已经是第一章了
บทที่ 27 บอกเปลี่ยนก็เปลี่ยน
โกมินรีบเงยหน้า “แม่ครับ ผมชื่อมินครับ”
จากนั้นก็วิ่งไปกอดเธอ
โกมอนแทบจะใช้ช้อนแทงถ้วยแตกแล้ว คิดไม่ถึงว่าแค่คำพูดไม่กี่คำของโกมินก็สามารถโอ๋ให้แม่มีความสุขขนาดนี้ได้ รู้อย่างนี้ตัวเองก็ไม่แต่งเรื่องให้เขาดูน่าสงสารขนาดนี้หรอก
เห็นโกมินมีความสุขขนาดนี้ ตัวเองที่เป็นพี่ก็ต้องปล่อยเขาบ้าง
已经是最新一章了
加载中
