已经是第一章了
บทที่ 17 เลอะเทอะหมดแล้ว
โลมาคุกเข่าลงไปตรงหน้าของและไม่รอช้าส่งมือเล็กๆไปสัมผัสกับฉลามยักษ์นั้น พร้อมกับฉีกยิ้มให้กับคนตรงหน้าทันที แล้วแบบนี้เค้าจะปล่อยวันเสาร์อาทิตย์ไปได้ยังไง
ทุกวันนี้เขาจะทำตัวให้ว่างไม่ได้เลยด้วยซ้ำ หัวสมองว่างเมื่อไหร่เป็นต้องนึกถึงใบหน้าของคนตัวเล็กไม่หยุด แล้วคิดเหรอว่าแค่นึกถึงอย่างเดียว นึ
已经是最新一章了
加载中
