บทที่ 10 ตรวจสอบ
เช้าวันที่สองโกมอนก็ได้ยินเสียงในความฝันด้วย เขาเอาตัวเองมุดเข้าไปในผ้าห่ม ไม่กี่วิหลังจากนั้นก็ถูกหิ้วขึ้นมา
“โกมิน ตอนนี้ ตี5 ครึ่งแล้ว ฉันให้เวลานายเปลี่ยนเสื้อผ้า 5 นาที”
โกมอนขยี้ตาที่ยังไม่อยากลืมขึ้น ความทรงจำเมื่อวานได้ทะลักเข้าไปในสมองเล็กๆ ของเขา ตอนนี้เขาไม่ขัดขืนแล้ว “ผมยังเป็นเด