บทที่ 1 ดื่มด่ำกับความฝัน

ฉันไม่เคยรู้สึกกระอักกระอ่วนใจขนาดนี้มาก่อน "เพียงขวัญ ท่านี้ทำให้ท้องง่ายขึ้นนะ จำเอาไว้หน่อยสิ！" มณีจันทร์หรือก็คือแม่สามีของฉันชี้ไปที่เนื้อหาของหนังสือเล่มหนึ่ง ซึ่งฉันเองก็ไม่รู้ว่าท่านเอามาจากไหน จู่ๆแม่สามีก็บุกเข้ามาในห้อง และมองดูฉันกับภานุวัฒน์ที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ฉันไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าแม่สามีตรงๆ และไม่อยากจะเชื่อว่าท่านจะพูดอะไรแบบนี้ออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย แม่ของเขาไม่สนใจความรู้ของฉันแม้แต่น้อย เอาแต่พูดถึงประสบการณ์ร้อนแรงที่เธอเคยผ่านมาก่อน ฉันอายจนทำตัวไม่ถูก อยากจะมุดหนีลงถ้ำให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยจริงๆ ฉันกับภานุวัฒน์เราแต่งงานกันมาสามปีแล้ว แต่เราทั้งสองคนยังไม่มีลูก ในตอนแรกภานุวัฒน์เองก็มีความสุขกับการใช้ชีวิตคู่ที่มีแค่ฉันกับเขา แต่เป็นเพราะแม่ของเขาเอาแต่เร่งเร้า ทำให้เราต้องเริ่มวางแผนที่จะมีลูก และสิ่งที่ทำให้ฉันตกใจมากยิ่งกว่าก็คือ แม่ของเขากลับมาแอบดูตอนที่ฉันกับภานุวัฒน์กำลังมีอะไรกัน！ "คุณแม่คะ แม่ออกไปก่อนเถอะค่ะ พวกผมโตๆกันแล้ว แม่ไม่ต้องมาสอนหรอกต้องทำยังไงถึงจะมีลูกได้" ฉันดึงสติตนเองกลับมา เม้มกัดริมฝีปาก ท่าทีของภานุวัฒน์ในตอนนี้ ทำให้ตกใจยิ่งกว่าตอนที่รู้ว่าแม่ของเขามาแอบดูเสียอีก เขายังคงเข้าข้างแม่ตัวเอง...." นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่ภานุวัฒน์เข้าข้างแม่ของเขา ฉันรู้ดีว่าคนเราทุกคนต่างก็รักแม่ของตัวเอง แต่ความรักมันก็ควรมีเหตุผลและมีขอบเขต ไม่ใช่ว่าสามารถมาข้ามเส้นความเป็นส่วนตัวกันได้ ฉันกับภานุวัฒน์เคยทะเลาะกันเพราะเรื่องที่แม่ของเขามาจุ้นจ้านวุ่นวายชีวิตคู่ของเราหลายครั้ง ครั้งที่รุนแรงที่สุดก็คือตอนที่ฉันทำลายข้าวของในบ้าน แล้วเก็บเสื้อผ้าออกไป นับตั้งแต่เกิดเรื่องในครั้งนั้น ภานุวัฒน์ก็สัญญาว่าจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก แต่นี่ยังผ่านไปไม่ถึงเดือน แม่ของเขาก็เข้ามาวุ่นวายชีวิตของเราอีกครั้ง "ขวัญ คุณพูดแบบนี้กับแม่ได้ยังไง? สิ่งที่แม่พูดก็ถูกแล้ว เราควรทำตามคำแนะนำของท่าน" ภานุวัฒน์ขยับเข้ามาใกล้ฉัน พยายามที่จะเลิกผ้าห่มที่คลุมร่างอันเปลือยเปล่าของฉันเอาไว้ "พวกคุณทำแบบนี้หมายความว่าอะไร? ฉันเป็นเครื่องมือสำหรับมีลูกหรือไงคะ?！” ฉันเตะภานุวัฒน์อย่างแรง จนเกือบทำให้เขาสูญพันธุ์ มณีจันทร์ตกใจจนเด้งตัวขึ้นมา "เพียงขวัญ เธอแต่งงานมาสามปีแล้ว แต่กลับยังไม่มีลูกสักที แล้วเธอจะต่างอะไรกับแม่ไก่ที่ไม่สามารถออกไข่ได้?" ความโกรธและโมโหพุ่งพล่านออกมา แม่ของภานุวัฒน์ไม่เคยคิดว่าลูกตัวเองเป็นคนผิด เอาแต่โยนความผิดมาให้กับฉัน "แม่คะ แม่พูดแบบนี้หมายความว่าอะไร? การที่ท้องหรือไม่ท้องไม่ได้ขึ้นอยู่ที่ขวัญแค่คนเดียวสักหน่อย！” เพี๊ยะ ภานุวัฒน์ตบเข้าที่หน้าของฉันหนึ่งฉาก ความร้อนแผ่ซ่านตามด้วยความเจ็บปวด ฉันหัวเราะในลำคอ "คุณภานุวัฒน์ เราหย่ากันเถอะค่ะ" การแต่งงานที่ไม่มีความเข้าอกเข้าใจกันและมีแต่ความเจ็บปวดแบบนี้มันจะไปมีความหมายอะไร ฉันคิดอยากจะหย่าวันละเป็นร้อยครั้งและฝ่ามือเมื่อกี้ของเขา ให้คำตอบที่ชัดเจนแล้ว ภานุวัฒน์ตกใจ เขาคว้าจับมือของฉันเอาไว้ แต่ฉันก็สะบัดมือของเขาทิ้งด้วยความรังเกียจ "ฉันจะให้ทนายเป็นคนทำเรื่องหย่าเองค่ะ" เพียงขวัญใส่เสื้อผ้า จากนั้นก็เดินออกไป ฉันไม่อยากอยู่ที่บ้านหลังนี้แม้แต่วินาทีเดียว บางทีฉันกับภานุวัฒน์คงเข้ากันไม่ได้ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรดลใจ แต่ฉันก็ขับรถไปที่ไนท์คลับอย่างไม่ลังเล ตลอดสามปีที่แต่งงานกับภานุวัฒน์ ฉันอยู่ในกรอบมาโดยตลอดและเคารพให้เกียรติเขามาโดยตลอด แต่ครั้งนี้ฉันอยากจะปลดปล่อยตัวเอง ....... เพียงขวัญนั่งอยู่ที่บาร์ เธอจับแก้วไวน์แล้วกระดกลงคอในครั้งเดียว ความแสบร้อนและแอลกอฮอล์ไหลลงไป ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่าสุดท้ายแล้วฉันกับภานุวัฒน์เราจะจบกันแบบนี้ เขาคือผู้ชายที่สัญญาว่าจะรักและดูแลฉันไปทั้งชีวิต แต่ตอนนี้เขากลับเป็นคนทำให้ฉันเจ็บปวดที่สุด น้ำใสๆไหลมารวมกันที่ดวงตากลมโตคู่นั้น เพียงขวัญไม่สามารถเข้มแข็งได้อีกต่อไป เธอร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด หลังจากที่ดื่มจนไม่ได้สติ เธอรู้สึกเหมือนกับว่ามีใครบางคนนอนอยู่ด้านข้าง ความอบอุ่นของเขาและกลิ่นหอมอ่อนๆนั้น ทำให้เธอกอดเขาแน่น เขาขึ้นมาคร่อมเธอ เธอเหมือนแอลกอฮอล์ที่ยั่วยวนและน่าค้นหา เขากอดตอบเธออย่างไม่สามารถห้ามใจเอาไว้ได้ กล้ามเนื้อซิกแพคของเขาเป็นมัดแน่น หุ่นเรียวบางแต่กลับจับถนัดมือ ช่วงเอวของเขาแข็งแรงมาก เพียงขวัญจับเอวของเขาเอาไว้ และให้ความร่วมมือกับเขาเป็นอย่างดี ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เพียงขวัญปวดหัวเหมือนว่ามันจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ตอนที่เธอลืมตาขึ้นมามองนั้น ความเจ็บปวดในร่างกายแผ่ซ่านไปทั้งตัว เหมือนว่าร่างกายถูกรถชนมาก่อน เพราะทั้งปวดและเมื่อยไปทั้งตัว เพียงขวัญลอบคิดในใจ หรือว่าภานุวัฒน์จะทุบตีฉัน?? เพียงขวัญค่อยๆลุกขึ้นนั่ง เหมือนจะนึกบางอย่างขึ้นมาได้.... อ๊ากกกกกก！！！ เมื่อคืนฉันทำเรื่องอย่างว่ากับผู้ชายคนหนึ่ง จากนั้นเพียงขวัญก็รีบสำรวจดูเสื้อผ้าของตนเองที่ตอนนี้ก็ยังอยู่ครบ คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกมั้ง? เพียงขวัญแปลกใจ เธอดึงสติตัวเองกลับมาจากนั้นมองไปรอบๆห้อง ภายในห้องนี้ตกแต่งได้สวยมาก จากความหรูของห้องแล้วต้องราคาไม่เบาอย่างแน่นอน ใครเป็นคนพาฉันมาที่นี่? เพียงขวัญลากตัวเองลงมาจากเตียง หลังจากที่ล้างหน้าแปลงฟันเสร็จ เธอก็เดินไปที่เค้าเตอร์โรงแรม แต่กลับไม่มีใครให้คำตอบเธอได้ เพียงขวัญครุ่นคิด ไม่ว่ายังไงก็ต้องขอบคุณคนที่ส่งเธอมาที่นี่ ไม่อย่างนั้นเธอคงนอนเมาไม่ได้สติอยู่ข้างถนนไปแล้ว ตอนที่เพียงขวัญเดินออกไป ก็เห็นภานุวัฒน์พุ่งเข้ามา "เพียงขวัญผมผิดไปแล้ว ผมผิดไปแล้วจริงๆ เมื่อวานผมไม่ควรที่จะตบคุณ เราอย่าหย่ากันเลยนะ" เธอเงียบ....