บทที่ 2 ไส้กรอก

“หึ?!?” เอาแล้วไง...เด็กมันเรียกร้องจนได้ ไอ้เราก็อุตส่าว่าจะทะนุถนอมโลมาน้อยซะหน่อย ทำไมต้องทำหน้าทำสายแบบนั้น ฉลามบุกที่ชอบจู่โจมอย่างเราไม่ได้มีความอดทนในการล่าเหยื่อขนาดนั้นหรอกนะ นี่จะอดใจไม่ไหวแล้วนะโว้ยยยยยย “กินก่อนสิ เดี๋ยวต้องใช้แรงเยอะนะครับ” เขาขยับเข้ามาใกล้และกระซิบที่ข้างหูของเขาอีกครั้ง ทำเอาเขาหน้าแดงฉ่าขึ้นมาทันที “แล้วตอนนี้หยุดไว้ก่อนใช่มั้ยครับ” “อื้ม พักก่อน” โลมาไม่ได้พูดอะไรแต่สายตาฉายออกมาถึงความผิดหวัง นั่นประไร...สีหน้าแบบนี้ ยังไม่ทันไรก็โดนเด็กมันยั่วซะแล้ว แล้วเราจะไม่ใจอ่อนได้ยังไง เขาใช้มือข้างหนึ่งหยิบผ้าที่โต๊ะมาวางที่ตักของชายตัวเล็ก ก่อนใช้มือหนาหลบภายใต้ผ้าขาวบางกันเปื้อนนั้นแล้วล้วงลึกเข้าไปภายในกางเกงในผืนเล็กของเขา ล่นมันออกจากโลมาน้อยของเขา ชายตัวเล็กหันมามองหน้าเขาเล็กน้อย ก่อนขยับช่วงล่างอย่างรู้งาน พร้อมกับส่งสายตาหวานเยิ้มให้กับชายที่อยู่ด้านข้าง กัดที่ริมฝีปากเล็กน้อย ชายร่างสูงยังคงใช้มือละเลงบนโลมาน้อย รูดมันขึ้นลงๆ จนคนตัวเล็กถึงกับขบเม้มริมฝีปาก บิดตัวลงไปกับโต๊ะเพราะความเสียว พร้อมกับใช้มือเล็กๆจิกไปที่ขาของตัวเอง ชายตัวเล็กขยับตัวไปมากับการลูบไล้โลมาน้อยของเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเพื่อไม่ให้ใครสงสัย แต่ยิ่งขยับก็ยิ่งทำให้เขาได้ใจใช้นิ้วเรียวของเขาค่อยๆเลื่อนลูบไล้ไปบริเวณส่วนหัวของไส้กรอกชีส ก่อนจะละเลงเล่นอยู่แบบนั้น ไส้ที่กำลังเหยิ้มเหลวออกมาทำให้เขายิ่งชอบใจขยับเขยื้อนหาไส้ภายในของไส้กรอกชิ้นนี้มากขึ้น ก่อนที่ไส้นั้นจะทะลักออกมา ชายร่างสูงค่อยๆดึงมันออกเพราะต้องการชิมความหวานของไส้ชีท แต่ชายร่างเล็กเหมือนจะรู้ทันรีบคว้ามือที่เต็มไปด้วยไส้ชีสนั้น พยายามจะเช็ดมันกับกางเกงของเขา แต่ชายคนนั้นไม่ให้เขาทำแบบนั้นแน่ ยิ่งเป็นชีสที่ตัวเองประณีตบรรจงสร้างสรรค์มันขึ้นมา ยิ่งไม่มีทางยอมเด็ดขาด ยื้อกันไปยื้อกันมาอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ “ก้มลงไปเก็บกระเป๋าสตางค์ให้ผมหน่อยสิครับ” เขาจงใจหยิบกระเป๋าสตางค์ในกระเป๋ากางเกงปล่อยมันลงไปกับพื้นใต้โต๊ะ ก่อนจะรีบดึงร่างของชายที่นั่งอยู่ข้างๆนั้นลงไปกับพื้น และปล่อยมือให้ชายคนนั้นได้ลิ้มรสกับความหวานของไส้ชีสที่เลอะเต็มมือนั้นได้อย่างเต็มที่ “ฟู่วววววววววว!!” เขาถอนหายใจให้กับความเปิดเผยของชายร่างสูงที่อยู่ใต้โต๊ะตอนนี้ แต่ก็โล่งอกที่คิดหาวิธีรับมือสถานการณ์นี้ไปได้ ไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นคนเปิดเผยมากขนาดนี้ ชายที่อยู่ใต้โต๊ะด้านล่างลอบมองเขามาด้วยสายตาที่มีเลศนัย ก่อนจะจ้องหน้าเขาและส่งสายตาปริบๆ สายตามีเลศนัยแบบนี้ นี่เขาคิดจะทำอะไรอีก “ไส้ชีสหวานนุ่มลิ้นสุดๆ อยากกินอีก” ไม่นะ...อย่าพึ่งสิ นั่นเป็นสิ่งที่เขาคิดแต่ไม่ทันที่จะพูดออกไป สัญญาณบ่งบอกว่าเขาจะไม่หยุดลงตรงนี้ได้เริ่มขึ้นแล้ว ชายร่างสูงล่นกางเกงของเขาลงไปอีกพอสมควร แยกขาออกอีกเล็กน้อย ก่อนที่ใบหน้าหล่อๆของเขาเข้าไปจ่อรอระหว่างขาทั้งสองข้างของเขา พร้อมกับส่งสายตาลุกวาวกลับมาเป็นสัญญาณให้กับเขาอีกครั้ง ชายร่างสูงไม่รอช้าใช้ริมฝีปากขบเม้มให้เป็นรอยตั้งแต่ขาอ่อนด้านในใกล้กับโลมาน้อยของเขา ประโลมจูบและใช้ลิ้นสัมผัสลองเชิงวนไปมาบริเวณรอบๆ ก่อนที่ความชุ่มชื้นของโลมาน้อยนั้นกำลังได้ที่ มือหนาข้างหนึ่งค่อยๆเลื่อนเข้ามาภายในเสื้อเชิ้ตตัวเก่งของเขา ก่อนบีบเข้ากับยอดถันของเขาให้ได้พอเสียวซ่าน ร่างของคนตัวเล็กเอาแต่บิดตัวเป็นเกลียวอยู่ด้านบน มองไปโดยรอบเห็นมีคนมองเหลือบมองมาเล็กน้อย เขาจึงต้องพยายามยืดตัวตรง ทำให้เหมือนเป็นปกติที่สุด “อื้มมม อื้อ” เสียงอื้ออึงในลำคอทำเอาคนที่อยู่ใต้ล่างแอบหัวเราะเบาๆ เพราะการกระทำของเขาที่ทำให้ชายร่างเล็กออกอาการขนาดนี้ เขาเห็นว่าชายร่างเล็กพยายามใช้มือปิดปากของตัวเองเพื่อไม่ให้เสียงเล็ดลอดออกไป คงจะใกล้เสร็จจริงๆแล้วล่ะ เดี๋ยวจะทำให้เด็กคนนี้ลืมทางเดินกลับออฟฟิสตัวเองเลยคอยดู เขาเร่งจังหวะในการถูไถเจ้าโลมาน้อยมากขึ้น ลิ้นร้อนนั้นก็ไม่หยุดที่จะดูดดุลอยู่กับแก่นกายนั้น เวลานี้จะให้เขาหยุดตรงนี้ก็คงจะไม่ไหว เพราะสวรรค์กำลังอยู่ตรงหน้ารำไร ได้เพียงแต่ถือผ้าสีขาวนั้นมาบังคนใต้ล่าง ส่วนตัวเองนั้นก็ทำหน้าให้นิ่งที่สุด เพื่อไม่ให้ใครจับสังเกตได้ “ผะ ผมจะ ไม่ไหว แล้ว ออกไปครับ ออกไป เดี๋ยวคุณเลอะ” ชายตัวเล็กก้มลงมาพูดเตือนกับเขา พร้อมกับยื่นกระดาษชำระในมือให้กับชายคนนั้น แต่เขากลับไม่หลบออกไปอย่างที่คิด ยังคงสาวมันขึ้นลงอีกหลายครั้ง พร้อมอ่าปากนั้น รอรับสายธารขาวข้นที่มันพุ่งออกมา ก่อนที่จะรีบดูดกลืนมันและไล่เลียมันเข้าไปทุกหยาดหยด “แหะๆ” ชายร่างสูงส่งยิ้มออกมาจากใต้โต๊ะ ก่อนที่จะยันตัวเองขึ้นมาและหันหน้ามองคนตัวเล็กอยู่แบบนั้น “นี่พร้อมจะต่อตรงนี้เลยเหรอครับ จะไม่ใส่กางเกงแล้วใช่มั้ย” เขาพูดกระซิบในขณะที่เห็นคนตัวเล็กเอาแต่เขิน ไม่กล้าสบตา “เอ๊ะ?!?” เขายังอึ้งกับการกระทำของชายที่อยู่ตรงหน้า แต่ก็พยายามขยับตัวเองและใส่กางเกงในและกางเกงนอก พร้อมกับรูดซิบมันกลับให้เหมือนเดิม “เป็นไงครับ จะกินข้าวต่อหรือจะไปต่อตอนนี้เลย ของผมมันก็ชักไม่ไหวแล้วนะครับ” “เอ๊ะ?!? ตะ ตอนนี้ เลย เหรอครับ” คนตัวเล็กพูดตะกุกตะกัก หลังจากที่ถูกเขาถามแบบนั้น “หึ หึ!!...กินข้าวก่อนเถอะครับ คุณยังไม่ได้ตักเข้าปากสักคำเลยนะ เดี๋ยวได้เป็นลมคาอกของผมพอดี” อึก!!...นี่เขาพูดอะไรออกมา ทำตัวถูกแล้ว โดนจู่โจมขนาดนี้ ตั้งรับยังไม่ทันเลย แล้วจะเอาความกล้าที่ไหนไปปฏิเสธเค้า อย่าอ้างความกล้าเลย เขาเองนี่แหละที่ไม่อยากปฏิเสธ “เขินจนหน้าแดงหมดแล้ว กินสิ” ช้อนที่มีข้าวอยู่ประมาณหนึ่งถูกจ่ออยู่ที่ปากเล็กๆของเขา ก่อนที่เขาจะอ่าปากกินอาหารที่อยู่ปากเขาแต่โดยดี “น่ารักจัง” เขาไม่พูดเปล่า จ้องหน้าของเขาที่กำลังตักข้าวเข้าปากอยู่แบบนั้นตลอด ที่บอกว่าตลอดนี่คือตลอดจริงๆ ตั้งแต่ข้าวเข้าปากคำแรกจนเขาอิ่มก็ยังจ้องไม่เลิก แล้วแบบนี้เขาจะพูดอะไรได้ ในเมื่อมีคนมาจ้องเขาอยู่แบบนี้ “เลิกจ้องสักทีเถอะครับ” “กินข้าวเสร็จ ไปต่อกันเถอะ ผมเริ่มไม่ไหวแล้วครับ แล้วนี่เตรียมตัวมาแล้วใช่มั้ย” “เอ๊ะ?!?” เมื่อวานจะว่าเชื่อก็ไม่เชื่อ จะว่าเตรียมมาก็เตรียมมาตั้งแต่เช้า เขาเตรียมด้านหลังพร้อมรับวันนี้เต็มที่ นี่เขาหวังว่าวันนี้จะมาเจอคนคนนี้จริงๆเหรอเนี่ย แล้วที่สำคัญคือหวังจะทำเรื่องอย่างว่าด้วยนี่สิ โอยยยยยย...นี่เขาคิดอะไรของเขาอยู่ หลังจากที่พวกเขาสองคนทานอาหารเสร็จ เขาก็ถูกชายร่างสูงลากเข้ามาภายในห้องน้ำของห้องอาหารทันที ซึ่งเขาเลือกห้องที่เป็นห้องอาบน้ำ เพราะเป็นพื้นที่โล่งกว้าง พร้อมสำหรับปฏิบัติภารกิจ “เดี๋ยวผมช่วยเตรียมด้านหลังของคุณให้นะครับ ของผมไม่ต้องเตรียมแล้ว มันพร้อมเต็มที่แล้ว ไม่เชื่อลองจับดูสิ” ชายร่างสูงไม่ว่าเปล่าคว้ามือเล็กๆของเขาไปสัมผัสกับแก่นกายที่มันกำลังคับแน่นภายใต้กางเกงของเขาคนนี้ ทำเอาชายที่อยู่ตรงหน้าสะดุ้งเล็กน้อย ไม่ทันได้ตั้งตัวเสื้อเชิ้ตของเขาก็ถูกปลดกระดุมออกจนหมด นี่เขาตกอยู่ในภวังค์ความหล่อของผู้ชายคนนี้จนเขาสามารถปลดกระดุมได้หมดแล้วเหรอเนี่ย ชายที่อยู่ตรงหน้าเขาค่อยๆส่งลิ้นร้อนลงมายังยอดถันทั้งสอง ขบมันเล็กน้อยให้เขาได้กระสันและร้องกระเส่าออกมาอย่างเสียวซ่าน ซึ่งเสียงนั้นมันดังก้องเหมือนเสียงที่เรียกร้องแก่นกายของเขาอยู่ตลอดเวลา เขาพึ่งจะรู้ตัวเองรีบลดระดับเสียงทันที เพราะกลัวว่าคนภายนอกจะมาได้ยินและรับรู้เรื่องของพวกเขาทั้งสองคน เขายังคงเล้าโลมอยู่กับเรือนร่างของชายที่อยู่ตรงหน้า จูบพรมไปตามเรือนร่างนี้ ขบเม้มให้เป็นรอยแดงบ้างจุดบ้าง เหมือนประกาศให้โลกรู้ว่าเขาคนนี้คือ...เมียของเขา เฮ้อออออออ!!...นี่เรากำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย ผู้ชายคนนี้ไม่ได้คิดอะไรกับเราขนาดนั้นสักหน่อย - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -