมุมที่อับกล้องเธอจะไปเช็คก็คงไม่เจออะไร “เกสรเธออย่าคิดว่าเธอมีคนหนุนหลังแล้วจะมาจองหองแบบนี้ได้นะ”พลอยกำมือแน่น“อีกไม่นานหรอกฉันจะให้สื่อเล่นงานเธอให้ได้” เอิ่มอะไรจะขนาดนั้น? เกสรหลุดหัวเราะออกมายื่นมือแกล้งไปปัดฝุ่นบนใหล่ของพลอย“คุณพลอยเธอก็มีคนร่ำคนรวยช่วยเธอมาอยู่ตรงนี้ไม่ใช่หรอแล้วยังจะคิดทำลายฉันด้วยวิธีนี้อีกหรอหรอ?” ที่ฟิลาเดลเฟียเธอไม่เห็นว่าจะมีใครจะกล้าต่อกรกับเยอรมันได้ สำหรับพลอยแล้วเธอเกลียดเกสรมากปัดมือเธอออกอย่างแรงยิ้มอออกมาอย่างเยือกเย็น“จะบอกอะไรให้ลูกพี่ลูกน้องฉันกำลังจะแต่งงานกับคุณเยอรมันแล้วถึงตอนนั้นฉันจะให้พี่ฉันช่วยฉันเล่นงานเธอทันที” เกสรนิ่งไปสักพักหลุดหัวเราะออกมา ทำให้พลอยหงุดหงิดมากพูดออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ว่า:“เธอหัวเราะอะไร!คิดว่าฉันจะทำอะไรเธอไม่ได้งั้นสิ?” “คุณพลอยพูดด้วยน้ำสียงจริงจังแบบนั้นฉันต้องเชื่ออยู่แล้ว”เกสรพูด“หากว่าลูกพี่ลูกน้องเธอสามารถแต่งงานกับคุณเยอรมันได้ภูมิหลังครอบครัวเธอก็คงดีมากแล้วทำไมเธอถึง……” “นั่นเพราะฉันไม่อยากพึ่งครอบครัว!”พลอยยืดตัวขึ้นพร้อมรีบแก้ตัว“ฉันจะยืนอยู่ในวงการบันเทิงด้วยความพยายามของตัวเอง” เกสรเบะปาก พูดว่าไม่อยากพึ่งครอบครัวแต่ไปพึ่งผู้ชายเนี่ยไม่ไม่เรียกว่าพึ่งหรือยังไง? ในตอนนั้นคนดูแลพลอยมาตามพลอยไปถ่ายต่อ ตอนจะไปพลอยหันมามองเกสรอีกครั้งด้วยสายตาที่เกลียดเธอเข้ากระดูก:“เกสรเธออย่าได้ใจไปเลยมันจะต้องมีวันที่เธอได้เล่นเป็นคนรับใช้แน่ถึงวันนั้นฉันจะต้องคนเสริฟชารินน้ำให้ฉัน” มุมปากของเกสรยกขึ้นพูดออกมาอย่างชอบใจ:“ฉันจะรอวันนั้นนะ” “ฮึ่ย!” หลังจากที่ประตูถูกปิดอย่างดังด้วยมือพลอยสีหน้าของเกสรก็เจื่อนลงในหัวคิดถึงสิ่งที่พลอยพูดมีทั้งเชื่อและไม่เชื่อ ดูจากท่าทางพลอยแล้วดูไม่เหมือนเธอจะพูดมั่วซั่วดังนั้นเขามีคู่หมั้นแล้วใช่ไหมเนี่ย? “พอคิดแบบนี้ไม่รู้ว่าทำไมใจของเกสรรู้สึกเจ็บขึ้นมา”เจ็บชะมัดเธอใช้มือจับไปที่ท้องในใจคิดว่าถ้าเขาจะแต่งงานความสัมพันธ์ของทั้งสองก็คงต้องจบลงแล้วใช่ไหม? “งั้นเรื่องลูกจะทำยังไง?” ท้องแฝดหลุดไปแค่คนเดียวแล้วที่ยังอยู่จะทำยังไง? เกสรรู้จักนิสัยของเยอรมันดีและเธอคิดว่าไม่มีอะไรจะมารับประกันเธอได้แม้เขาแต่งงานไปจริงๆเธอก็ก็ไม่มีสิทธิ์ทำอะไรได้ก็เลยหยุดคิดเรื่องที่พลอยพูด ไม่กี่วันมานี้เยอรมันยุ่งอยู่ที่บริษัทไม่ต้องการให้เธอดูแลอะไรเธอเลยใช้เวลานอกจากถ่ายละครอยู่ที่โรงพยาบาลพาชนาทำกายภาพบำบัด ช่วงนี้ชนาได้ทานอาหารที่ดีบวกกับการทำกายภาพเลยทำให้เขายืนบนพื้นแล้วตอนที่ยืนบนพื้นเขาใช้มือจับไปที่หน้าผากบอกว่ายังดีที่เขาไม่ล้มลงเกสรก็ตื่นเต้นมาก ตอนนี้เธอมีเรื่องไปบอกแม่แล้ว “พี่ผมยังอยากไปเป็นทหาร”ชยาพูดคุยกับพี่สาวตัวเองหลังทำกายภาพเสร็จ:“ผมเห็นว่าเขาเปิดรับสมัครแล้วพี่คิดว่ายังไง?” “ไม่ได้เธอเพิ่งจะฟื้นต้องพักผ่อนอีกหนึ่งปี!”เกสรปฏิเสธทันทีพูดอย่างเสียใจว่า:“อีกอย่างพี่มีเงินที่สามารถเลี้ยงนายให้สุขสบายไปทั้งชาติทำไมนายยังจะอยากไปเป็นทหารอีกเหนื่อยขนาดนั้น” “ก็แม่บอกว่าลูกผู้ชายต้องลองเป็นทหารเพื่อฝึกความอดทน”ชนาจับไปที่หัวแล้วพูดด้วยเสียงแหบ“อีกอย่างผมเป็นผู้ชายต้องปกป้องพี่สาวทำไมต้องให้พี่มาเลี้ยงล่ะ?”