已经是第一章了
บทที่ 14 หายไปจากโลกใบนี้
“พี่วิน ปะ…เป็นไปไม่ได้ค่ะ…ฉัน…”
เหมือนว่าปรายฝนอยากจะพูดอะไร แต่ว่าสีหน้าของเธอเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน แต่ยังไงก็ไม่รอดพ้นจากสายตาของกวินทร์ไปได้
“เธอต้องการจะพูดอะไร? เธอทำไม!?”
ในเวลานี้สายตาของกวินทร์ได้จับจ้องไปที่ปรายฝน สังเกตสีหน้าและท่าทางของเธอทุกอิริยาบทอย่างละเอียดถี่ถ้วนราวกั
已经是最新一章了
加载中
